Şəlalə Camal: Sevən qəlbim… yazıq qəlbim…
Ordan bir stul gətir,
Hə, düz eşitdin…
Səninləyəm.
Gətir… gətir…
Qoy elə bura.
Burda dünyanın ən gözəl insanı oturacaq.
Yorulmuşam…
Səncə, oturum?
Yaxın gəl…
özünə də bir az yer elə.
Bilirsən, nə düşünürəm?
Görəsən, dəyərmi sevmək üçün bu qədər üzülməyə?..
Gəlsə, başına dönərdim…
Gəlsə, qadasın alardım…
Oturardım dizlərinin bir küncünə,
Azca gözlərimi yumardım.
Bu yuxudan oyanmazdım…
Sevən qəlbim… yazıq qəlbim…
Məhəbbətə ac oldu ki...
Bu sısqalıq, bu yadlıq…
Doğmalığa kəc oldu ki…
Digər Xəbərlər
11 Dekabr 2025 18:18
Əbədiyyətə Dönüşmüş Ömrün Azərbaycançılıq Fəlsəfəsi
11 Dekabr 2025 10:06
Melodiyanın içində qalan uşaq - Anamın səsi, qəlbimin taleyi
10 Dekabr 2025 14:02
“O kitablar dilimizə tərcümə olunmasa, dilimizi qoruya bilməyəcəyik”
09 Dekabr 2025 20:51


Bakı -°C

