Şəlalə Camal: Sənə dərd verənə, sən özün dərd ol!

İllər adamın saçına dən də salar,
gözünə nəm də...
Görən nə yaşadıq biz bu aləmdə?!
Vallah günahı çoxdu onun da, sənin də...
Elə mənim də...
Gizlətdin ağrını təbəssümündə
Gəl,yaxın gəl, əyləş, danış dərdini,
Söylə, kim bilmədi sənin qədrini?
Sus, olma böylə pərişan, sus, ağlama.
Qəlbində kədər, qəm sıxıb saxlama...
Sındırma qəddini möhkəm ol, mərd ol
Sənə dərd verənə, sən özün dərd ol!
Digər Xəbərlər

Milli poeziyamızın Vaqif Aslan mərtəbəsi

Elnur Uğur: Neftçalada bir ocaq var...

" Dəli"

“Adı ilə yaşamayan...” - Pərvanə BAYRAMQIZI yazır

Nəzərlilərə bir nəzər - Tərlanə Yaqubqızı yazır

Hüseyn Cavid: milli ruhlu müəllim, yaxud millət müəllimi

"Solovyov üçün cəhənnəmdəki VİP qazanda yer hazırlanıb" - Xalq yazıçısı Anarın açıq məktubu
