Əbülfət MƏDƏTOĞLU: SƏNSİZLİYƏ
Hər anımı, günümü
Ayaqlarına səpdim...
Səni mən, işıq kimi -
Səssiz gözümə təpdim!..
İçimin köynəyini
Söküb atdım çox uzaq...
İstədim, bu yol ilə -
Həsrətimi qorxuzaq!..
Amma əlim boşluqda ...
Ümid kiprikdən düşdü...
İllər xoşa-xoşluqla -
Olmasa da sürüşdü...
Neynək... həyat...deyim bil -
Gözü yolda duracam...
Bir sirri də açsın dil -
Sənsizliyə orucam!