Bakı 16°C 
Qırxıncı-əllinci illərin k?ləkli, k?çələri yaşıllığa həsrət olan boz simalı Bakısı... O illərin kino xronikasına, saralmış qəzet səhifələrinə baxanda insanları ??lər?z, sanki səadət ?öl?ndə ?zən ?ör?rsən. Əslində isə həyat olduqca cansıxıcı, yeknəsək idi. Stalin rejiminin xofu hamını, hər yeri hör?mçək toru kimi vahimədə saxlayırdı. Bu əhvalı-ruhiyyə Bakı m?hitində də öz?n? biruzə verirdi. Buna baxmayaraq şəhərə bir insan axını vardı. O dövrdə Bakıya ?ələnlər arasında yaraşıqlı bir ?ənc də var idi ki, işlədiyi idarə, tutduğu vəzifə imkan vermirdi çevrəsi ?eniş olsun, taytuşları ilə ?rəyi istəyəndə oturub-dursun. Onun adı, iş yeri yalnız yaxın qohumlarına, sayı çox olmayan uşaqlıq dostlarına bəlli idi...
O, bu şəhəri sevdi. Əsl məhəbbətini də bu şəhərdə tapdı, ailə qurdu. Bu sev?inin təməlində olan dəyanət, ləyaqət, sədaqət illərin istisinə, soyuğuna dözd?, b?t?n sınaqlardan çıxdı və indinin öz?ndə belə yalnız ikisinin ?örə biləcəyi, yalnız ikisinin keçə biləcəyi nur körp?s?nə çevrilərək qaldı.
Övladları doğuldu, ata oldu. Aylar illər ötəcəkdi, Heydər Əlirza oğlu Əliyev təkcə bir evin, bir ailənin, bir ocağın deyil atası, b?töv bir millətin atası, başçısı, lideri olacaqdı. Ancaq bu olacaqdan Tanrıdan başqa hələ heç kimin xəbəri yox idi
İRİ ADDIMLARLA İRƏLİYƏN
MƏMLƏKƏT
1969-82-ci illər respublikanın həyatında son dərəcə əlamətdar bir dövr idi. O illərdən çox danışılsa da, hələ hər şey deyilməyib. Bəzən iştirakçısı olduğumuz hadisələrin belə əsl mahiyyətini dərk etmək ?ç?n uzun illər lazım ?əlir. O illərin ən böy?k nailiyyəti o idi ki, s?stl?yə, ətalətə, ictimai bi?anəliyə ?syan elan edilmişdi. O illərin ən böy?k nailiyyəti o idi ki,əməyə, zəhmətə xalqda maraq, zəhmət adamına cəmiyyətdə diqqət artmışdı. "İnsanı ucaldan əməkdir, zəhmətdir" sözləri artıq quru ş?ar deyil, hər kəsə verilən qiymətin meyarı idi.
Az vaxtda Azərbaycan tərkibində olduğu SSRİ-nin ən qabaqcıl respublikalarından birinə çevrildi. Bu, xalqın fadakar əməyinin bəhrəsiydi. Bu, eyni zamanda böy?k təşkilatçı, açıq fikirli, uzaq?örən siyasətçi, m?təfəkkir bir insanın idarə etmə bacarığının ?östəricisi idi. Onu yaxından ?örmək arzusunda olanlar az deyildi. Ona inanırdılar, ardınca ?edirdilər. O illərdə tikinti, sənaye, kənd təsərr?fatı, ədəbiyyat, elm, incəsənət - bir sözlə, b?t?n sahələrdə sıçrayış, y?ksəliş yaşandı. Milli ş?run oyanışı da o zaman baş verdi. Neçə-neçə ölməz sənət əsəri məhz o vaxt yarandı. Azərbaycan o dövrdən iri addımlar atmağa, ?eniş miqyasda tanınmağa başladı. Beynəlxalq tədbirlərin Bakıda keçirilməsi ənənə şəkli almışdı. Bakı böy?y?r, ?özəlləşirdi. Azərbaycan inkişaf edir, q?drətlənirdi. Yeni fabriklər, zavodlar, yaşayış massivləri tikilir, yollar çəkilir, yarım səhra Abşeronda yaşıllıqlar salınırdı. Bəli, bunu edən zəhmət adamları idi. Bu adamları qələbələrə ruhlandıran, onların əməyinə y?ksək qiymət verən qayğıkeş rəhbərsə, HeydƏr Əliyev idi.
