Əbülfət MƏDƏTOĞLU: Ağaran kipriklərin şeiri
Çəhlimsiz, cığırsız yoldu gəldiyim
Dağdan, dərədən də , seldən də keçdim..
Dünyada tək adın oldu, bildiyim -
Uğrunda son ümid - teldən də keçdim!..
Gözümü qırpmadım gün işığına,
Didəmdən boylanan nura baxdım mən.
Kim nə çəkir çəksin öz qaşığına -
Səmtimə su təki , səssiz axdım mən!..
Xəyal dəyirmanım istək üyütdü,
Soyuq bir təbəssüm sovurdu onu...
Ürəyim elə bil yetim böyütdü -
Qəm olur anasız yetimin sonu...
İndi qayıdıram gəldiyim yolu...
Ulduzlar sayrışır kipriklərimdə...
Gəlmişdim ürəyim söz ilə dolu -
Dönürəm - ağarıb kipriklərim də!..