Nizami Göydərəli: KİRAYƏ MƏNZİLDƏ QIŞ GECƏSİ
Bu qışgücəsində tənhayam, təkəm,
Kimləri,nələri arzulayıram.
Köhnəsevdalara əllərim çatmır –
Dostlarınadını bir-bir sayıram:
AllahverdiEmin, Nizami Oruc,
Cəfər Cəfərlininizi də itib.
Qocaxazyaykam da məndən varlıdır,
Sarışın,buğlanan nəvələri var.
Qəlbimibir gizli sevgi ağrıdır,
Çöldəyağış yağır, ürəyimdə qar.
Qocadostlardan da zalımdı, zalım,
Qoymurgözəllərlə iyləmiş bir az.
Qonağı gələndədəyişir halım –
Çağırımonlarla əyləşim bir az.
Amma gözəllərdə mənə sarıdı,
Qocaimkan versə, qiyamət olar.
Gecənisoyudan qoca qarıdır,
Yoxsabaşdan-başa məhəbbət olar.
Bu qışgecəsində dörd divar və mən,
Fikirlərəlindəncəza çəkirik.
Qışıgötürmüşük kürəyimizə
Qoşquyaqoşmuşuq, yaza çəkirik.
Tanrıduaları çatır dadıma,
Arabirbir parça yazıb-pozuram.
Doğmalardanayrı məhbəsdəki tək
Tanrı cəzasına hələ dözürəm.
Bu qışgecəsində tənhayam, təkəm,
Kimsəyox bağrıma basım, aölayım.
Qocasahibəylə dostlar əlindən
Özümüharadan asım, sğlayım?!
***
QIŞGECƏSİ
Masaarxasında çox yubanmadıq,
Girişdiksevginin nuş eyləməyə.
Baxışındanduydu mənim "dərdimi”,
Yaxdısinəsinə alın tərimi.
Öpüşlə qurutdum,kirpiklərini –
Qıymadımgözünü yaş eləməyə.
Alışıbyanırdı eşqin şamları,
Necə mənalıymışqış axşamları.
Köksümləgizlətdim o gözəl yarı –
Qoymadımsirrini faş eyləməyə.
Baş alıbgedirdik, səhərə doğru,
Yolumuz,rizimiz çox hamar idi.
Sağında çapırdımatı dördnala –
Solundayer yoxdu, boz divar idi.
Dedim,bu sevginin sonunda ölək,
Daha bəsdeyincə çatmışıq kama.
Dedi, gəldünyanı təzədən bölək,
Mən indigəlmişəm, eşqə, ilhama.
Səhərsşılanda batmışdıq yasa,
İstəklərsonsuzdur, gecəsə qısa.
Tanrımsevənlərə qəzəbin tutsa,
İkigünahkar var, daş eyləməyə.
***
MƏNİQOYMADILAR ŞAİR OLMAĞA
Şeirin,sənətin qulu gəlmişdim –
Məniqoymadılar şair olmağa.
Torpağındilini, daşın dilini –
Məniqoymadılar şair olmağa.
Başımınüstündə göylər, mələklər,
Ayağımaltında əsən küləklər,
Böyrümdə,başımda ağ kəpənəklər –
Məniqoymadılar şair olmağa.
Qurulduməclislər, deyildi tostlar,
Mey iləbaşımı qatdılar dostlar,
Yalançıiclaslar, yalançı postlar –
Məniqoymadılar şair olmağa.
Harda dərdgördülər dərd çəkdilər,
Həsrətdəngözümə pərdə çəkdilər.
Planlarquruldular, xəritə çəkdilər –
Məniqoymadılar şair olmağa.
Ruhumu,könlümü hər an əzdilər,
Gözyaşımı saplağından üzdülər,
Ürəyimicibləri tək gəzdilər –
Məniqoymadılar şair olmağa.
Gəlişimdünyaya ağrı vermişdi,
Şairpasportumu Tanrı vermişdi.