SEVİNC VƏ
TƏƏSS?F HİSSİ DO?URAN TƏYİNAT
1982-ci ilin sonuna yaxın Heydər Əliyevin SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin birinci m?avini vəzifəsinə təyin olunması respublikada böy?k sevinclə qarşılandı. Axı Nəriman Nərimanovdan sonra Sovet Dövlətinin rəhbərliyində heç vaxt azərbaycanlı təmsil olunmamışdı. Bu səbəbdən hamı q?rur hissi keçirirdi. Amma bu təyinat təəss?f hissi də doğururdu. Axı Heydər Əliyev Azərbaycandan ?edirdi. Mərkəzi Komitənin yeddinci mərtəbəsindəki ?eniş akt zalında ictimayyətin n?mayəndələri Heydər Əliyevlə bir neçə ??n ?ör?ş?b vidalaşdılar. Həyacandan ?özləri dolan adamlar sinəsini boşalda bilmirdi, danışanda qəhərlənirdilər. Onun ?nvanına sonsuz minnətdarlıq, dərin təşəkk?r bildirilirdi. Yeni vəzifəsində ona daha böy?k uğurlar arzulayan kim, səmimi diləklərini çatdırmaq ?ç?n növbə ?özləyən kim... Sonra Dzerjinski adına klubda keçirilən plenumda Azərbaycan KP MK-nın yeni rəhbəri seçildi. Heydər Əliyev Azərbaycanla vidalaşıb tarixi missiyasını yerinə yetirmək ?ç?n saysız-hesabsız problemləri olan böyük Sovet ölkəsinin paytaxtına yollandı .
...Binə hava limanında yola salınma mərasimi yaxşı yadımdadır. Uçuş meydanında Az.KP MK-nın B?ro ?zvləri, di?ər vəzifəli şəxslər. ?zlərdə ayrılıq məqamının pərişanlıq r?bəndi. Gözlərdə, baxışlarda çoxsaylı məna çalarları... Hamısını ?örmək , oxumaq imkansız...
O, təyyarəyə qalxır. Bir daha əl sallayıb vidalaşır. Təyyarə Moskvaya istiqamət alır. O, hələ bilmir ki, bir qədər sonra hər qarışında əməyinin bəhrəsi, qəlbinin hərarəti olan doğma məmləkətində onun izi qalmasın deyə, tozanaq qoparan növbənöv siyasi oyunbazlar meydana çıxacaq. İndi hava alanında bir əlini yuxarıya qaldırıb, ona əl eləyənlər arasında az sonra iki əlini də birdən qaldırıb zəmanəyə təslim olanlar, hər çalınan havaya oynayanlar da tapılacaq. O, hələ bilmir ki, indi təntənəylə yola salındığı Bina limanına, ??n ?ələcək ayaq basmağı belə m?şk?l olacaq, ən?ələ çevriləcək. B?t?n bunlar sonra olacaq və nə yaxşı ki, bu döz?lməz mənəvi eybəcərliklər hadisələrin sonluğu olmayacaq. Heç vaxt haqq yolunu dəyişməyən, istiqamətini itirməyən, əqidəsinə, amalına dön?k çıxmayan, polad kimi əyilməyən və xoşbəxtlikdən polad kimi sınmayan Heydər Əliyev ədalətin zəfər çalacağı ??nə ?örəcək. O, yenidən doğma Bakısına qayıdacaq və bu dəfə onun tale kitabına m?stəqil Azərbaycana rəhbərlik etmək yazılacaq...
(ardı var)
O, bu şəhəri sevdi. Əsl məhəbbətini də bu şəhərdə tapdı, ailə qurdu. Bu sev?inin təməlində olan dəyanət, ləyaqət, sədaqət illərin istisinə, soyuğuna dözd?, b?t?n sınaqlardan çıxdı və indinin öz?ndə belə yalnız ikisinin ?örə biləcəyi, yalnız ikisinin keçə biləcəyi nur körp?s?nə çevrilərək qaldı.
Övladları doğuldu, ata oldu. Aylar illər ötəcəkdi, Heydər Əlirza oğlu Əliyev təkcə bir evin, bir ailənin, bir ocağın deyil atası, b?töv bir millətin atası, başçısı, lideri olacaqdı. Ancaq bu olacaqdan Tanrıdan başqa hələ heç kimin xəbəri yox idi
İRİ ADDIMLARLA İRƏLİYƏN
MƏMLƏKƏT
1969-82-ci illər respublikanın həyatında son dərəcə əlamətdar bir dövr idi. O illərdən çox danışılsa da, hələ hər şey deyilməyib. Bəzən iştirakçısı olduğumuz hadisələrin belə əsl mahiyyətini dərk etmək ?ç?n uzun illər lazım ?əlir. O illərin ən böy?k nailiyyəti o idi ki, s?stl?yə, ətalətə, ictimai bi?anəliyə ?syan elan edilmişdi. O illərin ən böy?k nailiyyəti o idi ki,əməyə, zəhmətə xalqda maraq, zəhmət adamına cəmiyyətdə diqqət artmışdı. "İnsanı ucaldan əməkdir, zəhmətdir" sözləri artıq quru ş?ar deyil, hər kəsə verilən qiymətin meyarı idi.
