SƏRXAN SƏRXANDI DANA
Şamaxıda ədəbi məclis olurmuş, şairlər oturub saatla bədahətən şeir deyirmişlər. Bir Miri adlı şeir yazan varmış, söz çatır Miriyə, qalxır və bir əda ilə deyir:
Məclisi arəstədir öz Mirisiylə…
Nə qədər edir arxasını gətirə bilmir, tez məclisdən çıxıb özünü çatdırır Sabirə, deyir ölmüşəm məni yerdən götür. Sabir:
- Nə demisən?
- Məclisi arəstədir öz Mirisiylə…
Sabir:
- Get denən: Miridir də, qələt edib həm ölüsü, həm dirisiylə.
Düzdür, Sabir bir az da sərt deyib, biz yazmırıq.
İndi Sərxan Sərxandı də… Boş verin getsin.