Şəlalə Camal: Kəlbəcər
Başımı götürüm kaş elə gedəm,
Ürəyim olubdu bil, didəm - didəm.
Ha özümə istəyirəm yer edəm,
Yerim yoxdu Kəlbəcərdən savayı.
Ahu - fəğan, fəryad içindəyəm mən,
Doğmam ölüb, bil yad içindəyəm mən.
Ay dinsizlər, imdad içindəyəm mən,
Dirim yoxdu Kəlbəcərdən savayı.
İstəyirəm arada bir sevinəm,
Ay insafsız, ailən oldum, evinəm.
Qəlbi ağlar - ağlar qaldım, gözü nəm,
Ərim yoxdu Kəlbəcərdən savayı.
Gəlib görsən bir sümüyəm, bir ətəm,
Elə bil ki, mən nökərəm sən hatəm.
Qorxaqlardı, yaltaqlardı əhatəm,
Nərim yoxdu Kəlbəcərdən savayı.
Murovun havasın çəkirəm hərdən,
Gözümdə canlanır o yerlər birdən.
Bu günədək qalmadım bir xeyirdən,
Şərim yoxdu Kəlbəcərdən savayı.
İndiyədək bu dünyada pərim yox,
İşləmədim, alnımda bir tərim yox.
Nə haldayam? Bəzəyim yox, bərim yox,
Zərim yoxdu Kəlbəcərdən savayı.
Ha gözlədim hey illəri və ayı,
Sazıma köklənib dedim avayı.
Mən illərdir dərd yemişəm havayı,
Fərim yoxdu Kəlbəcərdən savayı.
Digər Xəbərlər
25 Dekabr 2025 15:48
Taleyi göylərə yazılan insan - Fidan Abdurəhmanova yazır
25 Dekabr 2025 11:25
Adından boylanan söz adamı - Esmira İsmayılova yazır
25 Dekabr 2025 10:13
BÖYÜK KNYAZ - Tərlanə Yaqubqızı yazır
25 Dekabr 2025 09:00
Yeridin, başına səpələndi qar...
24 Dekabr 2025 16:08
Şəkidən Naxçıvana baxış...
24 Dekabr 2025 15:21
Əli Şirin Şükürlü: Biristiqamətli zaman: əbədilik mövcuddurmu?
24 Dekabr 2025 11:56
Əbülfət Mədətoğlu Şeirinin Bədii Təhlili - Sevil Azadqızı yazır
23 Dekabr 2025 14:31


Bakı -°C

