«Qarabağ Ermənistan» olmadı, yazıqlaşdın, hətta Cəbrayıla asfalt yol da çəkə bilmədin?

Niyə belə oldu? Mən deyim, əjdadların, müasirlərin və sən qarışıq onların tör-töküntüləriniz bilin… Bu yaxınlarda mən Allahısevər və əməli saleh bir müsəlman kimi Bizi yaradan Allahla görüşə, təmasa nəsib olmuşdum. Deyim ki, çox səmimi münasibətimiz və ürək açan söhbətimiz oldu. Bu səmimiyyətdən istifadə edib mən də içimdə qaynayan, siz qaraçılarla bağlı söhbətə qeyri-ixtiyarı rəvac verdim, söhbət sizdən, siz qaraçılardan düşəndə, hava dalğalandı, qaraldı və Allah hal dili ilə dedi:

       

  - Sən, mənim əməli saleh bəndəm, bu maddi dünyada baş verənlərdən sən çox halısan… Çubuğu əllərinə alıb sizin bu yaşadığınız dünyanı qarışdıran, insanlığın tör-töküntüləri olan qaraçı ermənilərdən sən məsum övladıma danışım. Mənə simsar olan məleykələri: Cəbrayılı, Mikayılı, İsrafili insanlığın yaranışığına qədər yer kürəsinə göndərdim ki, mənə Ali canlı yoğurmaq üçün münbit torpaq gətirsinlər. Yer kürəsi isə mənə, Yaradana asi olub imtina etmişdir. Əslində o gələcəyə görə, Ali canlının doğub törədiklərindən sonra, mənə, insanlara asi olub torpağı qana batıracaqlarını uzaqgörənliklə bilib imtina etmişdi. Kimə, mən Yaradana? Hökmümlə siz Azərbaycanlıların yaşadığı bu münbit torpağın üz qatından Əzrayıla torpaq gətirtdim. Ətrafımdakıların görə bilmədiyi əllərimlə gələcəyin Ali canlısını yoğurdum, yoğurduqca, münbit olsa da, mən həvəslə yoğurduğumun içində olan lazımsız tör-töküntüləri seçib tullayırdım. Sən demə İblis məni izləyirmiş, sonra şeytanlarına göstəriş verib ki, mənim tulladığım tör-töküntüləri gizlincə yığışdırıb ona gətirsinlər… şeytanlar İblisin göstərişini icra edirlər. İblis ona təqdim olunan, yaradacağım Ali canlının tör-töküntülərini yumurlayır, ovuşdurur, əlinin alovu ilə qurudur və şeytanlarına paylayır. Mən çox sonra bilmişəm. İblis şeytanlarına deyir:

        

- Mənim, yəni Allahın tör-töküntü saydığı bunlarla mən Ali canlılara, elə Allahın özünə qarşı da barışmaz oyun oynayacağam… Aparın, insanlığın yaranışından sonra səpin Yer kürəsinin cənubi qərbinə, gələcəkdə, indusların vətəni olacaq Hindistanın ərazisinə, adlarını da qoyun «Allahın erməni qaraçıları», belə deyin ki, bilməsinlər ki, onlara mən İblisin sədaqətliləri kimi yox, Allaha görə onlara hörmət və güzəşt olunsun…

Bax belə… insanlıq yaranıb törəyəndən sonra İblisin erməni qaraçıları da başlarını torpağa dayayıb arxalarını dombaldıblar. Tarixdə kişinin qız uşağı, ümumiyyətlə doğması erməni qaraçılarının kişi cinsinə aiddir… Fərəhləniblər də, icma şəraitində yaşayıblar da, birinci qız doğan kişi icma başçısı olub, doğub, doğduğunu da doğuzdurub. Belə ki, kim-kiminlə cinsi əlaqədə olub, qadınlar kişilər qarışdırılıb, kimdən kim uşaq doğub bilinməyib, təki səhər bir erməni qaraçısı da doğulsun… Törəyiblər arxalarını kimə, harada gəldi dombaldıblar, çarəsizləşiblər, özlərini aciz göstəriblər, gizlin sədaqətliliklərini sübut edəndən sonra xəyanətə yol veriblər, yurd davası salıblar… Qısa desəm, Hindistandan Yunanıstana qovulublar…

        

- Allahım, lütf elə, bağışla, bəs Yer kürəsindən Sizə, Yaradana, torpaq gətirənə, özünü sədaqətli göstərənə, Əzrayıla nə qayğılıq göstərdiniz? – Səbirsizlik edib soruşdum.

        

- Əzrayıl, üç mələyin: Cəbrayılın, Mikayılın, İsrafilin görə bilmədiyi bir iş görmüşdü, görünür Əzrayıl o üç Mələyə nisbətən daha da ürəkli və qəddar imiş… Əslində mənim hökmüm onu ürəkli və qəddar edibmiş… Mən Əzrayıla əvvəlcə fikrimi açıqladım, dedim: Yerin üst qatından götürdüyün bu torpaqdan Ali canlı yoğuracaq və onu Adəm adlandıracağam, onu Tarif adlanacaq yerdə qoyacağam, qırx gündən sonra isə Adəmə «Səfullah», yəni mən «Allahın seçdiyinə» can verəcəyəm. Bu Ali canlı bütün canlılara nisbətən ayaqüstə hərəkət edəcək, danışa, ağıllı məntiqi fikirlər söyləyib bir-biri ilə anlaşmaqla ünsiyyət yaradacaqlar…

        

- Allahım, bağışla, - Əzrayıl sözümə fasilə verəndə danışdı, - Törəyən bu canlıları, sonra yəqin ki, nizam-intizama cəlb etmək bir az çətin olacaq… belə ki, ağılları, məntiqləri, öz aralarında hökmləri ilə yaranmışlara, Sizə, Yaradana asi düşəcəklər… Allahım, belə fikrimə görə, yenə bağışla, - Əzrayıl diqqətini «Səfullahda» dondurdu.

