Əbülfət MƏDƏTOĞLU: ÜRƏYİM GÖYNƏYƏN AN...
Qəribsəmişdi gözlərin...
Mən dibində xiffət gördüm...
Bizi ayrı salanlara -
Əsəb gördüm, nifrət gördüm...
Ürəyim kökdən titrədi,
Sandım ki, zəlzələ oldu...
Sıxdım dilimi dişimə -
İçimə bir ağrı doldu...
Susub ...baxmaqla toxdadım
Çəkdiyimi duydun yəqin...
Gəldim ... halını yoxladım -
Həsrətimdən doydun yəqin?!
Qəribsəyən gözlərinin
Xiffətin götürüb getdim...
Ümidi - əzizin kimi -
Evinə ötürüb...getdim...