1960-cı il. Parisin Eyfel qülləsi...
İlk Avropa çempionuna fəxri mükafat orada təqdim edilib
Futbolüzrə mövcud olan müxtəlif turnirlərdən biri də Avropa çempionatıdır. Səviyyəsinə,daha dəqiq desək, əhatə dairəsinin məhdudluğuna görə, yalnız dünya çempionatındangeri qalan, 4 ildən bir keçirilən bu turniri azarkeşlər böyük səbirsizlikləgözləyir.
Özü dətəkcə Avropada deyil, planetin hər güşəsində. Qarşıdan XVI qitə birinciliyininnövbəti final mərhələ yarışları gəlir. İlk Avropa çempionatı isə 58 il əvvəl -1960-cı ildə Fransada təşkil edilib və SSRİ-nin qələbəsiylə başa çatıb. Bugünkü söhbətimiz həmin naliyyət barədədir.
Təklifə 27 ildən sonra baxıldı
İndi Avropaçempionatı kimi tanıdığımız turnirin keçirilməsi ideyası Fransa futbolfederasiyasının keçmiş baş katibi Anri Deloneye məxsusdur. 0,1927-ci ildəadıçəkilən yarışın təşkili ilə əlaqədar təkliflə beynəlxalq federasiyayamüraciət edir: amma o vaxt FİFA-da regional turnirlərin keçirilməsi haqdadüşünmürdülər. A. Delonenin layihəsinə yalnız 1954-cü ildə, başqa sözlə, Avropaölkələrinin futbol təşkilatlarını birləşdirən UEFA təsis olunduqdan sonrabaxıldı. Avropa Kuboku uğrunda ilk turnirin təşkili haqda qərar 1958-ci ilavqustun 6-da qurumun Stokholm konqresində verilir. Qalibi mükafatlandırmaqüçün Kubokun müxtəlif variantları nəzərdən keçirilir, ancaq heç biri qəbulolunmur. Bu zaman futbol üzrə Fransa Kubokunun müəllifi, məşhur usta MişelŞobiyona üz tuturlar. Fəxri mükafatın layihəsini hazırlamaq tapşırılsa da, o,sifarişçilərə Avropa Kubokunun orijinal nüsxəsini təqdim edir və UEFArəsmiləri tərəfindən birmənalı şəkildə bəyənilir.
Avropa Kubokuqədim yunan amforasını (ikiqulplu, boğazı dar qab) xatırladan formada xalisgümüşdən tökülüb və böyük mərmər oturacağa bərkidilib. Qarşı tərəfi isə eramızdanəvvəl IV əsrə aid olan barelyefin reproduksiayası ilə bəzədilib, üzərində isə topla jonqlyorluqedən bir gəncin surəti həkk olunub. Qaydaya görə, Kubokun orijinalı müvəqqətiolaraq, daha dəqiq desək növbəti turnirədək, indiki anlamda Avropa çempionuadını daşıyan ölkədə saxlanılır. Birinci yeri tutan komandanınüzvlərinə qızıl medallardan savayı, mükafatın miniatür nüsxəsi də təqdimolunur. Sonralar turnirin təşkilatçısının xatirəsini əbədiləşdirmək məqsədilə"Anri Delone Kuboku” adlandırılan yarış 1968-ci ildən Avropa çempionatı adıylakeçirilir.
İlk Avropa Kubokuyarışlarında qitənin 17 ölkəsi iştirak etmək istədiyinibildirir: mübarizəyə qoşulmaq istəyənlər arasında SSRİ-nin də adına rastgəlirik. Müraciət edənlərin sayı çox olduğundan təşkilatçılar seçmə oyunlarkeçirməyi qərara alırlar. SSRİ futbolçuları ilk görüşü 1958-ci il sentyabrın28-də Moskvadakı "Lujniki” stadionunda Macarıstan kollektivi ilə keçirir.Meydana qələbə əzmi ilə çıxan sovet idmançıları nəyə qadir olduqlarını göstərməkistəyirlər. Xüsusilə, hücum xəttinin oyunçuları - Metreveli, İvanov vəhəmyerlimiz Ələkbər Məmmədov! Görüşü əvvəldən axıradək yüksək ovqatla keçirənSSRİ komandası 3:1 hesabı ilə qalib gəlir: topları Anatoli İlyin, SlavaMetroveli və Valentin İvanov vurur, macarlardan isə Göreç fərqlənir.