        

- Bütün canlılar, ağıllısı da, söz ifadə edən, ağılsızı, söz-fikir ifadə etməyənlər onsuz da özlərini bir-birindən güclü sayırlar, güclülər özlərindən balaca, gücsüz olanları əzir, yeyirlər… Əzrayıl, mən bu «seçdiyimi» yaratmaqda peşiman deyiləm, onların da mənə, yaratdıqlarıma asi düşənlərini cəzalandırmaq, sonranın, mənim işimdir… Yer kürəsindən torpaq gətirdiyinə görə, hə, deyim, mənim lütfümə layiqsən… Adəmin törəmələrinin ərvahını, canını almağı sən Əzrayıla həvalə edirəm…

        

- Allahım, - dözməyib soruşdum, - bağışlayın, Əzrayıl sizin bu lütfünüzdən, ona inamınızdan istifadə edib İblisə, onun şeytanlarına satqınlıq etməzdimi?

       

  - Yox, elə ilk anda, onu cəzalandırdım, necə deyərlər sınaqdan keçirdim, amma sualın düzgündür, sonralar, insanlıq inkişaf etdikcə, özlərindən böyüklərə sığınıb onlara, sonra da bir-birinə xəyanət etməklə, bir-birinin qucağına sığınıb, dizlərinin üstündə oturmaqla özlərini fərəhli saydılar, daha doğrusu sanki cəmiyyət inkişaf etdikcə satqınların da, mənə, insanlığa asi olanların da sayı artdı, öz satqınlıqlarından qürur, fərəh hissi duydular…

        

- Erməni qaraçıları kimi? – Yaradandan soruşdum.

        

- Hə, bu uzun və sonu bitməyən etməni tarixçəsidir… Sözümün davamı kimi deyim, Əzrayıl, ona verəcəyim səlahiyyətdən qürurlanıb mənim uzaqlışdığımı güman edib sevinclə, eybəcərcəsinə dalğalanıb oynadı, onun pıçıltısını eşitdim:

        

- Mən, mən Əzrayıl, Adəm törəmələrinin ərvahını, canını alacağam, əksəriyyətini də cəhənnəm alovuna atacağam.

       

  Görünməz və qüdrətli əlimlə Əzrayılı yumurulayıb göyə tulladım, sonra da onu yanar dağa istiqamətləndirdim, yanar dağ süxurunda onu ani saxlayıb tez də götürdüm, soruşdum:

        

Mələk Əzrayıl, İblisə satılmaqla cəhənnəmi hiss etdin?

        

- Tanrım, Yaradanım, Yaradan, acizanə xahiş edirəm, bağışlayın, bu hərəkətimi iblisə satılmağım yox, Sizin verdiyiniz vəzifə səlahiyyətindən fərəhlənmək kimi qəbul edin, bağışlayın, lütf edin, məni mələyiniz yox, sədaqətli qulunuz sayın, - deyə yumurulanmış Əzrayıl qırışığını açmağa cəhd etdi.

        

- Sakitləş və bil, qırx gündən sonra «Səfullaha»a can verəcəyəm, bu müddət ərzində sən Əzrayıl mələk, yumurulanmış şəkildə qalacaqsan, bu sənə yeni bir mələk hüququdur, həm də mənim sınağımdır, xeyirxah və mənə sədaqətli mələklər, Cəbrayıl, Mikayıl, İsrafil və başqaları səni qırx gün növbə ilə ətrafdakı yanar, qızmar planetlərə təpikləyəcəklər, çox sonralar, hə, Adəmin törəmələrinin ərvarını almağı sənə tapşıracağam, amma onların hər birinin az və ya çox yaşamaları, xəstəlikdən və ya sağlam ola-ola, bir-birinə təcavüz edərək ölmələrinə mən sərəncam verəcəyəm, bir sözlə, Adəm törəmələrinin canını mənim tapşırığımla, harada, nə vəziyyətdə olmalarından asılı olmayaraq, sən alacaqsan… bəzilərinə qayğılı, bəzilərinə mənim tapşırığımla qəddar olarsan.

        

- Yaradan, bu, lütfünə görə də minnətdaram, mələk kimi bir də qələt etmərəm… hətta imkanım olduqca iblisin şeytanlarını, ona satılanları da təpikləyərəm…

        

- Bu sənlik deyil. Sən çalış İblis mənim yaratdıqlarımın, elə sən Əzrayılın da ürəyinə, beyninə girib çaşdırmağa cəhd etməsin… Rədd ol nəzərlərimdən, Cəbrayıl, Əzrayılı təpikləmək mərasiminin, hökmünün icrasına nəzarəti sənə tapşırıram, - sonda Yaradanın səsi dalğalandı, -Adəm törəməsi, zaman, vaxt edib yenə görüşərik…

        

- Yaradanım, bu görüş lütfünüzə görə sizə çox minnətdaram, amma yenə görüşmək arzusunda olacağam.

        

- Görüşərik, -deyən Yaradan yüngül şimşəklə səmada dalğalandı, - Cəbrayıl, eşitdin hökmümü?

