–Əriştə həkimdir, ey,

Mən bilirəm, bala, mən –

Ölünü dirildərəm

Əriştəylə,Vallah, mən!

Ay Anarım, hər həkim

Çatmaz ona hünərdə –

Dizlər çökdürüb, bala,

Əriştə neçə dərdə!

Yorğunsan... əriştə vur?!

Soyuqlamısan... buyur?!

Bir kasa da bəsindi,

Sap-sağlam ayağa dur!

–Ay nənə, təriflədin,

Ağzımın suyu axdı,

Mən bilən beləsini

Yeməmişəm ha vaxtdı!

Tezol, görüm, ver bura,

Kasayla göndər bura.

–Hazırdı hər yarağım –

Bu–, soğanım, bu –yağım,

Turşum, yarpızım, duzum,

Bu da qazan dolusu.

Dayan, kündəni yayım,

Fətir kəsim, doğrayım.

Əlimi görməyəcəksən

İndi, balası, işdə –

Gözünü yum… aç…buyur,

Bu da sənə əriştə.

Qaşıq-qaşıq vururam,

Damcı-damcı tər çıxır.

Canımdan-ciyərimdən

Elə bil zəhər çıxır.

Haçan yuxu aparıb,

Haçan yatmışam, görən.

Ayılan da baxıram,

Sappa-sağolmuşam mən!

Düzü çaşıb qalmışam

Bu işə, bu iştəyə,

Kimə təşəkkür edim –

Nənəyə…

Əriştəyə?!