Təkrar oyun düz bir ildən sonra Budapeştdəki "Nepştadion”da keçirilir:aeroportda yerli azarkeşlər SSRİ futbolçularını, üzərində 3:0 və 4:1 yazılmışplakatlarla qarşılayırlar. "Frans-futbol” həftəliyinin 1959-cu ildə keçirdiyisorğunun yekunlarına görə, Macarıstan yığma komandası Avropada birinci yerdəidi. Onlar heyətdə əsaslı dəyişiklik etməklə məğlubiyyətin əvəzini çıxmağa çalışırlar- təcrübəli Qroşiç, Bojik, Tixi ilə yanaşı, gənc istedadlar - Albert vəŞandorun da gücündən istifadə etmək qərara almır. Görüşün birinci hissəsimeydan sahiblərinin hücumları ilə keçsə də, qapıçı Yaşin və müdafiəçilərinfədakar oyunu rəqibə müvəffəqiyyət qazanmağa imkan vermir. Fasilədən sonra isəsovet futbolçuları təşəbbüsə yiyələnir və 58-ci dəqiqədə Yuri Voynovun uzaqməsafədən gözlənilməz zərbəsi oyunun taleyini həll edir - 1:0 və ilk sədd dəfolunur.
Dörddəbir finalda SSRİ komandasının rəqibi İspaniya futbolçuları olur.Amma bu ölkədə hakimiyyət sürən Franko diktaturası futbolçuların SSRİ-yəgəlməsini əngəlləyir: İspaniya yığmasına texniki məğlubiyyət verilir. Bu, sovetkomandası üçün Fransaya yolun açılması demək idi.
BirinciAvropa Kubokunun həlledici mərhələsi Fransada keçirilir. Yarımfinal mücadiləsində SSRİ Çexoslovakiyailə, Yuqoslaviya futbolçuları isə fransızlarla qarşılaşırlar. Çexlərlə matçərəfəsində komandanın sağ kənar müdafiəçisi Vladimir Kesarevin korbağırsağından cərrahiyyə əməliyyatına məruz qalması məşqçiləri başqa variantüzərində işləməyə vadar edir və həmin mövqe tibilisili Givi Çoxeliyətapşırılır. Marseldə keçirilən oyunda sovet futbolçuları tam üstünlüyə malikolur və onlar 3:0 hesabı ilə qalib gəlirlər: topları Valentin İvanov (2) vəViktor Ponedelnik vururlar. Digər görüşdə çoxlarının favorit saydığı, 1958-ciil dünya çempionatının bürünc mükafatçısı Frnasamillisi yuqoslavlara uduzur - 4:5.Maraqlıdır ki, matçın bitməsinə 15 dəqiqə qalmış fransızlar iki top fərqiylə (4:2) irəlidə idilər.Məğlubiyyətdən sonra ruhdan düşən meydan sahibləri üçüncü yer uğrunda görüşdəÇexoslovakiya yığmasına da yenilirlər - 0:2.
"Park dePrens"də 113-cü dəqiqə...
Nəhayət, həlledici görüş! Oyun küləkli, soyuq, yağış və dümanlı havaşəraitində keçirilir. Buna baxmayaraq, "Park de Prens” stadionunda oyunu 18min tamaşaçı izləyir. İngiltərədən olan hakimlər briqadası (A. Ellis, N. Aston,D.Finney) komandaları aşağıdakı heyətdə meydana çıxarır:
SSRİ- Yaşin, Çoxeli, Maslyonkin, Krutikov, Voynov, Netto (kapitan), Metreveli,İvanov, Ponedelnik, Bubukin, Mesxi. Yuqoslaviya - Vidiniç, Durkoviç, Yusifi,Janeitç, Miladinoviç, Peruşiç, Şekularits, Yerkoviç, Qaliç, Matuş, Kostiç(kapitan).