        

- Eşitdim də, birinci təpiyi Əzrayıla mən vurmaqla icrasına başlayıram, - deyə Cəbrayıl görünməz ayağı ilə Əzrailə güclü bir təpik vurdu. Əzrayıl qaynar dağa yuvarlandı…

*****

        

Paşınyan noldu? Əjdadlarının başlarını gəmi taxtalarına sıxaraq, dombalda dombalda, acizləşdirə acizləşdirə, yazıqlaşdıra yazıqlaşdıra xəyanətkar kimi pazlaya-pazlaya Yunanıstan sahillərinə tulladılar… Burada da adətkar kimi dombalıb acizləşdilər, yazıqlaşdılar, nökər, qul və qəddar, Allahsız əsgər titulu qazandılar və həyasızlaşdılar, «buralar mənimdir», bir neçə on ildən sonra deyib, gəmidə oturub gəmiçi ilə gəmi davası saldılar... Pazlanıb Balkana qovuldular, buradan da… tör-töküntü kimi ətraf ölkələrə səpələndiniz, əlbəttə, donbalmağı da unutmadan…

        

Bu yaxınlarda səhərə yaxın nurani kişi sərin, xoşhallıq gətirən mehi ilə məni yuxudan oyatdı. Salamlaşandan sonra mənə dedi:

        

-Ey Allah adamı, son zamanlar çox fikirli görünürsən.

        

- Fikirləşməməyə imkan verirlər ki? – dedim.

        

- Dərdin olmasın, dərdin nədir?

        

- Düşünürəm ki, Allah Adəmi yoğurarkən, İblis şeytanlarına onun tulladığı tör-töküntülərini oğurlatdırıb insanlığın yaranışından sonra «Allahın erməni qaraçıları» adı ilə Hindistan sahillərinə səpələyiblər, onlar da oralarda dombalıb cücəriblər, xəyanətə yol verdiklərinə görə Balkan ölkələrinə qovulublar, parazit kimi ətraf ölkələrə ayaq açıblar. Deməyim odur ki, Allahın qaraçıları hər yerdə, hətta Azərbaycanın Qobustan, Yevlax ərazilərində də sakit məskunlaşıblar, yurd, torpaq müharibəsi, problemi yaratmırlar… Amma İblisin adlandırdığı «Allahın erməni qaraçıları» hara ayaq basıb dombalırlarsa, bizlərdə deyildiyi kimi… «arxama yer eləyim, gör sənə nə eyləyərəm», deyib torpaq mübahisəsi yaradırlar, hətta kimin qucağına sıxılırlarsa, «bura da mənimdir», deyib bar-bar bağırıb, torpaq ala bilməsələr də müxtəlif millətlərin paçalarını sevən diaspora yaradır və onların vasitəsilə dünyaya məzlum olduqlarını bağırırlar… Deməyim odur ki, bütün qaraçılar, hətta Hindistanda, xəyanət etmədən qalan qaraçılar sevinirlər ki, havasını udub, suyunu içdikləri ərazidə yaşayırlar… Amma bu erməni qaraçılarının ayaqları hara dəyirsə, orada mütləq bir bəla baş qaldırır... Allah Leninə insaf versin, dövrün siyasətinin nəbzini tutub, bir az da erməni qaraçılarının hiyləsinə aldanıb onlara 1920-ci ildə Qafqazda yurd yeri verib, dünya tarixində görünməmiş sensasiya yaradıb, Vətənim Azərbaycanı bəlaya salıb…

        

- Sakitləş, bilirsən, əlavə edim. Necə ki, İblis, onun əlaltıları: şeytan və ya insan cildində varlar, şər qüvvə ilə xeyirxah qüvvələr arasında daima barışmaz müharibə gedib, qalib gələnlər də, uduzanlar da olub…

        

- Axı bunun bir sonu olmalıdır… Allahımız xeyirxahdır, lütfikardır, - dedim.

      

   -Bəli, elədir, Yaradanımız xeyirxahdır, insanlığı sevən, onu İblisdən təmizləməyə çalışandır…  Yadındadırsa, Nuh peyğəmbər bir vaxtlar Yaradana müraciət etmişdi, acizliklə əllərini səmaya qaldırıb demişdi:

        

«-Ey Rəbbim! Yer üzündə bir nəfər belə kafir qoyma! Onları sağ buraxsan, onlar sənin bəndələrini yoldan çıxaracaq, ancaq pozğun və kafir oğul-uşaq doğub törəyəcəklər. Ey Rəbbim, möminləri bağışla, zalımların isə ancaq həlakını artır»…

        

-Ey Allahın əməlisaleh bəndəsi, - Nurani kişi mənə müraciət etdi, - axırı nə oldu, Yaradan Yer kürəsini suya qərq etdi, Nuhun səksən tərəfdarlarını xilas etdi… sonra nə oldu, səksən nəfər cütləşdi, törədilər və yenə də insanlığa, Yaradana asi oldular, olurlar da. Bir söz deyim, neçə ki İblisin, onun şeytanlarının barmaqları erməni qaraçılarının arxalarını qurtdalayırlar onları islah etmək… hələlik mümkün deyil… Hava işıqlanır, getməliyəm, görüşərik, - deyə Nurani kişi pncərədən işıqlanmaqda olan havaya dalğalandı.

