Qırğızıstanda yenə aləm bir-birinə dəyib. Ermənistanda vaxtilə eşşəyə tərsinə mindirilmiş köhnələr güclərini bir yerə yığıb Paşinyanı taxtdan salıb eşşəyə mindirmək istəyirlər. Elə Gürcüstanda da…
Belə bir rəvayət var: bir imkanlı atanın oğlu qurşanır eyş-işrətə, qumara. Atasının var-dövlətini dağıtmaqla məşğul olur. Bir gün atası ölüm ayağında oğlunu çağırır:
- Oğul, bilirəm, mən öləndən sonra bütün mal-mülkümü eyş-işrətə qumara xərcləyəcəksən. Səndən bircə xahişim var, - deyir və barmağındakı çox bahalı üzüyü çıxarıb verir oğluna; - Heç olmazsa mənim xətrimə bu üzüyü dünyada ən axmaq adama satarsan.
Ata ölür, oğul da atasının nəyi var sovurur göyə, bircə qalır üzük. Deyir ki, yox ey, atamın son vəsiyyətini yerinə yetirəcəm. Düşür şəhərin canına, kimdən soruşur ki, sən axmaqsan, eşşək sudan gəlincə çırpırlar.
Baş götürüb gedir başqa şəhərlərə.
O vaxt hər şəhərdə də bir padşah varmış. Nəhayət, gəlib çıxır bir şəhərə. Görür millət yığılıb meydana, bir nəfəri tərsinə mindiriblər eşşəyin belinə, camaat da əlinə nə keçir atır ona, kimi pomidor, kimi yumurta. Deyir yəqin ən axmaq adam budur ki, onu bu günə qoyurlar. Sevinir ki, istədiyini tapıb.
Camaatdan soruşur ki, o kimdi? Deyirlər:
- Bizim köhnə padşahımızdı. Bizdə adətdi dörd-beş ildən bir padşahı perevorot edib çıxarırıq, yerinə təzə padşah seçirik, köhnə padşahı da bu günə qoyuruq.
- Bəs, təzə padşahınız hanı?
Bir eyvanı göstərib deyirlər:
- Odur eyy, oturub orda.
Oğlan baxıb görür ki, təzə padşah qırx eşşəyi sağına gələnlər kimi dəməkgərmədən oturub kresloda, ailəsi, qohum-əqrəbası da yanında, meydandakı mənzərəyə baxıb gülür, hərdən də qabağındakı pomidorlardan birini tolazlayır köhnə padşaha.
Birtəhər qalxır eyvana, yaxınlaşır padşaha. Atasının vəsiyyətini deyir və xahiş edir ki, ondan bu üzüyü alsın.
Qəttəzə padşah hirslənir:
- Cəllad!
Cəlladlar hazır olur və üzünü tutur həmin oğlana deyir:
- Sən mənə axmaq deyirsən? Cəllad, apar bunun boynunu vur.
Oğlan:
- Bəli, dünyada səndən axmaq adam rastıma çıxmadı.
Padşah:
- Nəyə görə deyirsən?
- Bilirsən ki, beş ildən sonra da səni o günə qoyacaqlar, amma baxıb gülürsən.
İndi baxıram, Qırğızıstanda aləm yenə qarışıb, onlarda adətdi, dörd ildən, beş ildən bir köhnə prezidentləri tərsinə eşşəyin belinə mindirirlər, təzə gələnlər də şaqqanaq çəkib gülür.
Bu bizim çox yüksək vəzifəli dövlət məmurlarına da aiddir. Əvvəlki məmurları eşşəyin belinə tərsinə mindirib Bayıla (oxu: Kürdəxanı) aparırlar, yerinə gələnlər isə hələ bir dörd- beş il kef edə bilərlər. Qohum-əqrəbalarını, dost-tanışlarını başlarına yığıb vəzifəyə gətirə bilərlər. Tenderləri kimə istəyirlər verə bilərlər. Və unudurlar ki, bir gün onları da eşşəyin belinə tərsinə mindirəcəklər.
Və gözü çıxmış qardaşlarından öyrənmirlər.