İlkdəqiqələrdən fəal oynayan yuqoslavların kəskin hücumlarını zərərsizləşdirməkSSRİ komandasına böyük çətinlik hesabına başa gəlir. 43 dəqiqə arxa xətdəsəhvsiz oynayan "qırmızılar” fasiləyə az qalmış top buraxır - Milan Qaliç başzərbəsiylə hesabı açır. Fasilə zamanı SSRİ komandasının rəisi Andrey Starostinfutbolçuları məzəmmət edərək deyir: "Yuqoslavlar udmurlar, siz uduzursunuz".Baş məşqçi Qavril Kaçalin isə uzaq məsafədən zərbələr vurmağı məsləhət görür.
İkinci hissədə vəziyyət dəyişir: indi sovet futbolçuları topa dahaçox nəzarət edirlər. Görüşün 49-cu dəqiqəsi... Valentin Budukinin təxminən 25metr məsafədən güclü zərbəsi. Qapıçı Vidiniç islanmış topu əlində saxlayabilmir və özünü yetirən Slava Metreveli hesabı bərabərləşdirir - 1:1. Finalmatçının əsas vaxtı bu hesabla başa çatır. 30 dəqiqəlik əlavə vaxt təyinolunur. Görüşün həlledici anı... 113-cü dəqiqə, Yuri Voynov rəqibi aldadaraq,uzun ötürmə ilə topu Mixail Mesxiyə tərəf vurur: sol kənar hücumçusu öznövbəsində effektli fəndlə iki mürafiəçini keçir və topu qapı qarşısınaqaldırır. Qapıçını qabaqlayaraq, hücumu dəqiq baş zərbəsiylə yekunlaşdıran ViktorPonedelnik hesabı artırır - 2:1. Matçı bu hesabla başa çatdıran SSRİ yığmakomandası Avropa Kubokunu, başqa sözlə, Avropa çempionu adını qazanır. Qalibinmükafatlandırılma mərasimi ertəsi günü məşhur Eyfel qülləsinin banket zalındakeçirilir.
Viktor Ponedelnik karyerasında daha bir neçə belə "qızıl saniyələr”yaşayıb. İlk Avropa kubokunun fınalındakı həlledici və tarixi qoldan əlavə, ölkəyığmasının Cənubi Amerika səfərində (1961) Argentina və Uruqvay; 1962-ci ildəÇilidə keçirilən dünya çempionatının final mərhələsində Yuqoslaviya vəKolumbiya, 1963-64-cü illərdə ikinci Avropa Kuboku turnirində İtaliya, İsveçvə Danimarka Milli komandalarının qapılarına vurduğu qollar onə şöhrətgətirib.
RostovunOrdu idman klubunun kapitanı sovet futbolunda hücumçular sırasında öncüllərdənolub. Rostov futbol məktəbinin yetirməsi Ümumittifaq arenadakı ilk çıxışlarındanözünü güclü förvard kimi göstərib. SSRİ yığma komandasının heyətində debütü-1960-cı ilin baharına təsadüf edir: ilk görüşü Almaniya DemokratikRespublikasının kollektivinə qarşı keçirib. SSRİ yığma komandasında 20 topunmüəllifidir. İki kitab yazıb: "Lyubov moya futbol” və "Ştrafnaya ploşadka”.
...Dörd ildən sonra - 1964-cü ildə İspaniyada keçirilən ikinci Avropa Kubokuyarışlarının finalında meydan sahiblərinə məğlub olan (1:2) SSRİ futbolçuları gümüş medalalayiq görülürlər. Qitə birinciliyində ikinci yeri tutmaq, təbii ki, çox böyüknailiyyətdir. Ancaq bu, indi belədir, 1964-cü ildə isə məsələyə münasibət tamambaşqa cür idi. O vaxt sovet hökümətində həmin zəfər uğursuzluq kimiqiymətləndirilir və baş məşqçi Konstantin Beskov vəzifədən kənarlaşdırılır.
Həsən TAĞIYEV