        

- Gəlişinə, görüşünə görə təşəkkür edirəm, - Nurani kişinin arxasınca səsimi qaldırdım və Allahsız Paşinyana dedim, - Müasirlərin, sən və sənin əjdadların utanmaz, əclaf və islah olunan deyilsiniz… amma çox da elə fərəhlənmə, vaxt gələr Allahın və sizləri pazlayanların belə son anda qarşısında ruhunuzu bədəninizdən buraxmaqla torpaq davasından imtina edərsiniz… onda, çox, çox gec olacaq…

        

Paşinyan, nə həyasız əjdadın varmış… Mən deyim sən eşit. 1915-ci ildə birinci dünya müharibəsi zamanı Çar Rusiyasının qoşunları Türkiyəyə hücum edəndə dədən, baban sevincdən tonqal qalayıb ətrafında təlxəklik ediblər, belə ki, Türk ordusunda olan erməni qaraçıları, əli silah tutan «vətənpərvər»ləriniz Çar qoşununa satılmış, suyunu içib, çörəyini yediyiniz millətə xəyanət etmisiniz, şanslanmısınız ki, bu satqınlıq sizi torpaq, dövlət sahibi edəcəkdir. Allahsızcasına öz dombalanlarınızdan başqa, kimliyindən asılı olmayaraq, hamilə qadın, uşaq, qoca qətlam etmisiniz. Mənim «Talelərini özləri yazanlar» epopeyamda qeyd etdiyim kimi Türk sultanı dözməyib deyib: «Zamanı çatmışdır ki, dövlət içində dövlət yaradılmasının qarşısı alınsın: Türkiyəni könüllü tərk edənlərə toxunulmasın». Bəli, bu siz alçaqlara, qəddarlara humanizm idi. Amma, sərt qış ayı Allahın əvəzindən sizlərin bir çoxlarınızın cəzasını verib, həm də şərait yaradıb ki, Rusiyada məskunlaşasınız… Həyasızlığa bax, Çar qoşunlarından istifadə edib Türk əhalisinə qarşı soyqırım etdiyinizə baxmayaraq, illər keçəndən sonra dombalıb bağırmısınz ki, Türklər siz erməni qaraçılarına qarşı soyqırım ediblər, təzminat da istəmisiniz… Erməni əsilli Orxan Pamuku da «Mən qırmızıyam» əsəri ilə öz çirkin, alçaq siyasətinizə qatmısınız. Həyasızlığın dərəcəsinə bax, Orxan Pamuka «Oskar» mükafatı verdirib bir müddət onu Amerikada gizləmisiniz… Fransa qaraçı erməni diasporunun donbalması ilə isə Türklərin siz həşaratlara qarşı soyqırımını təsdiq etdirmisiniz…Utanmaz-utanmaz olmayan soyqırımın ABŞ konqresində də təsdiq edilməsinə cəhd etmisiniz. ABŞ-ın büdcəsindən otuz milyon dolları oğurladığınızı belə nəzərə almamısınız, unutmusunuz ki, ABŞ konqresində oturanların erməni qaraçılarının dallarından xoşlanmırlar, dığalarınızı dustaq ediblər… Hələ də donbalmaqla bir çox dövlətləri, fərəhli olan diasporunuz vasitəsilə çalışırsınız soyqırımı təsdiq etsinlər… Paşinyan, ayıl, səndən sonrakılar da ayılsın. Türkiyə 1915-ci ilin sizlər tərəfindən soyqırım törədilməsini beynəlxalq aləmdən tələb etsə, Azərbaycan 1918-20-ci illərdə və Xocalı soyqırımları haqqında vəsadət qaldırsa, müflis olmuş dövlətiniz bütün torpaqlarını, dalınız kimi hərraca qoysanız da çarəsiz olarsınız…

        

Millətinin bir xəyanətini də açıqlasam rahatlanaram… Keçi saqqal Stepan Şamuyanın bir neçə cəbhəyə canfəşanlıq etdiyini yəqin ki, donuz otaranlarınız da bilirlər. Şamuyan üçün «həyasız» sözünü mən yumşaq ifadə sayıram. «Daşnaq» partiyasının gizlin liderlərindən biri olduğu halda 1918-ci ilin əvvəllərində Bakı Sovetinə rəhbərlik edib, Leninin cəsusu olub. Məqsəd Azərbaycan xalqının Qafqazda müstəqilliyinin qarşısını almaq olub. Həyasızlığa bax, keçi saqqal «Daşnaq» lideri ola-ola, Leninə dəfələrlə teleqram göndərir, Daşnaqlardan şikayət edir ki, onlar Azərbaycanın müstəqilliyinə mane olur. Nəticədə 11-ci qızıl ordu Bakıya basqın edir, müstəqilliyimizə son qoyulur. 26-lar deyilən müxtəlif millətli Azərbaycan liderləri qum səhrasına aparılır… Guya hamısı güllələnir, lakin keçi saqqal Krasnovodsk türməsində gizlədilir və ona aylıq yemək haqqı ödənilir… Bütün aləmə də yayılır ki, Şamuyan da güllələnib. Amma Lenin satqının kim olduğunu bilirmiş… Hindistan qaraçısı erməni! Və onu gizlin yolla pazlaya-pazlaya, nazlandıra-nazladırna Hindistana göndərməklə sağ saxlayır… Əvəzində eyni ilə atası kimi keçi saqqala oxşar oğlunu Rusiya Leninqradda himayəyə götürür, o da atası kimi uzun müddət həqiqətdən gizlin yaşayır, atasının tarixçəsini yazır, hətta Bakıya gəlib atasının satqınlıq etdiyi küçə və xiyabanları fəxrlə, belə deyək, şəstlə də gəzir, yaşlılar onu Samuyan bilir… Və nəticədə bir zaman gizlin qalan tarix açılır… Hindistanın görkəmli aktyoru və rejissoru Raç Kapur Şamuyanın Hindistanda yaşayıb, ölməmişdən qabaq pazlanmasını deyir və qəbrinin də yerini göstərir… Beləliklə də keçi saqqal xəyanətkarın, satqının sirri açılır və özünə oxşar oğlu təkrar pazlanaraq nüfuzdan düşür…

