adalet.az header logo
  • Bakı 9°C
  • USD 1.7
10 May 2019 14:56
17651
ƏDƏBİYYAT
A- A+

Şair Ağa Ramazan - 55

Ramazanov Ağaəli Məmməd oğlu 1964-cü il iyun ayının 30-unda Şəki şəhərində anadan olmuşdur. Şəkidə orta təhsilini başa vurduqdan sonra 1981-86-cı illərdə Azərbaycan Neft Akademiyasında təhsil almış və 1986-89-cu illərdə təyinatla Qırğızıstana göndərilib. Həmin respublikanın paytaxtı Frunze-indiki Bişkek şəhərində maşınqayırma zavodunda müxtəlif vəzifələrdə çalışmış və sonra vətənə qayıdarak Şəkidə Yerli Sənaye Kombinatında mühəndis işləmişdir. 1992-ci ildən kommersiya ilə məşğuldur.

Ağa Ramazan yaradıcılığa orta məktəb illərındən başlamışdır. İndiyə qədər Ağa Ramazanın dörd kitabı oxuculara təqdim edilmişdir. Onun şeirləri müntəzəm olaraq respublika və rayon qəzetlərində cap edilir. Ağa Ramazan səmimi, həyati şeirləri ilə öz oxucuları tərəfindən sevilir. O, 2010-cu ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. Əzəmətli Böyük Oafqaz dağlarını qarış- qarış gəzə- gəzə təbiət vurğunu olan Ağa Ramazana dünyaya gəlişinin 55 illiyi münasibəti ilə təbriklərimizi çatdırır və onun son şeirlərini oxuculara təqdim edirik. Salam-əleyk, Alp Ağa şeiri sevimli oğluna həsr edilib.

Salam-əleyk, Alp Aga!

Günü 11-ci gün,

O gün sanki toy-düyün.

Ürək sən də bir öyün!

Fərəhlənib dön dağa,

Salam-əleyk, Alp Ağa!

Ayı 11-ci ay,

Allahım, ən gözəl pay!

Oynayıram a bay-bay!

Keflənmişəm ay qağa,

Salam-əleyk, Alp Ağa!

İli 11-ci il,

Ötürsən sən də dil-dil.

Qabaqdadır çox şey bil!

"Tıstaba” yox, tısbağa.

Salam-əleyk, Alp Ağa!

Yıgmısan 11-ləri,

Görəsən ərənləri.

Görmə mən görənləri.

Çatasan gözəl çağa,

Salam-əleyk, Alp Ağa!

Fəsillər

Bu gün yazdı,

Keyfim sazdı.

Nə olsun ki,

Bu dünyada,

Kimə çoxdu,

Kimə azdı.

Dünya özü,

Əzəl gündən,

Natarazdı.

Sonra yaydı,

İsti vaydı.

Qapılar da,

Taybataydı.

Bu qapıdan

Keçənlərə,

Tanrı bilir

Hansı saydı.

Bu payızdı,

Sarı qızdı.

Yarpaqlar da

Çox halsızdı.

Gah istidi,

Gah da soyuq,

Qəlbim ona,

İnamsızdı.

Sonu qışdı,

Hər günümüz,

Ehtiyaca

Çağırışdı.

Qarı da az,

Keyfim nasaz.

Keçən ömür

Aldanışdı.

Muğayat ol!

Danışdıqca çox bərbaddan,

Umma ağıl sən arvaddan.

Düşsə də söz bil urvatdan,

Sözündən muğayat ol!

Günün ağdı, ya qaradı,

Əlac, çarə pul-paradı.

Getdiyin yol bil haradı,

Gözündən muğayat ol!

Bu əyrilər düzdədisə,

Sayğacımız yüzdədisə,

Abır-həya üzdədisə,

Üzündən muğayat ol!

Çəkildikcə hər bir nazın,

Qədrini bil çoxun, azın.

Hər gələndə bahar, yazın,

İzindən muğayat ol!

Yeyilənlər dadda qalır,

Yeyilməyən yadda qalır.

Hərə bir cür yadda qalır,

Özündən muğayat ol!

Şalvar qara, köynəyi ağ

Bu dünyanın çoxdu rəngi,

Yarımda var ən qəşəngi

Xoşdu qəlbə hər ahəngi,

Gah yaxınsan, gah da uzaq,

Şalvar qara, köynəyi ağ.

Sevməyən kəs,bil kəs deyil,

Bu il mənə,heç nəhs deyil

Incitməyin, de, bəs deyil,

Çəkdirmə gəl, sən bunca dağ,

Şalvar qara, köynəyi ağ.

Gözlərində, varsa gözüm,

Tez ol, qayıt, çoxdu sözüm

Elə bilmə, yoxdu dözüm

Dözən ürək, partlayacaq?

Şalvar qara, köynəyi ağ.

