adalet.az header logo
  • Bakı 12°C
09 Iyul 2022 10:48
1609
ƏDƏBİYYAT

Kəmalə Abiyeva -ŞEİRLƏR

UNUT

 

Boynubükük bir atanın 

gözlərindən cığır salan

bir ananın saçlarında  dən-dən olan 

dərd gördünmü? 

O saçlarda dolandınmı?

O gözlərdən həyatına boylandınmı?

Sən kədəri gördünmü heç?

Bilirsənmi necə olur?

kədər vətən yarasıdı, 

kədər  torpaq ağrısıdı.

Bəs sevinci gördünmü sən?

Hələ gizlənqaç oynamaq arzusunun 

torpaq üçün

Şəhid olmaq arzusunda ölməsində,

atasının daş şəklinə qucaq açan 

bir körpənin gülməsində 

ağrı içində qıvrılan,

kədərlə qolboyun olan 

o sevinci gördünmü sən? 

dərdlərini, kədərini yığ üst-üstə

Bax sevincin gözündəki 

o qürürlu kədərə bax protez üstə 

və 

həyatdan sevinc istə.

gör olurmu?

Olmasa da, heç darılma. 

Bir də qar soyuqluğunu duymayacaq  

uşaqlığın 

qartopu oynamaq istəyinin əlindən tut. 

bütün dərdlərini unut.

 

 

 

 

SORUŞMAYIN

 

Soruşmayın halımı, soruşmayın necəyəm,

Daha bir az fərqliyəm  əvvəlki tək deyiləm  

bir az gecə kimiyəm, bir az gündüz kimiyəm. 

ömrümü tüsdülədən sönməyən köz kimiyəm. 

Baxışları didərgin yurdsuz bir göz kimiyəm.  

 

Daha hər şey fərqlidi, əvvəlki tək deyil ki. 

Dəniz də həmin deyil, dərdlidi elə bil ki. 

Göylər də həmin deyil, buludlar da həminki

Mən də bir az başqayam, mən də bir az fərqliyəm

 

Soruşmayın halımı, soruşmayın necəyəm 

Sevinməyi tərgidən,                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                dilimdə çoxdan ölən

Ürəyimə gömülən söz kimiyəm bir az da.

Bəlkələr ovutmayan, təsəllisi olmayan,  

ümidi tapılmayan döz kimiyəm bir az da.

 

 

 

ŞİKAYƏTİM VAR

 

 

Daha səbr etməyə səbrim də çatmır

Sənin yaratdığın dünya dağılır,

Nə ağac ağaca oxşayır daha,

Nə yamac yamaca oxşayır daha.

Tikanla çiçəyin fərqi bilinmir.

Suala qarışıb bütün cavablar

Tanrı, mənim sənə şikayətim var.

 

Əzrail bir idi, dönüb min olub. 

Şeytana uyanlar artıb çoxalıb.

Şeytanı daşlayan başlar çoxalıb. 

Şeytana uymayan çarəsiz qalıb.

Şeytanla mələyin fərqi bilinmir 

Cavaba dönübdü bütün suallar.

Tanrı mənim sənə şikayətim var.

 

Həyat həyat deyil, tilsim olubdu,

Yaxşılar yamana təslim olubdu.

Sevgi də, nifrət də batıb günaha

Haqq da, həqiqət də batıb günaha

Yalanla gerçəyin fərqi bilinmir 

cavabsız qalıbdı bütün suallar.

Tanrı mənim sənə şikayətim var.

 

 

 

ÇARƏSİZLİK

 

İllər ötüb keçdi məni qocaltdı

Bir az yaşamağa macal tapmadım.

Mənim arzularım mənlə qocaldı

Cavan saxlamağa gücüm çatmadı. 

Mənimlə qocalan arzularıma

sığınıb yatıram hərdən gecələr.

Məndən qabaq ölən neçə arzuma

Ağlayıb yatıram hərdən gecələr

Hər gecə yaxamdan bir ümid tutar

məni sabahlara dartıb aparar.