        

Paşinyan… fəxr etdiklərini nə, kim adlandıraq? Pazlana-pazlana arxalandıqlarına xəyanət edən, yoxsa paz üstündə oturmağa adətkar olub çirkin siyasət yürüdən? Deyim bil, Azərbaycanın 1918-ci ildə başda keçi saqqal olmaqla müstəqilliyinə xəyanət edilməsəydi siz qaraçılar Qafqazda torpaq sahibi, Rusiyanın tərkibində olsa da Respublika ola bilməzdiniz. Qurban olasan satqın törəməniz Şamuyana və… bir də…

1991-ci ilin noyabr-dekabr ayının əvvəllərində, birinci Qarabağ müharibəsi zamanı Hadruta gətirilmiş muzdlular Hadrutun televiziya qülləsi yerləşən Şaqah qəsəbəsində döyüş zamanı həlak olmuş şəhidlərimizi dəyişmə mərasimi zamanı bir çox erməni qaraçıları ilə görüşüm olmuşdu… Bir epizodu dinlə və “fəxr” elə:

- Qarbaçova arxalanırsan? – dığadan soruşdum.

- Qarbaçova da, onun demokratiya çomağına da qurban olum, - dığa fəxrlə dedi.

- Mən dedim bəs sən və ümumiyyətlə sizlər Leninə qurban olanlardansınız, o sizə Qafqazda torpaq verib.

- Anası əxlaqsız olsa da…

- Təsadüfən Leninin anası sizlərdən deyil ki?

- Bizlərdən olsaydı, fəxr edərdik…

- Bəs Leninə münasibətiniz necə olardı?

-Necə olacaqdı, bir söz deyim, nəticə çıxar… Deyirlər bil ildən, iki ildən bir Leninin cəsədini xüsusi maye ilə yuyurlar, balzamlayırlar, cəsədini yuduqları mayeni versələr bütün millətimə içirdərəm ki, əvvəla ölməz olsunlar, ikincisi onun kimi siyasətçi, söz pələngi olarlar… Bilirsən nə var, Dağlıq Qarabağı verin, qurtaraq, sonra da gedib Qarbaçovun «demokrativa, aşkarlıq» püskürən dodaqlarını yalayarıq…

Paşinyan, harada, necə, kimə yaltaqlanmağı, maşallah, yaxşı bilirsiniz… Fəxrlə deyim ki, mən SSRİ-nin gurhagur vaxtında, 1987-ci ilin may ayının səkkizində «Qisas» romanını yazmağa başlayıb elə həmin ilin avqust ayının iyirmi altısında da bitirdim. Qısa da olsa erməni ilə türk arasında olan dialoqu sizlərə çatdırmaq istəyirəm. Şuşa həbsxanasına gətirilən Azərbaycanlını – Türkü Stepanakertdə yaşayan erməni rəisi kabinetində qəbul edir, ilk sözü:

- Türk gəldin?

- Gəldim rəis.

- Türk, sən bilirsən ki, baban-atan uzun müddət bizimkilərin qanını içiblər? Mən hər dəfə vaxtı ilə bizim olmuş Şuşaya gələndə, şəhərimizə girəndə… gördüyüm qəbir daşları, vaxtı ilə sizinkilr tərəfindən öldürülən babalarımız bilirsən mənə nə deyir? Deyir ki, «Vəzifən var, türkün bulaq kimi qaynayan qanını iç».

-… Vətəndaş rəis, əvvəla, Şuşa heç vaxt sizin olmayıb… İkincisi, sən mənim bulaq gözü kimi qaynayan yox, çay kimi çağlayan, axan qanımı da içə bilmərsən.

- Türk, sən türk ol, mən də babaları sizinkilər tərəfindən qəddarcasına öldürülmüş erməni dığası olum, gör sənin qanını içirəm, ya yox. Sizlər hələ bizləri yaxşı tanımırsınız. Biz içimizi, apardığımız qisasçılıq siyasətimizi açanda, sizlər ayılıb bizləri tanıyanda, təəssüf ki, artıq hr şey gec olacaq.

- Rəis, mənəm-mənəm demə. İçə bilirsən, iç qanımı… Dur ayağa, iç qanımı, dur, dur, deyirəm…

… Xanlar (Azərbaycanlı obrazı), lezva ilə sol qolunu… qabırğalarını, sağ qolunu və qabırğalarını çərtir…

-İç, əclaf iç! Türk qanıdır, - Xanlar deyir, -dodağını söykə iç doyunca…- stəkana qan süzüb risin sifətinə çırpır. (T.Kazımov, «Qisas» romanı, 76-79-cu səhifə)

Paşinyan, bilirsən noldu? Həbsxana rəisi havalandı, qış ayında Cıdır düzünün uçurumundan pazlana-pazlana aşağı düşdü. Xanlar salamat qaldı… Bəs Şuşa kimə qaldı? Dağlıq Qarabağ, ümumiyyətlə Qarabağ kimə qaldı?...

*****

1940-cı ilin ortalarında Mikayan Beriyanı, o da Stalini qıdıqlayır ki, Dağlıq Qarabağ siz erməni qaraçılarına verilsin, bununla bağlı hətta «Qarabağ komitəsi» də yaradılır. Stalin məsələni Bağırova açıqlayır.

