Bakı 18°C 
Qadınları anam kimi sevdim - ŞEİRLƏR
Adalet.az Oğuz Ayvazın şeirlərini təqdim edir.
Qadınları anam kimi sevdim
atam olsaydı, deyərdi,
səndən adam olmaz,
anam ağlayardı,
əllərini dizinə çırpardı,
ölmüş atasını xatırlayardı.
qardaşıma soruşsanız, deyər ki, o artistdi,
bacım olsa get özünə iş tap deyərdi,
mən hələ də
qarın yağmasını
gözləyirəm,
yolları yorğan tək
örtmüş ağappaq qar.
adamların ayaq izlərini
təmizləyərəm qar yağsa.
dostum Nicata qalsa
belə havalarda
içmək daha yaxşı,
boşalan içki şüşələrinə,
qışqıra-qışqıra
danışan dostlara
və silkələnən,
tərpənən hər şeyə baxmaq.
sən olsan çox içmə deyərdin,
sərxoş olanda səsin
anama bənzəyirdi həmişə
evə tələsərdim onda
ağaclar asılan
adamlara bənzəyərdi həmişə.
sevdiklərimə soruşsanız
mənim haqqımda
heç nə deməzlər əslində,
mənə soruşsanız,
böyük bir evin içinə atılmış
lazımsız bir əşyayam.
sən olsan deyərdin ki,
yalançısan,
mən isə bütün qadınları
anam kimi sevdim
amma anamı da
aldatmadım desəm,
yalan olar...
deyim, biləsiniz ki...
hələ də top oynayan
uşaqlara baxan biriyəm.
hələ də itləri pişiklərlə
dost eləməyə çalışan
və bütün qadınları
unudan biriyəm,
mən böyük bir şəhərin
yaddan çıxmış küçəsiyəm..
Bağışla
mən gedəndə yarpaqlar
tökülmüşdü o parka,
bir az içmişdim,
şəhərə sənin adını pıçıldayırdım
sərxoşdum, bir az qışqırdım,
qabağıma çıxan
qızlara sataşdım, bağışla,
paltarım bədənimə
yapışmışdı elə bil,
adamlar işıqdan
çıxıb arta-arta
bir qatar kimi
üstümə gəlirdilər,
bu da sizin yol,
tez-tez görüşdüyümüz yerlər
sənin keçdiyin
küçələrə tüpürdüm, bağışla.
daha gözəl qızlarla
baxışdım bu gün
sonra başladım arxanca deyinməyə,
ağzıma gələni deməyə, söyməyə,
Tanrını, səni,
yoxluğunu...
sənə aldığım gülün
başını üzdüm, bağışla.
küçəmiz sizin küçəyə bənzədi
bircə zibil maşınıdı fərq
qaranlıqda ağaca
dırmaşan pişiyə daş atdım
pişikləri çox sevirdin, bağışla.
Səni sevmirəm
anamı, bacımı,
bir də səni çox sevdim,
anam getdi,
bacımla tez-tez dalaşırıq,
səni heç tanımıram.
anamı görməmişdin,
mən sənə oxşadırdım;
uzun saçı,
balaca burnu,
çox danışması,
gedəndə xəbər
verməməsi eyni səniydi.
zəng edəndə
bilirdik qayıdacağını...
səninlə aramızda
xatirə olacaq
heç nə yaşanmayıb.
yaddaşıma gəlib-gedən üzün var -
rentgen işıqları kimi.
bircə dəfə danışdıq,
sən bir cümlə dedin,
mən iki cümlə
səninki yadımdadır: səni sevmirəm.
oysa anam da sevərdi,
bacım da,
mən də,
hələ bəlkə başqaları da...
anamı tanıyıram - getdi,
bacımı tanıyıram - evdədir,
səni tanımıram, sevirəm.
