İnsanlar sosial,iqtisadi, siyasi problemlərin çoxluğundan, ağırlığından mütailə etmir, oxumur,öyrənmir, poeziyayla, lirikayla, lirik müsiqilərlə təmasa girmir, ruhunuqidalandırmır. İnsanları qınamıram, onlardan biri də mənəm. Çıxır qarşımızaşeirlər...birimizin oxumağa həvəsi gəlmir,birimizin içini tərpətmir , birimizin ruhunu qidalandırmır... 

Amma həmişə beləolmur... Yüzlərlə, minlərlə misraların arasından sənə bir misra boylanır...Boylanır yox, haraylayır, çağırır! Deyir, gəl. sən burdasan, bu şeirin içindəsən,bu şeirin misrasındadı sənin arzuların, istəklərin, hayqırtın, üsyanın...Yana-yana, yaxıla-yaxıla oxuyursan, yox, oxuyursan da düz deyil, içirsən, özünüqərq edirsən o misraların arasında...

Bu gün təsadüfən şairEminquey Akifin şeiri "gözümə dəydi” desəm, yalan olar... "Məniyarsan, görərsən ki...” harayladı məni,çağırdı məni, qərq elədi məni...

Üsyanlaşdım, lirikləşdim,poetikləşdim... Bir sözlə dəyişdim elə bil... "gündəlik tələbat”ın əlindənqopub, başqa bir aləmə düşdüm... Ruhum qidalandı...

Əziz oxucularım, sizə də məsləhət görürəm,oxuyun... 1 saat, 1 gün. 1 ay... nə qədər gücünüz çatır, dəyişin, ruhunuzqidalansın ...