-Razıyam, -Bağırov gülümsəyir, - əvəzində Zəngəzur bölgəsi bütövlükdə Azrbaycana qaytarılsın.

-Sən bizi, elə sovet rəhbərliyini də gic yerinə qoymusan, - Mikayan qalın qaşlarını dartışdırır.

-Ey qatso, kakoy tı xitrıy, -Stalin isə xoş əhvalla bığına sığal çəkir və söhbətə son qoyulur.

İt əl çəkdi, çarıq əl çəkmədi. 1941-1945-ci il Vətən müharibəsindən sonra yenə Mikayan Beriyanı, o da Stalini, amma ayrı variantda qıdıqlayır. Guya ermənilər xaricdən axışıb ermənistana gəlirlər, onları yerləşdirmək üçün azərbaycanlıları Ermənistandan çıxarmaq lazımdır. Bu hiylə baş tutdu və 1947-ci ilin dekabr ayının 23-də SSRİ Nazirlər Soveti «Ermənistan SSR-dən kolxozçuların və başqa azərbaycanlı əhalisinin Azərbaycan SSR-in Kür-Araz ovalığına köçürülməsi haqqında» 4083 saylı qərarı verildi… Hə, inkar etmirəm, bu siz mütriblərin etnik təmizləmə qələbəsi idi. 1948-1953-cü illərdə, Stalin ölənə kimi 150 minə qədər azərbaycanlı siz qaraçıların ayağı sürüşən torpaqdan deportasiya olundular… Amma unutmayın ki, Azərbaycan torpağı sizlərdən deportasiya olunanlardan görkəmli ictimai-siyasi xadimlər, ziyalılar, alimlər yetişdirdi. Siz mütriblərin arasında bəlkə də belə nailiyyətlər (Sovetlər dağılandan sonra) qazana bilməzdilər». (T.Kazımov. «Talelərini özləri yazanlar, roman epopeya, 6 cilddə, III cild, 17-18 səhifə.)

Bu deportasiya, etnik təmizləmə ilə bağlı yadıma bir əhvalat düşdü, haradasa sən mütrib Paşinyana da aiddir. Deportasiya olunan cavan azərbaycanlı oğlu oxuyub təhsil alır, partiya təcrübəsi qazanır və 1980-ci illərdə Qarabağın aran rayonlarının birinə Rayon Partiya Komitəsinin birinci katibi seçilir. Rayon müşavirə və Plenumlarında az danışar, bir neçə söz təsərrüfat işlərindən deyər, sonra da nifrini, təhqirini rayon təsərrüfat rəhbərlərinin və kolxoz sədrlərinin üstünə yağdırarmış, bir-bir iclas zalının mərkəzinə çağırar və deyərmiş:

-Mən rayon Partiya Komitəsinin birinci katibi təsərrüfat işlərində yarıtmazlıq göstərdiyinə görə deyirəm: sən əclafın əclafısan, sən alçağın alçağısan, sən xəyanətkarın xəyanətkarısan, sən oğraşın oğraşısan... sənə qırx beş gün vaxt verirəm, əgər nöqsanları aradan qaldırmasan bu damğanı alnına yapışdırıb işdən qovacağam.

Özünə, ailəsinə hörmət qoyan kolxoz sədri biabırçı tənqiddən nəticə çıxarıb uğurları barədə qürurla növbəti rayon müşavirəsində hesabat verir…

…Bir neçə il əvvəl tərəfdarların səni «urra» ilə Yerevanın mərkəzinə gətirdilər, dombalananlar dombaldılar, nazlananlar nazlanandan sonra da pazlandılar… axır ki, səni hakimiyyət kürsüsünün pazına mıxladılar. Paz üstündə olsan da nazlanıb tərəfdarlarına, ümumən xalqına, havadarlarına və səni dəstəkləyən diaspor rəhbərlərinə təmtəraqlı sözlər vəd etdin.

Sənin hakimiyyətə gəlişinə, beynəlxalq görüşlərindəki çıxışlarına, hətta «Qarabağ Ermənistandır», gülünc sözlərinə xalqın kimi mənim də xalqım, möhtərəm Prezidentmiz də güldü. Gücündə olmayanları çərənlədiyinə görə. Xalqımın birliyi, möhtərəm Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Ilham Əliyevin dəmir yumruğu 27 sentyabrda sən Paşinyanın, ordunun, ümumən xalqının başına dəydi. Noldu «Qarabağ Ermənistanın» oldu? Çox şey itirdin: xalqının etimadını, Ermənistanın beynəlxalq aləmdə siyasətini, olmayan ordunu. – Bay, ay mart, sözü bütöv olmayan Fransanı da az qala itirdin. Bir vaxt «urra» ilə səni Şeytan yuvasına gətirən tərəfdarların, hər üç-beş diqəqədən bir zəng edən, vaxtı ilə səni dəstəkləyən diaspora liderləri də səni axtarırlar, sən isə kiminsə qucağında pazlanıb nazlanırsan, bir vaxtlar səni sayanları saymırsan. Eşit, istefanı istəyirlər. Eşit, səni vəzifəyə gətirənlər nə deyirlər, deyirlər ki, sən Paşinyan, əclafın əclafısan, sən alçağın alçağısan, sən xəyanətkarın xəyanətkarısan, sən oğraşın oğraşısan… Başqa, ürəyinə yayılan «səni nazlandıran» sözlər də tüpürürlər. Sığındığın qucaqdan çıx və cavab ver, hanı söz pələvanlığın… Azərbaycanlı kolxoz sədri birinci katibin dediyi sözləri şəxsiyyətinə sığışdırmayıb tez bir zamanda təhqirləri üstündən götürdü… Deməli, xalqının sənin haqqında dedikləri ilə razısan. Axı bunu xalqın deyir, o xalq ki, səni bir vaxt vəzifəyə gətirib, indi isə pazlayıb vəzifədən rədd etmək şansındadırlar…