Özü dərgahınaçağırıbvermişdi –
Məniqoymadılar şair olmağa.
***
GETYAXŞI YOL...
Dür,sevincim, qəmim, yandır şamları,
Ey toyagələnlər, çalın, oxuyun,
Qəmligörünməsin toy axşamları –
Get,yaxşı yol, ürəyimin parası.
Qarasaçın gül üzünə dağıtma,
Budünyada külək əsir, yel əsir.
Nahaqyerə göz yaşını axıtma
Anan səninər evinə tələsir –
Get,yaxşı yol, ürəyimin parası.
Gözününyaşıyla üsyan edirsən,
Hamıdaşa dönüb silən nə gəzir.
Qəlbininxınasın bilən nə gəzir –
Get,yaxşı yol, ürəyimin parası.
Ortalığaayrılığı kim atdı,
Səniovutmağa dilim qalmayıb.
Hər ahınsaçımda bir tel ağartdı,
Dahaağartmağa telim qalmayıb –
Get,yaxşı yol, ürəyimin parası.
"Orda sənəgöz yaşları nə gərək,
Gözlərinigözlərimlə sıxıb get” –
Get,yaxşı yol, ürəyimin parası.
Ayrılığadözməyən mən, dözən sən,
Yandırırsan,al könlümü, yaxıb get,
Gəl, sondəfə gözlərimdə güzgülən,
Gözyaşımda öz əksinə baxıb get,
Get,yaxşı yol, ürəyimin parası.
***
GECƏGÖZLƏRİMDƏ GƏZƏN ADAMLAR
Gündüzlərbezirəm sir-sifətindən,
Tüpürməkistərəm,
murdar ətinə.
Özüboyda bilmir xəyanətindən –
Gecəgözlərimdə gəzən adamlar.
Qapıdanqovursan,
bacadangirir,
Sapanddaşı kimi haçadan girir.
Dişiniqıcayıb,
İt kimihürür –
Gecə gözlərimdə gəzən adamlar.
Batini üfunət,
zahiri mələk,
Başdan-ayağacanfitnə və kələk,
Başıkaftar başı,
arxasıtülək –
Gecə gözlərimdə gəzən adamlar.
Get,anan-bacının yuxusuna gir,
Əzizarvadının yaxasına gir,
İstəsən,
lap beləsovxasına gir –
Gecə gözlərimdə gəzən adamlar.
***
ŞAİRLƏRUÇURLAR
Şairruhlarıdır, göydə durnalar,
Yığışıbuçurlar Tanrıya sarı.
Çoxusuyaralı, çoxusu xəstə,
Dözəbilmədilər bu yer qəfəsdə -
Qoşulubuçurlar Tanrıya sarı.
Şair dəstəsidir,durna dəstəsi,
Tanrıelçisidir, adı quş deyil.
Üstümüzəyağan bu sellər, sular
Şair gözyaşıdır, gur yağış deyil –
Şairləruçurlar Tanrıya sarı.
Baxıram,ləngərlə yorğun uçurlar,
Göydə dəyolları bərədi, bənddi.
Hələ öyrənməyibbu uçuşlara
Lparxada uçan Akif Səməddi –
Şairləruçurlar Tanrıya sarı.
Neynirdinyaradıb bu zalımları,
Özləriözünə zülümkardılar.
Yerdəyerlərini tapmasalar da
Göydə əsgərkimi bir qatardılar –
Şairləruçurlar Tanrıya sarı.
İlahi, qəbulet öz dərgahına,
Verdiyinyükləri daşıya bilmir.
Onlar üztutublar qibləgahına
Yer üstdə,yer altda yaşaya bilmir –
Şairləruçurlar Tanrıya sarı.
Tanrınınnuruyla qızına bilsəm,
Bir günürəyimi uçurar ağrı.
Bu cəfakeşadı qazana bilsəm,
Mən dəuçacağam Tanrıya sarı –
Şairləruçurlar Tanrıya sarı.