Bilirsiniz, məsələ heç də onda deyil ki, kimsə Azərbaycanladüşmən münasibətdə olan Ermənistana gedib. Ermənistana getmək də olar: məsələnmillət vəkili Azay Quliyev kimi, yəni bu ölkəni, erməni xalqını təmsil edəndeputatlarının gözünün içinə, Azərbaycanın maraqlarını- özü də parlamentin düztribunasından bağırmaq olar.

Ya da bu idmançımız kimi Ermənistanın paytaxtında,ermənilərin gözünün qabağında, erməninin kürəyini yerə vuraraq Azərbaycanbayrağını cəsarətlə qaldırmaq olar…

Amma ortada Ələkrəm Hümbətovun səfəri nümunəsi dəvar. Separatçı fəaliyyətinə görə həbs edilərək Azərbaycanın ən ağır cəzasınalayiq görülmüş, sonra isə bir az dövlətin humanizmi sayəsində, amma daha çox bəzibeynəlxalq təşkilatların şantaj və təhdidi nəticəsində həbsdən azad edilməyəmüvəffəq olmuş, sonda prezident İlham Əliyev tərəfindən Azərbaycan vətəndaşlığındanməhrum edilərək ölkədən qovulmuş Hümbətovdan danışıram. O Ermənistana məhz Azərbaycandövlətinin əleyhinə, onun parçalanmasının lehinə hesablanan məqsədləgetmişdi.

Ələkrəm Hümbətovu burada hörmətlə qarşılayırlar.Onun üçün ayağa da dururlar. O talışların guya Azərbaycanda öz müstəqil dövlətləriniqurmağa çalışdığını iddia edir, Qarabağın öz dövlətini yaratmaq uğrundaaparldığı mübarizəni talışların guya həssaslıqla izlədiyini söyləyir, bu bəyanatınagörə alqışlar qazanır və alqışlar qarşısında borclu qalmır. Ermənilərə bağırbasıb baş əyir. Azərbaycan talışları onların başını erməni qarşısında belə əyənşəxsə yəqin ki sağ ol deməyəcklər.

Əlbəttə dövlətin vətəndaşlığından məhrum edilənbirinin həmin dövlətə qəzəbini, hirsini anlamaq olar. Amma bu hissin bir düşmənnifrətinə çevrilməsi, bir zamanlar Qarabağda ermənilərə qarşı vuruşan və çoxluerməni öldürən bir şəxsin 180 dərəcə dəyişərək bir neçə il əvvəlki düşmənlərininəlini sıxması Hümbətovu Sarqsyan və Koçaryanla silahdaşa çevirir.

…Azərbaycanı tərk edən və mövcud rejimə qarşı sərtmüxalifətdə olan bir neçə mühacir tanıyırıq ki, hətta ən barışmaz, ən kəskin bəyanatlarınabaxmayaraq onlar Azərbaycanın düşməni olmaq istəməyiblər. Nə Mahir Cavadov, nəRəsul Quliyev, nə İsa Sadıxov Ermənistana Hümbətov kimi qucaq açıb. Mənə bəllideyil ki, Ələkrəm Hümbətov İrəvana öz istəyi ilə. yoxsa hansısa xüsusi xidmətlərinsifarişi ilə gedib.

Amma bir fakt qabarıqdır ki, Ələkrəm Hümbətov Ermənistanadüşmənimin düşməni mənim dostumdur məntiqi ilə yollanıb. Ermənilər də ona eləƏləkrəm onlara yanaşan kimi yanaşıblar, onlarla, yüzlərlə ermənini öldürənkeçmiş düşmənlərinə dost, qardaş nəvazişi göstəriblər. Erməniləri Ələkrəm Hümbətovlaməhz Azərbaycan dövlətinə ümumi düşmənçilik hissi birləşdirib. Əlbəttə,uzunmüddətli atəşkəs rejimi, Qarabağ məsələsinin həll olunmaması müəyyən fəsadlarverib. Bir Əkrəm Ermənistanın gözündən tökülən daş yuxuları yazır, digər Əkrəmisə bu yuxuları çin çıxarır.

İlk baxışda Azərbaycan üçün sadəcə xoşagəlməzepizodik bir hadisə. Bir keçmiş vətəndaş Ermənistana gedib və antiazərbaycan,separatçı çağırışlarla çıxış edib. Amma əslində məsələ daha mürəkkəbdir. Söhbətregionun ən sabit, dinamik inkişaf dövrü yaşayan dövlətində asayişi pozmağa,etnik zəmində qarşıdurma yaratmaqla, parçalamağa hesablanmış, fəal fazası yəqinki, bir müddət sonraya nəzərdə tutulan təhlükəli bir beynəlxalq provakasiyanınstartından gedir.

Bu gün yenidən 1993-cü ilin Azərbaycanını başlamaqvə bitirmək istəyən qüvvələr xüsusilə fəallaşıb. Bu zəmində "Tı kto takoy davaydo sividanie” kimi adicə meyxana misrasının Rusiya boyda ölkədə məşhurlaşmasındada bir sətiraltı məna görürsən, futbol fanatlarının adi idman həyəcanının qəflətəndağıdıcı bir gücə çevrilməsində də şeytan barmağı hiss edirsən, ağla bu sual dagəlir ki, görəsən bu ilin əvvəlində Moskvada Prezident-oteldə talışların müqəddaratıniyə müzakirə olunmuşdu. Və Ələkrəm Hümbətov Ermənistana, Qarabağa niyəgetmişdi?

Sonda isə maraqlı bir detal.

BBC-nin Müxbiri Manvelyan Hümbətova yanaşaraqondan soruşur, Sizə azərbaycanca sual vermək olar? O isə cavabında yox deyir.