Nə yaxşı yerli şəraitə tez alışan «gözəl, cəlbedici» «beybi»ləriniz varmış… Eşitmişdim ki, cəmiyyətə fahişəliyi yayanlar erməni qaraçıları olublar. 2011-ci ildə yazıb bitirdiyim «Yeni orlean şənlikləri» (580 səh) romanımı bu yaxınlarda vərəqləyərkən özüm-özümə və məhşurların bir daha dediklərinə inandım. Romanda hadisələr ABŞ-ın cənubunda, Meksika sahilinə yaxın yerləşən Yeni Orlean şəhərində cərəyan edir. XVII-XVIII əsrlərdə Avropadan, əsasən də Fransanın Paris şəhərindən (deyilənə görə Napaleonun göstərişi ilə) bir neçə gəmi fahişə qadınlar Yeni Orleana göndərilir ki, ailə qursunlar. Fahişələrin arxasınca da Katorjinklər göndərirlər. Çox yox, fahişələrin və katorjinklərin təxminən 90%-i siz erməni qaraçıları olublar, qara dərili qadınlara öz biznesləri ilə dolanmağa imkan verməyiblər... Nəhayət yerli hökumət qara dərili qadınlara ayrıca biznes məhəlləsi təşkil edir, sizin «beybi»ləriniz (o dövrdə fahişələri belə adlandırırdılar) şəhərin mərkəzində «Fransız məhəlləsi»ndə qalıb Missisipi («çirkli çay») çayı ilə cənuba, şimala gedən minlərlə matrosları, əyalət fermerlərini, turistləri qəbul edərmişlər. 1910-cu ildə zənci kişilərinin bu erməni qaraçıları «beybi»lərin məhəlləsində görünməyə qadağa edilir. Iblisin barmağı arxasında olan millətin nüfuzunu belə qaldırarlar ee… bacarana özün və dünyaya yayılmış diaspora liderləri qurban olasınız… Yazdım ki, bir daha xoşlanasan, nazlanasan, pazlanmağa həvəslənəsən…

Çox «hörmətli» Paşinyan (Papuşu yanan)! Bir neçə məsləhətimi dinlə. Mən, mənim xalqım, xalqımın dəmir yumruğunu əlində möhkəm saxlayan, qətiyyətli Azərbaycan Respublikasının Prezidenti möhtərəm İlham Əliyev də, hətta beynəlxalq siyasətçilər belə daha sənə, xalqının çərənləməyinə inanmırıq. Bilirsən ki, Qarabağın hər hansı bir statusu dəmir yumruqla cəhənnəmə göndərilib… Iblisin barmağına aldanıb onun çaldığı ilə oynamağınız yetər. Neçə ki, sülhməramlılar bizim torpağımızdadır, sürüşün, bir vaxtlar Leninin sizə verdiyi şeytan yuvasına, üç rayonu sizin dillə desək: Stepanakerti, Martunini, Mardaketi bir qarış torpağına kimi boşaldın, ayaq iziniz belə qalmasın. Allaha azacıq da olsa inanırsansa xalqımın bu tələbinə əməl et… əks təqdirdə bir vaxt gələr ki, xalqımızın birlik dəmir yumruğu Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Ali Baş Komandanın əlində İrəvanın mərkəzində şimşək kimi başınızda parlayar, onda qorxaq kimi qonşu dövlətlərə üz tutacaqsınız, beləliklə bir vaxtlar Azərbaycanın olmuş torpaqdan da məhrum olacaqsınız… Yaxşı-yaxşı həzm et… hə, üç rayonu da xoşluqla boşalt, bütöv Azərbaycanın bir qarış torpağı belə siz İblis əsillilərə verilməyəcək… Bunu mən, Azərbaycanlı  vətəndaşı deyirəm.

Bir məsləhət də verim. Kəlbəcərdən və digər Qarabağ rayonlarından barbarcasına söküb apardığınız bina, ev materiallarından uşaqlarınıza sığınacaq belə tikməyin. İnanın, bir vaxt gələr ki, həmin tikililəri şəhidlərin ruhu, şəhid analarının ahı qarğı-qamış kimi alovlandırar, heç törəmələrinizi belə xilas edə bilmərsiniz. «Dost» sözünü eşit.

Bu məqamda yeri gəlmişkən, apardığınız unitazlardan da istifadə etməyin, siz yaşlılar pazlanmağa adət etmiş, xoşlanan olsanız da yeniyetmə qızlarınızı, oğlanlarınızı qoruyun, onları öz adətlərinizə belə tez alışdırmayın, onları cavan Azərbaycanlı oğlanlarının pazında otuzdurmayın, sonra nazlanar, pazlanmağa alışarlar…

*****

Nəhayət ki, növbəti dəfə bizi Yaradanla təmasda olmağa sevindim. Düzü, o məni dinləyər, hərdən də nurani baxışlarını sonsuzluğa dikib gülərdi:

- Danış, - Yaradanın nagahan səsini ancaq mən eşitdim. Duruxdum, özümü cəmləyib bir nəfəsə dedim:

- Allahım, Yaradanım, bilirəm, böyük həvəslə, zövqlə yoğurub yaratdığın, can verdiyin insanlara qayğılısan, onların tələf olmasını heç vaxtı istəməzsən… Amma neyləyək ki, İblisin barmağı ilə bütün dünyaya səpələnmiş erməni qaraçıları, xalqımı, ümumiyyətlə harada məskunlaşırlarsa o xalqı incidir, fitnə-fəsad, terror, partlayışlar törədirlər… yudr, torpaq mübahisəsi edirlər. Düzünü sən Yaradan bilər.