Az vaxtda Azərbaycan tərkibində olduğu SSRİ-nin ən qabaqcıl respublikalarından birinə çevrildi. Bu, xalqın fadakar əməyinin bəhrəsiydi. Bu, eyni zamanda böy?k təşkilatçı, açıq fikirli, uzaq?örən siyasətçi, m?təfəkkir bir insanın idarə etmə bacarığının ?östəricisi idi. Onu yaxından ?örmək arzusunda olanlar az deyildi. Ona inanırdılar, ardınca ?edirdilər. O illərdə tikinti, sənaye, kənd təsərr?fatı, ədəbiyyat, elm, incəsənət - bir sözlə, b?t?n sahələrdə sıçrayış, y?ksəliş yaşandı. Milli ş?run oyanışı da o zaman baş verdi. Neçə-neçə ölməz sənət əsəri məhz o vaxt yarandı. Azərbaycan o dövrdən iri addımlar atmağa, ?eniş miqyasda tanınmağa başladı. Beynəlxalq tədbirlərin Bakıda keçirilməsi ənənə şəkli almışdı. Bakı böy?y?r, ?özəlləşirdi. Azərbaycan inkişaf edir, q?drətlənirdi. Yeni fabriklər, zavodlar, yaşayış massivləri tikilir, yollar çəkilir, yarım səhra Abşeronda yaşıllıqlar salınırdı. Bəli, bunu edən zəhmət adamları idi. Bu adamları qələbələrə ruhlandıran, onların əməyinə y?ksək qiymət verən qayğıkeş rəhbərsə, HeydƏr Əliyev idi.
SEVİNC VƏ
TƏƏSS?F HİSSİ DO?URAN TƏYİNAT
1982-ci ilin sonuna yaxın Heydər Əliyevin SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin birinci m?avini vəzifəsinə təyin olunması respublikada böy?k sevinclə qarşılandı. Axı Nəriman Nərimanovdan sonra Sovet Dövlətinin rəhbərliyində heç vaxt azərbaycanlı təmsil olunmamışdı. Bu səbəbdən hamı q?rur hissi keçirirdi. Amma bu təyinat təəss?f hissi də doğururdu. Axı Heydər Əliyev Azərbaycandan ?edirdi. Mərkəzi Komitənin yeddinci mərtəbəsindəki ?eniş akt zalında ictimayyətin n?mayəndələri Heydər Əliyevlə bir neçə ??n ?ör?ş?b vidalaşdılar. Həyacandan ?özləri dolan adamlar sinəsini boşalda bilmirdi, danışanda qəhərlənirdilər. Onun ?nvanına sonsuz minnətdarlıq, dərin təşəkk?r bildirilirdi. Yeni vəzifəsində ona daha böy?k uğurlar arzulayan kim, səmimi diləklərini çatdırmaq ?ç?n növbə ?özləyən kim... Sonra Dzerjinski adına klubda keçirilən plenumda Azərbaycan KP MK-nın yeni rəhbəri seçildi. Heydər Əliyev Azərbaycanla vidalaşıb tarixi missiyasını yerinə yetirmək ?ç?n saysız-hesabsız problemləri olan böyük Sovet ölkəsinin paytaxtına yollandı .
...Binə hava limanında yola salınma mərasimi yaxşı yadımdadır. Uçuş meydanında Az.KP MK-nın B?ro ?zvləri, di?ər vəzifəli şəxslər. ?zlərdə ayrılıq məqamının pərişanlıq r?bəndi. Gözlərdə, baxışlarda çoxsaylı məna çalarları... Hamısını ?örmək , oxumaq imkansız...
O, təyyarəyə qalxır. Bir daha əl sallayıb vidalaşır. Təyyarə Moskvaya istiqamət alır. O, hələ bilmir ki, bir qədər sonra hər qarışında əməyinin bəhrəsi, qəlbinin hərarəti olan doğma məmləkətində onun izi qalmasın deyə, tozanaq qoparan növbənöv siyasi oyunbazlar meydana çıxacaq. İndi hava alanında bir əlini yuxarıya qaldırıb, ona əl eləyənlər arasında az sonra iki əlini də birdən qaldırıb zəmanəyə təslim olanlar, hər çalınan havaya oynayanlar da tapılacaq. O, hələ bilmir ki, indi təntənəylə yola salındığı Bina limanına, ??n ?ələcək ayaq basmağı belə m?şk?l olacaq, ən?ələ çevriləcək. B?t?n bunlar sonra olacaq və nə yaxşı ki, bu döz?lməz mənəvi eybəcərliklər hadisələrin sonluğu olmayacaq. Heç vaxt haqq yolunu dəyişməyən, istiqamətini itirməyən, əqidəsinə, amalına dön?k çıxmayan, polad kimi əyilməyən və xoşbəxtlikdən polad kimi sınmayan Heydər Əliyev ədalətin zəfər çalacağı ??nə ?örəcək. O, yenidən doğma Bakısına qayıdacaq və bu dəfə onun tale kitabına m?stəqil Azərbaycana rəhbərlik etmək yazılacaq...
(ardı var)
