Əbülfət Mədətoğlu: YAŞANAN KÖVRƏKLİYİN ŞEİRİ
(Bu ilin ilk günlərinin ağrılı mənzərəsi halımı pərişan etdi...)
Başım dumanlandı, gözüm torrandı
Seyr edə bilmədim mən bu şəhəri...
Halım ağrılardan elə korlandı -
Qatdım bir-birinə axşam , səhəri...
Xəyal qanadlandı, fikir qırıldı
Əynimdə dərd biçən köynək cırıldı...
Səsim kökdən düşüb oldu xırıltı -
Sildim kirpiyimdən səssiz qəhəri...
Keçdiyim bu ömrü başdan yaşadım ,
Torpaqdan, yarpaqdan...daşdan yaşadım...
Bilmədim heç hansı yaşdan yaşadım -
Sevgimi!- sən verən bu bal "zəhəri"...
Sıxıb ovcumdakı ürək bəlamı
Oxşadım o verən payı - balamı!
Sənə tapşıraraq SEVGİ QALAMI -
Köçüm yaddaşlara adam təhəri!..