HEÇ OLMASA KƏLBƏCƏRİN AZADLIĞINI GÖRDÜ
Kəlbəcərin ağbirçəklərindən biri idi. Çox xeyirxah, gözəl insan idi. Nə qədər yetim-yesirə əl tutmuşdu, böyütmüşdü, ali təhsl vermişdi, ərə gedən qızlara cehiz hədiyyə etmişdi.
Sağlığında dörd igid qardaş dağı görmüşdü: Nofəl Həmidov, Sərdar Həmidov, İsgəndər Həmidov və Zakir Məmmədov.
Birinci Qarabağ savaşında ermənilər Tərtəri işğal edə bilmədilərsə, bu, İsgəndər Həmidovla Sərdar Həmidovun qəhrəmanlıqları hesabınadı. Həmin vaxt Ağdərənin işğaldan azad olunmasında da bu iki qardaşın çox böyük əməyi vardı.
Bəli, Kəlbəcərin bir ağbirçəyi də azaldı. Söhbət Ulduz xanımdan gedir. Təsəlli odur ki, heç olmazsa Kəlbəcərin müzəffər ordumuz tərəfindən azad olunmasını gördü. Düzdür, Kəlbəcərə, Bağlıpəyəyə getməyə vaxtı çatmasa da indi ruhu cənnətdədi. Mən o dünyadakı cənnətdən danışmıram, bu dünyadakı cənnətdən danışıram – Kəlbəcərdən danışıram, Dəlidağdan, Xanımdərəsindən, Yüzbulaqdan, İstisudan, Keti-Meti dağından danışıram.
İndi Ulduz xala qardaşlarını da yığıb başına və xoşbəxtdi.
Aqil ABBAS