Əbülfət MƏDƏTOĞLU: İŞIQ
Qaranlığın dibində
Alışdı bir şam - işıq...
Ömrümü də bürüdü -
İlahi, bu tam işıq...
Nə düşündün de, indi
Gözüm . könlüm sevindi...
Ruhum sənin evindi -
Aldım səndən kam, işıq!
Tək qocalır o, damda
Yarı para adam da...
Qəm isindi odamda -
Oldu vallah, dam işıq!
Hər an od, nur andıran
Bu odu gur yandıran,
Günəşi nurlandıran, -
Ver mənə bir cam, işıq!..