ümid edə - edə ümidlərimə

bilmədim ümidlər məni aldadar.

 

 

ElƏ DARIXDIM Kİ

 

Elə darıxdım ki bu yer üzündə

Buludlara dönüb çəkildim göyə.

Göyə də sığmadım səpildim yerə 

bəlkə bir damcımı tapasan deyə. 

Elə darıxdım ki, elə darıxdım,

Nə yerə, nə göyə sığa bilmirəm.

Elə darıxdım ki, darmadağınam,

Özümü bir yerə yığa bilmirəm.

Günlər ilə döndü, darıxdı zaman

ayların, illərin yaddaşı oldun.

Mən bir dünya qurdum xəyallarımdan 

sənsə o dünyanın yad daşı oldun.

Elə darıxdım ki, mən bu şəhərdə 

bir küçə, bir qapı olmaq istədim, 

dedim o küçədən keçib yenə də 

bəlkə o qapını döymək istədin.

Döndün mənim gerçək bir yalanıma,

sənli həqiqəti görmədim ki, heç.

Özümü aldatdım öz yalanımla

əgər günahdısa bu günahdan keç.

Elə darıxdım ki, sənli qəlbimi 

darıxan əlimlə sökmək istədim.

Elə darıxdım ki, mən səni deyil, 

başqa birisini sevmək istədim...

 

 

 

 

 

 

QARĞIŞ

 

Istəyirəm 

Yuxunu tapmayasan.

gecəni gəzə-gəzə qalasan.

Yatmayasan...

səssizcə ağlayasan, 

harayını göz yaşında boğasan 

İstəyirəm özünü gecədən atasan, 

küçəyə atasan, 

Gedib o tənha skamyada oturasan... 

tökəsən xatirələri qarşına

peşiman olasan 

və mən çıxam qarşına...

 

 

YENƏ YANIMA GƏL SƏN

 

Qapımı döy qəfildən

Yenə yanıma gəl sən...

Qapını döyməyindən

Bilim ki, gələn sənsən.

 

Tut əlimdən ehmalca

Yenə də əvvəlki tək.

Sıx köksünə bir azca

Saçlarıma sığal çək.

 

Yenə yanıma gəl sən

Yenə kefimi soruş.

Bir az olub-bitəndən,

Bir az özündən danış.

 

Bu sevgidən dəyərli

Axı var ki nəyimiz.

Ayrılanda dərd-qəmli

Birlikdə xoşbəxtik biz.

 

Axı ayrılmaq üçün

Bəhanə var, səbəb yox.

Amma ayrılmamaqçün

Bəhanə yox, səbəb çox...

 

Yenə yanıma gəl sən

Heç nə olmamış kimi.

Yenə yanıma gəl sən

Heç ayrılmamış kimi.

 

Biz xöşbəxt olmuruq ki,

Ayrılırıq nafilə.

Niyə gəlməyəsən ki,

Sən bunu bilə-bilə?..

 

Günahkar axtarmayaq,

Nə olubsa unudaq.

Yenə yanıma gəl sən

Sadəcə xoşbəxt olaq.

 

 

 

BAKIM

 

Səhərlər Xəzərdə güzgülənərək,

Qızılı saçların darayır Günəş.

Sevgidən alışıb yanan ürək tək

Bakımla göz-gözə dayanır Günəş.

 

Doymayır hüsnündən hər gün görsə də

Mənimtək Bakıma olubdu vurğun.

Bəlkə də qəlbinin Günəş Xəzərdə

Səma həsrətini ovudur hər gün...

 

Şirin yuxusundan Günəş hər səhər

Odlu öpüşlərlə oyadar onu.

Bakım min naz ilə durub geyinər

Onun bəxş etdiyi qızılı donu.

 

Təbəssüm səpərək nurlu üzündən

Qızılı saçların darayır Günəş.

Bəlkə də Bakımın mavi gözündə

Sevgisinə cavab arayır Günəş…