Görəsən, daha bəs deyilmi?! Bezmək, usanmaq yoxmu? Gülüş hədəfi olmaqdan, geri zəkalı görünməkdən ar eləməyin vaxtı çatmamışdırmı? Bunlar bəs deyilsə, şəhid tabutları, əlil arabaları, qoltuq ağacları hələ çoxmu gözümüzü, ürəyimizi deşməlidir?!
   
   Elə bu yazını başdan-ayağa bu türlü suallarla qurmaq olardı. Ancaq mən cavab istəyirəm. Ən nəhayət qadınlarımız özləri hədəf, bəlgə olmaqdan, kullanılmaqdan, hərtərəfli istismardan bezmədilərmi?! Deyəsən, bezmədilər.