adalet.az header logo
  • Bakı 16°C
  • USD 1.7
03 Noyabr 2020 09:23
83889
ƏDƏBİYYAT
A- A+

Qəşəm İsabəyli: İntiqam

"Müharibə və uşaqlar” silsiləsi

 

İntiqam

 

–Ay ata, ermənilər

Raketlərlə vurubdur,

Gecə yatdığı yerdə

Gəncəni.

 

Qanına bələyibdir

Neçə-neçə ananı,

Neçə-neçə uşağı,

Neçə-neçə qocanı,

Gəncini.

 

–Oğul, intiqamını

Beş-on qat almışıq biz!

–Nə xeyri varmış, ata,

Dirilib duracaqmı

Ölüb-itənlərimiz?!

 

 

Niyə bəs

 

–Erməni də müsəlmandır,

Anlat mənə, baba, bir?!

–Nə pis söz danışırsan,

Ağlın azıbdır nədir?!

 

–Tutaq ki, ağlım azıb,

Sözlərim də pisdi lap.

Mənə başa sal barı,

Niyə bəs Qarabağa

Silah daşıyan Rusun

Qabağını kəsməyir

İran müsəlmanları?!

 

 

 

Məlik Məmməd öldürdüyü Əjdəha dirilibmiş

 

Məktəbə aparardı

Hər səhər atam məni,

Öpərdi üz-gözümdən,

Dişləyərdi çənəmi:

–Nə şirin baladır bu,

Allah qorusun bunu!

Qucaqlayıb boynunu,

Mən də öpərdim onu!

 

Düz bir aydı görmürəm

Atamın üzünü mən:

–Ana, atam hardadı,

De, bilim düzünü mən?!

Yamanca darıxıram,

Səhərlər oyananda

Yatağına baxıram.

 

–Ay bala, atan gedib

Döyüşür erməniylə...

–Neyləyib bu erməni?

–Bizə gəlibdir hiylə,–

Tutub torpağımızı,

Suyumuzu kəsibdir,

Bir gün, bir ay deyil ki,

Bala, düz otuz ildir!

 

–Demək, Məlik Məmmədin

Öldürdüyü Əjdəha

Dirilib gəlib cana?!

Atam gedib onunla

Döyüşə girib, ana?!

 

Eybi yox, qoy darıxım,

Atam gec dönsün geri, –

Öldürsün Əjdəhanı,

Məhv etsin pislikləri!

 

Şəhid uşaqlarımız

 

Erməni əsgərini

Qorxaq doğub anası, –

Odur ki, dovşan kimi

Qorxur əsgərimizdən!

 

Döyüşlər başlayanda

Tir-tir əsir...

O anda

Silah düşür əlindən:

"Oy ana, qorxuram mən!”

 

Ya ölür... itir... gedir...

Ya da qaçıb gizlənir,

Daldadan güdür bizi.

Gecə yatdığımız yerdə

Ən güclü silahlarla

Vurub öldürür bizi!

 

 

 

Sülhü neyləyirik biz...

 

Qəşəm-Şəm açdı qapımı,

Pərt durdu qabağımda:

–Necə sakit oturmusan,

Necə rahatsan, baba?!

 

–Nə olubdur, ay oğul?!

–Sənə pis xəbərim var –

Hələ şəhidlərimizin

Alınmayıbdır qanı,

Televizor deyir ki,

Müharibə dayanır.

 

Axı Prezidentimiz

Şəhid analarına

Söz vermişdi o günü:

"Sonacan gedəcəyik,

Düşməni Qarabağdan

Vurub rədd edəcəyik!”

 

İndi bəs bu nə işdi,

Torpaqlarımız yanır,

Müharibə dayanır?!

 

–Sən deyən deyil, bala,

Düşmənlə aramızda

Sülh elan olunubdur...

 

–Nə danışırsan, baba,

Sülhü neyləyirik biz?!

Məgər azad olubdur

İşqaldan Vətənimiz?!

 

–Müvəqqəti sülhdü bu.

–Müvəqqəti nə demək?

–Döyüş meydanlarından

Meyitləri götürüb,

Əsirləri dəyişmək...

 

Sonra düşmən çıxmasa

Xoşluqla Qarabağdan,

Toplar guruldayacaq,

Mərmilər partlayacaq...

Ya düşmən diz çökəcək,

Ya da ki, məhv olacaq!

 

 

 

Şəhid balası

 

Şair dostum Tariyel Ümidin

təzəcə şəhid olmuş Mayis yeznəsinin

övladları Məleykə və Süleymana.

 

Bizimlə bir sinifdə

Şəhid qızı oxuyur.

Partasının qarşısında

Atasının şəklidi, –

Azərbaycan bayrağıyla

Qoşa durur.

 

Elə ki, dərslərindən

"Əla” alır, sevinclə

Dik baxır atasına –

Bir anlıq gülümsünür.

Sonra da ah çəkərək,

Əllərinin dalıyla

Göz yaşlarını silir.

 

 

Vurur Azərbaycanı... Paşinyan

 

Gecələr xalq yatarkən

Vurur Azərbaycanı

Raketlərlə Paşinyan.

Bir dənə mərmisi də

Çovuyub getməyir yan...

 

Bu, məktəb binasıdır,

Vurur Paşinyan onu –

Darmadağın dağıdır,

Bu, uşaq baxçasıdır,

Vurur Paşinyan onu –

Yerlə bərabər edir.

Bu da ki, xəstəxana...

"Qoymarıq bir türk burdan

Qurtulub gəlsin cana!”

 

Sonra da güllələyir

Qəbirləri bu yağı, –

Əsgərləri qırılıb,

Əllərindən çıxdıqca

Azərbaycan torpağı!

 

Gecələr xalq yatarkən

Vurur Azərbaycanı

Raketlərlə Paşinyan.

Bir dənə mərmisi də

Çovuyub getməyir yan...

 

Dron

 

–Baba, xəbər satıram,

Sevinc doludur içi.

Dronunu vurubdur

İran erməni-bicin!

 

–Səhv etmə, oğul bala,

Erməniyə heç zaman

Ziyan yetirməz İran!

 

–Saytlar dolub daşır

Bu sevinclə birə on!...

–Bala, avamlıq etmə,

Yəqin İran səhv salıb,

Elə zənn eləyib ki,

Bizim drondur dron!

 

 

Şir kimi vuruşuram

 

O qədər qələmim var,

İtirmişəm sayını,

Hücum çəkib tuturam

Erməni cəbhəsini –

Stolu, çarpayını.

 

Zeynəb də tez-tez deyir:

–Bu qədər dəftər, qələm,

Pozan, panel,karandaş, –

Nəyinə lazım, qaqaş?!

 

–Niyə nəyimə lazım,

Erməni əsgərinə

İntiqamla coşuram.

Görmürsən bəs onlarla

Şir kimi vuruşuram?!