Elman Tovuz: "ŞUŞA" xəyalım...
Durub gedəsən birbaş Yevlaxa,
Oradan Bərdəyə.
Bərdə avtovağzalında qulağına
Taksi sürücülərinin qarışıq səsi gələ:
- Ağdama bir nəfər, Ağdama...
- Xocalı, Xocalı.. Gedən var Xocalıya?
- Ağcabədiyə yer qalmadı ha...
-Tərtərə on manat adama...
-...
Busəs-küydən yox,
Həyəcandanhava gələ başına.
Heçkimə və heç nəyə baxmadan
Qaçıbəyləşəsən
Ağdamagedən maşına.
Ahınköksünü deşə,
Ürəyinçıxa yerindən.
Yolhaqqını qabaqcadan verəsən
Tələsdiyindən...
Yolboyu heç yana baxmayasan -
Nədağ-daş,
Nədə bir ağac görəsən...
İçinözündən qabaq yetişə
Ağdamdakı"Cay evi”nin qarşısına.
Çat-çatola dodaqların
Yadınaçay düşməyə,
Unudasanyeməyi də.
Unudasan
Sürücüyə"sağ ol" deməyi də.
Düşübyüyürəsən
Biraz aralıdakı boş taksiyə tərəf...
Gözündola...
Dodağınəsə...
Boğasəni qəhər...
Özünütoparlayıb birtəhər
Salam-kalamsız
Titrəksəslə soruşasan: