3 sentyabr 1872-ci ildə İstanbullular daha əvvəl görmədikləri yeni bir nəqliyyat vasitəsi ilə tanış olurlar: ilk dəfə Nyu Yorkda istifadə edilən bu nəqliyyat vasitəsi "atlı tramvay" 1832-ci ildə ilk dəfə 1850-ci illərdə Parisə, sonra isə bütün Avropaya yayılır. Təbii ki, atlı tramvay icad edildikdən sonra Osmanlı torpaqlarına girməsi üçün daha qırx il lazım oldu. Çünki 06.30-19.20 arasında hər 20 dəqiqədən bir hərəkət etməyə başlayan atlı tramvay, taxt, kanoplu at arabası və fayton kimi nəqliyyat vasitələrinə ucuz alternativə çevrilirdi. Azapkapı-Ortaköy xətti, qısa müddətdə hər kəsin üstünlük verdiyi nəqliyyat vasitəsi halına gəldi və ilk xəttin açılmasından sonra Azapkapı-Ortaköy xətti şəhərə yeni xətlər əlavə edildi.

Şişhane yamacında tramvayı çəkən atların enerjisi tükəndiyi üçün atlar Taksimdəki tövlədə dincəlir, tramvay səfəri davam edir, bu dövrə bu şəkildə davam edir. Atların saxlandığı tövlə bu gün Fransa Konsulluğunun olduğu yerin yaxınlığında yerləşir və Dinqo adlı Yunan vətəndaşı tərəfindən idarə olunurdu.

Dinqonun tövləsi Şişhane-Kurtuluş xəttinin sıxlığı səbəbindən ən çox istifadə edilən tövlələrdən biridir. Ancaq Dinqo bir qədər ehtiyatsızdır və çox içdiyi üçün zehni vəziyyəti düzgün deyil, uçotların müntəzəm aparılmadığı bu anbara kimin girib-çıxması bəlli olmadığından daima səs-küy eşidilir. Beləliklə, Dinqonun məşhur lətifəsi xalqın dilinə düşür və o vaxtdan TÜrkiyədə izdihamlı və xaotik yerləri təsvir edən ifadə kimi qaldı. 

"Lan, burası Dinqonun ahırımı?".

Emin