"Bizim Ailə" filminin çəkilişlərində idik. HalitAkçatepe ilə Münir Özkul, öz aralarında söhbət edib gülüşürdülər. Tarık Akan da,bir küncə çəkilmiş, fikirli görünürdü. Yanına getdim, çox səmimi deyildik,şorba içmək saatıydı, sorba içdik və "xeyirdir” dedim, çətinliklə olsa dadanışmağa başladı:

"Mühəndislik fakultəsindəykən, universitetə yaxın yerdəbir mətbəəçi dostum vardı. Öz cibindən kitablar çap edər, insanlar oxusun deyə çalışardı. Bü gün gələrkən onunla rastlaşdım. İşləri pis günə düşmüş, mətbəənibağlamaq məcburiyyətindəyəm” dedi.

Çəkilişlər yaxşı gedirdi, Münirin yanına getdim, vəziyyətidanışdım, gündəlik pul üçün çalışırdıq, nə edəcəyimizi də çox bilmədiyimiz üçüngözlədik. Bəlkə əlimizdən bir şey gəlirdi. Münir bu məsələni xeyli götür-qoy elədi.Filmin o can alıcı səhnəsi var ha: Münirin o gözəl obrazı. Saim bəyinqapısından içəri girər, "sən deyil, mən böyüyəm mən” deyə nöqtələyər. O səhnədə,hər kəsin əli ayağı buz kəsdi, yarım saat bir səssizlik oldu.

Gün başa çatdı, pullar verildi. O gün nə oldusa,hamımızın pulundan kəsmişdilər. Bircə Münirdən başqa. Hər kəs aldığı pullarıbir araya yığdı və Tark Akana verdik bu pulu. Qəbul etmədi. Zorla qəbuletdirdik, bərabər gedib mətbəədəki işlər düzələnə qədər, hər gün bir az daha dəstəkolduq. Bu gün Tarıkın vəsiləsiylə o mətbəə hələ də çalışır və ötənlərdə 20 minkitab çap edib, bütün ölkədəki təhsil kitabxanalarına yolladı..."

Kitabın adı nə bilirsizmi?

Yazının sonuna qocaman sözlərlə yazıram:

NİTQ