(Öz günümün şeirlərindən)

açılmır gör nə vaxtdı,

döyülməyən bu qapı...

Gəlib- gedəni ilə -

öyünməyən bu qapı...

süzülüb son kəndiri,

tay qalanmır təndiri!..

bax . mən ölü, sən diri -

deyilməyən bu qapı!..

ha israr et, gül, dirən

haqdı gülən. güldürən!

hər kəsə yer bildirən -

böyüməyən bu qapı...

ad doğmadı, yer çətin

qəm bürüyüb yer sətin...

özüdü Əbülfətin -

söyülməyən, bu qapı!..