Əbülfət MƏDƏTOĞLU: BİR KÖNÜL İSTƏYİ
Gözlərimin sahibidi, gözlərin
İzin vermir başqa gözə baxmağa....
Dəryalardan, gəzdirdiyin göz dərin -
Yaranıbdı yandırmağa, yaxmağa...
Götürübdü ağlımı da özüylə
Külümü də, ocağımın közüylə...
Belə getsə, bircə kəlmə sözüylə -
Çevriləcəm kibritə, ya çaxmağa...
Ürək halsız . can ağrılı, əl də boş
Özüm kimi , gəlməsə də, sözüm xoş...
Əbülfəti varlığına elə qoş -
Yol olmasın ürəyindən çıxmağa!..