Sevgidən çoxdeyiblər,-

İçini sərir Günəşə.

Sevgi doyumluqdeyil,

Aclıq çəkməkdi həmişə.

MƏRMİYƏCƏNYAŞAMAQ

Şəhidin dilindən

Ömür vəfa etmədi-

qara buluda girənaya döndü,

gizləndi məndən...

Kim düzdü buömrü sapa, bilmədim,

ha çırpındım -

ömrümün ardınıtapa bilmədim.

Ömürümün sonundamərmi dayandı...

İyirmiyəcənyaşadım,

Həmin mərmiyəcənyaşadım.

Yıxıldım qaldımtorpağınan,

son dəfəsarmaşdıq bayrağınan.

Ömrüm az oldu,amma

vətən sevgimdəntamsındı bir az.

Yağış, günəş, qarıynan sevdim,

Qanım süzülən əsgərpaltarıynan

sevdim vətəni.

***

Anamın sevgisi

çardağımızınaltı kimiydi,

çardağınaltında az oldum,

anamağlayanda

çardaxaxtarar məni.

Qonaq-qaraolanda

daxaldanməclisə

gətirərdimbardağı...

qonaqgələndə

bardaxaxtarar məni.

Həraxşam

çölqapının çırağını

mənyandırardım.

Axşamdüşəndə

çıraxaxtarar məni.

***

Atamtoya gedəndə

çəkmələrinisilərdim,

toyahazırlaşanda

atamınyadına düşərəm.

Başımdaiki burux vardı, -

"ikiarvad alacaq" deyirdilər

ikiburuxlubaş qırxanda

ustamınyadına düşərəm.

...Sevgimibildirməyə

ömürvəfa etmədi...

(...başımdaiki burux varıdı)

Ürəyimboş deyil, -

birmərmi,

birnakam sevgi dadı,

birdə o qızın adı...

Nəo qızı soruşun,

nədə bir sual edin,

apardıqlarımıhalal edin!

TƏKCƏO QADININ ŞAİRİYƏMMƏN

Nəüzün görmüşəm, nə yerin billəm,

Yazdı...Yazdıqları kövrəltdi məni.

Donvurmuş hissləri laxlatdı bir-bir,

Birqadın nə yaman tərpətdi məni.

Sözsaldı təklikdən, sərt taleyindən,

Oxuyangözlərdən su əskilirdi...

Məndəmizin üstə salfet var idi,

Görəno gözlərin nəyə silirdi?!

Obaşdan bir sınıq ürək yazırdı,

Bubaşda bir yaşlı göz oxuyurdu.

Üçnöqtə qoyurdu sözün yerinə

İlkdəfə nöqtədən söz oxuyurdum.

Yazdıqcabir sarı simə çıxartdı -

Könlümüqəm üstdə köklədi qadın.

Canımınqaçmağa yeri qalmadı,

Məniöz dərdiylə təklədi qadın.

"Şairim"yazırdı yeri gəldikcə,

Birköhnə xırmanam, söz yeriyəm mən, -

Bəlkədə dünyada bir şair kimi

Təkcəo qadının şairiyəm mən.

Görməzə-bilməzəyazıldı şeir,

İşığaçıxacaq - qorxuram, Allah!

İsanınçarmıxa hopdu ağrısı,

Məndə bu qadına çarmıxam, Allah!

AŞIQSAYAĞI

Aşıqdeyər qəribliyə salmayın,-

Sevənürək yara tərəf təpir hey.

Yardan qalmayaraları göynəyir,

Gah üfürür, gahda sudan səpir hey.

Ağac idi, yerindəbir çəkil var,

Elə yanıb, nəkömür var, nə kül var.

Döş cibindəsaralmış bir şəkil var -

Gizlin-gizlinoxşayır hey, öpür hey.

İlham demir bu təknədi, cüt nədi?

Vaxt əlində təkdə, cüt də heç nədi.

Çox yer gəzdi,ya Rəbb, əlac etmədi.

Nə loğman hey, nəocaq hey, nə pir hey.

YAĞIŞ

Dəhnə görmür,arx görmür

göydən yerə axanyağış.

İstilərə"Vağzalı"dı

avqust sonuyağan yağış.

XATİRİMDƏKİ UŞAQ

Bir uşaq varyaddaşımda,

mənlə əl-ələ yolgedir.

Onun olduğu yerlərə

indi ancaq xəyalgedir.

Qılıncı qındadurmazdı,

oyur-oyuroynayardı.

Sevərdi anasını,di gəl,

buyruğundanyayınardı.

Gecələriayağında

tikan yerigizildərdi.

Sol əlini qumasalıb

sağ əliylə döyə-döyə

özünə"ev" düzəldərdi.

Tezdən örüşə malsürər,

yolda yuxusu gələrdi.

Birdən yağışyaxalardı,

evə cılxa su gələrdi.

Şəhər uşaqları təkləyərdi

çıxıb gələndə dərsdən.

Yorğanı şərikliydi-

altında özüyatardı,

üstündə məstan.

Qəribə uşağıydı-

nə oyuncağı, nətopu varıdı.

Quşəppəyidən"top" bükər,

çilədi vurardı.

Evdə itəndaraqlar

tapılardı cibindən.

Yaş tökərdi -atası

telin qırxandadibdən.

Çoxlu şəkliitdi,

oğurlandıaynada.

Xətaya çorru idi-

tez-tez ya başıyarılar,

burnu qanayardıya da.

Mırığ arvadlaröpəndə

tez yana çönübsilərdi

üzündəki dişyerini.

Gündə yüz yolaçardı

komodun gözünü -

yoluxardı"iş yerini".

Nə üçdə alacağıvarıydı,

nə də beşdə verəcəyi.

...Sən demə irəlidəymiş

"bəxtəvər"ingörəcəyi.

Gördüyündən, çəkdiyindən

qəlbinə səksəkədüşdü.

Kimə söyləsəminanmaz, -

o uşaq nə kökədüşdü?!

SƏNİN ŞEİRİN

Məni özündənuzaq tut,

Qoy elə uzaqyaşayaq.

Sevsək də görüş əvəzi-

Bir şeir yazaqyaşayaq.

Tanrı məni dərəsində,

Səni ucasındagörsün!

İşıqlığa çəksinsəni,

Məni gecəsindəgörsün!

Səni görməkmüşkül olar,

Budaqda gizlənmişbarsan.

Bir ona şükürlərolsun, -

Yaxşı ki, dünyadavarsan!

HƏYAT

Həyat, tellibalam,

ağlı-qaralınaxışdadı;

Onun bir adı da

sevdiyi şirədə

qərq olanqarışqadı.

QARLI ŞEİR

Qar yağır...

öz göyündən

öz çölünə yağır,

Tanış qardı -

sığınmağa küncü,

qızınmağa oduolmayanların

belinə yağır.

Qar yağır -

Çətirsizqızların

kəkilinə yağır…

Anam rəhmətliyin

daşda şəklinəyağır.