"Qızıl”

Ölüyə ağlamır insanlar,

Heç dalıyca da baxıb,

Köks ötürmür daha.

"Qızıl” bilib,

Üstündə əsdiyi vaxtı,

"Uf!” demədən

Gömür Feysboka!

Xoşbəxt Yusifzadə

Bəxtiniz vurub,

Oğlunuz olsa,

"Xoşbəxt” qoyun adını.

Böyüyüb,

Bəlkə

Xoşbəxt Yusifzadə oldu.

Görəsən

Burnum görə bilsəydi,

Gözüm deyərdim ona.

Gözüm eşidə bilsəydi,

Qulağım deyərdim ona.

Qulağım danışa bilsəydi,

Dilim deyərdim ona.

Bir şey

Dəyişəcəkdimi,

Görəsən?!

Hərdən

Gözüm – görür...

Dilim – danışır...

Qulağım – eşidir...

Ayaqlarımı da

Özbaşına qoymuram,

Tərs geyirəm

Ayaqqabımı hərdən –

Beynim yatmasın.

Bəxtəvər başıma

Səhər yerimdən duran kimi

Hiss eləyirəm

Dalımca baxan var.

Çevrilirəm –

Yorğan-döşəkdi ...

Bəxtəvər başıma –

Bunlar da

Təşəkkür gözləyir məndən!

Tələ

Siçana tələ qurdum, –

Sübh gəldim ki, ilişib,

Taq-taq taqqıldayır dişi.

Gözlərinə baxıram –

Hirs var, acıq var...

Başı üstdə

Qan rəngindəşüar:

"Rədd olsun insanlar!”

Allaha xoş getməz

Dincəlməyə –

Parklarımız.

Nəfəs dərməyə–

Bulvarımız.

Fəxr eləməyə –

Varımız.

Nə park...

Nə bulvar...

Nə var...

Allah göydən

Baxır

Axı –

Nə hacət

Ölməz çörəyinə

Cənablar?!

Allah və Şeytan

Ümid yeridi Allah...

Şeytanı da bir əlli tutma.

Allah – insanın,

İnsan da Şeytanın

Ümid yeridi,

Unutma!

Gör indi

Günlərlə

Ağzını açmadığımdan,

Toz basıb kitablarımı.

Gör indi

Beynim nə gündədi!