ORALARDA KiMLƏR VAR: B

TOFİQ ABDİN
19930 | 2008-03-05 04:58
Hər şey baş redaktorumuz Elçin Yahşinin təklifi ilə başladı: Bu səfər Rahşan Ecevitlə görüşün.
   
   Ancaq çətin bir məsələ vardı. Daha doğrusu bir yox, iki. Birincisi, Rahşan Ecevit son dönəmlərdə heç kimə müsahibə vermək istəmirdi. Onu arayan qəzetçilərin hərəsini bir bəhanə ilə qəbul etmək istəmirdi. İkincisi isə, mənim də qəzetçi olduğumdan xəbəri vardı. Amma Bülent Ecevitin vəfatından sonra axtardığımızda özümü necə təqdim edəcəkdim: adımı necə deyəcəkdim. Rahşan Ecevit adımı eşitdiyində nələr yaşayacağını düşündüm. Bu nədənlə birbaşa Rahşan Ecevitin Orandakı çalışma evini aramaq əvəzinə DSP-nin Mətbuat Bürosundakı dostlardan yardım istədim. Heç gözləmədiyim bir halda telefon açıldı və: "Rahşan xanım əfəndi reportaj təklifinizi qəbul etdi", - dedilər.
   
   Fotoqrafçı dostum Tijen Burultayla Oran Sitesindəki evə getdiyimizdə Rahşan Ecevit bağçadaydı. Ecevit ikilisinin ən böyük keyfləri salondaki iki adamlıq mavi kresloda çay içərkən bağçanı seyr etməkmiş. Reportajın məni ən çox kədərləndirən hissəsi də məhz bu MAVİ KRESLO ilə bağlı oldu. Reportaja başlamadan öncə Tijen işıq problemi üzündən Rahşan Ecevitdən mavi kresloya oturmasını rica etdi. Ancaq Rahşan Ecevit "MƏN O KRESLOYA OTURMASAM OLARMI?- dedi tutula-tutula. Artıq o kresloda oturub çay da belə içmirmiş. Ancaq reportajın sonunda bu dəfə özü fotoqraf çəkimi üçün mavi kresloya oturdu:
   
   
   
   Türk xalqının böyük oğlu Ailə məzarlığına köçürüləcəkmi?
   
   Bu barədə Rahşan Ecevit nə düşünür və Rahşan Ecevitin Bülentsiz günləri
   
   
   
    - Amma fotoqrafı sizinlə birlikdə çəkdirim, - dedi.
   
   
   
   B

TƏQVİM / ARXİV