…İblisə satılanlara, onun barmağı üstündə oturub dombalanlara lənət…

Xahişim… İblisin yaratdığı erməni qaraçılarına, Yer kürəsinə bir qara virus göndərəsən, adını da qoyasan «tək Allahı tanımayan erməni qaraçılarına». Bu virus hava ilə ancaq Yer kürəsində yaşayan, lap qarışıq qanla döl şəklində ana bətnində inkişaf edən erməni qaraçılarını da məhv etsin. Bilirəm, bəlkə də istəməzsən. Amma bir anlığa qalın ağ qaşlarını çat… bu virus həm də sənin düşmənin İblis üzərində qələbən sayılar… İnan, Yer adamları hər an, əsasən də haqq olan mənim xalqım (humanistlikdən artıq keçib) ömrü boyu sənə, yaradana duaçı olarlar…

Allahım, məni sırtıq, həyasız sayma. Axı hər zaman səninlə fərdi təmasda olmaq olmur, biz çox, sən tək… fürsətdir, bir xahiş də edim… Dərgahında saysız-hesabsız, özünü sənə sədaqətli göstərən, qəlbində isə İblisi sığallayan erməni qaraçılarının ruhları var. Onlara, sədaqət rəmzlərinə… amandır, inandığın bəsdir, inanma… inanma… Yerdəkilərə qara virus göndərəcəyin halda dərgahındakı erməni əsilli, qarışıq qandan vaxtında törəmiş olsalar da, tədbirini gör… Mən sən Allaha nəsə təklif etməyə haqsızam, amma bağışla, fikrimə gəlib deyim… Dediyim ruhları göndərək Şimal Buzlu okeana, doğulacaq suiti küçüklərinin cisminə, törəsinlər, aclıqdan bir-birini gəmirsinlər… Yox… Allahım bağışla, onlar İblisin köməyi ilə bu okeanın dərinliyini yoxlamaq üçün eşələyib dağıdarlar, nəticədə dünya okeanlarının səviyyəsi qalxar, yer kürəsində dözülməz iqlim şəraiti yaranar… yox, yox, bu Nuhun dövründəkindən də dəhşətli olar… Bəlkə onları «Marsa», «Qırmızı planetə» göndərəsiniz… Yox, bu da düz olmaz, onlar hər şəraitə alışandırlar. Marsda da dombala-dombala, ətraf xırdalı-böyüklü planetlərə səpələnərlər… belə deyək, qəlpələri Yer kürəsinə düşər… keçmiş təkrar olunar… bu variant da alınmadı…

Ey yeri göyü, canlıları yaradan, bağışla bezdirdim səni, bir fikrimi də açıqlayım… Əgər biz istəyiriksə bu erməni qaraçılarının, necə deyərlər kökü kəsilsin, qarışıq qandan olsa da və ya ruhları başqa canlının doğacağı küçüyün cisminə yeridilməsin… Bütün erməni qaraçılarının: sədaqət maskası geymiş ruhlarını, qarışıq qandan olanları belə yığın ovcunuza, görünməz əllərinizlə yumrulayın, amma amandır, bir qırığı da əlinizdən düşməsin, yumrulayın, var gücünüzlə atın görünən yanar dağ süxuruna… Allahım, bağışla, bunu göstəriş yox, sizin əlinizlə, istəyinizcə arzu, İstək say… Bu tədbir onların sonu olar, Sizin, isə şərin İblisin üzərində qələbəsi … İblisin törətdiyi elə İblisin qaynar dağ süxurunda da öz hökmünü tapar, bilərlər ki, Allah təkdir və insanlığı sevəndir, şeytanı yox…

Allahım, bağışla, fikrimə gəlib, inciməsən deyərdim… razılaşdığına görə çox sağ ol... Məncə Nuhun səksən tərəfdarı arasında maskalanmış, özünü Nuha, Sizə sədaqətli göstərən erməni əsilli, erməni qaraçıları da olub, olub və azadlığa çıxandan sonra istədikləri səmtə gedib doğub törəyiblər… və onların hesabına Sizə, insanlığa asi olanlar yenidən törəyiblər. Bunun qarşısını almaq lazımdır… Allahım yordum Sizi, -mavi meh sifətimə çığal çəkdi…elə sevincək oldum ki…

Ay mart, Paşinyan, noldu? Mənim vətənimdə zəfər paradı sevinclə keçirildi. Sənin xalqının şeytan yuvasında isə hələ də matəmdir, kimisə pazlamağa canfəşanlıq edirlər…

Yaşasın Azərbaycan xalqı;

Yaşasın Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, onun Ali Baş komandanı;

Yaşasın şanlı, zəfərli Azərbaycan ordusu;

Yaşasın Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı İlham Əliyev;

Şəhidlərimizin ruhu şad olsun.

Allah Şəhid analarına səbr versin.

 

Tahir Kazımov, yazıçı;

I Qarabağ müharibəsi veteranı;

«Əməkdar mədəniyyət işçisi»

Tel: 050 211-97-48

10.12.2020-ci il