Fikrindəki, o aldanış,

Salır səni, bir az yalnış

Bunnan artıq, olmaz naxış,

Qoyma qapın bağlanacaq,

Şalvar qara, köynəyi ağ.

Ay qız danış, mənnən barış,

Edim dua, edim alxış,

Tutar səni, etsəm qarğış,

Getsən dünyam dağılacaq,

Şalvar qara, köynəyi ağ.

Bilirım ki, saf incisən,

Sən Ağanın sevincisən

Nədən küskün, sən inciksən?

Bəs məni kim saxlayacaq?

Şalvar qara, köynəyi ağ.

Don yas tutub ağlayacaq,

Şalvar qara, köynəyi ağ.

Silsilə şeirlər

( qardaşım Mirzəliyə )

Tez vurdun başa

Sənin hər baxışın nur, işıq idi

Indi bu zülmətə alışmaq olmur

Axşamki yuxular, qarışıq idi,

Insana boş əllə çalışmaq olmur

Sənin yoxluğunla barışmaq olmur.

Yaxşılıq ömrünə yaraşıq idi,

Sən axı hamıdan yaxşıydın, yaxşı!

Məqsədin, məramın barışıq idi,

Tapdın hardan belə acı naxışı?

Tutdu yaman səni iblis qarğışı!

Düzü hamı sənə çox aşiq idi,

Yaxşını həyatda kim istəməz ki?

Duruşun,baxışın tamam şux idi,

Tanrı öz bəndəsin heç pisləməz ki...

Bilmıdik Əzrayıl tez izləməz ki?

Ucalıq gətirdin qohum-qaradaşa,

Xeyirxah işlərin çıxardı başa

Indi mən bu başı, vurummu daşa?

Gözlərdən axan yaş döndükcə selə,

Ölümün bir anda yayıldı elə.

Əfsuski, ömrünü tez vurdun başa,

Ömrün çoxu kimi vəfasız çıxdı

Qorxuram bu dərdən ağlımda çaşa,

Etdiyin etibar gümanı yıxdı,

Əzəldən bu dünya, zatı qırıqdı!

Sənin hər baxışın nur,işıq idi,

Yaxşılıq ömrünə yaraşıq idi,

Düzü hamı sənə çox aşiq idi,

Ucalıq gətirdin qohum-qardaşa,

Əfsuski ömrünü tez vurdun başa.

-2-

Rəsminə baxmaq ağır

Səndən bir az aralı,

Dünya yox olur itir

Artıq qəlbim yaralı,

Içində dərdlər bitir

Itib-bitən qardaşım!

Gör özünə nə etdin...

And yerim,məhəng daşım,

Yaman narazı getdin

Bu qəbirin,başdaşın,

Rəsminə baxmaq ağır

Töküb qaş-qabağını,

Baxırsan fağır-fağır

Hey yanıram istinə,

Odlanıram tüstünə

Gözümdən yaşlar axır,

Bu qapqara büstünə

Itib-bitən qardaşım!

Ey dünənim,yaddaşım!

Son vaxt ölüm sətrinə,

Yaman qarışıb başım

Səni səbrin apardı,

Dünyamızdan qopardı

Bu vaxtsız ölümünlə,

Həyat sənə qutardı

Həm arxaydın,həm öndün

Işlərə çəmdin, yöndün

Sən hamının gözündə,

Artıq tarixə döndün.

Bir az səndən aralı,

Dünya yox olur,itir

Artiq ürək yaralı,

Içində dərdlər bitir

Itib-bitən qardaşım!

Rəsminə baxmaq ağır

Neynəyim mən bu axşam?

Üstünə yağış yağır.

-3-

Üstünə yağış yağır,

Üstünə yağış yağır,

Xəbərin var yağışdan?

Ey təmkinli qardaşım,

Yarımadın naxışdan

Üstünə yağış yağır,

Islanır hey başdaşı

Əlimdən heç nə gəlmir,

Yastığımda göz yaşı

Indi orda zəhləni,

Tökən yoxdu, qardaşım!

Daha sənin bəhrəni,

Sökən yoxdu, qardaşım!

Bəlkədə anam indi,

Qəbirdə saçın yolur

Sən demə bu həyatda,

Olanlar bir anda olur

Bəlkədə səndən qabaq,

Ölməsəydi o yazıq

Öldürərdi özünü,

Təzə qəbir qazardıq

Üstünə yağış yağır,

Üşüsən məni çağır

Bu dünyada yaşamaq,

Ordakındanda ağır

Qalxıb hövlank yerimdən,

Üz-gözümü silirəm

Artıq yoxsan həyatda,

Bu mənanı bilirəm

Itirib vuran qolu,

Üstəlik sağı,solu

Gəlirəm evdən çıxıb,

Yolum məzarlıq yolu

-4-

Yolum məzarlıq yolu

Yolum məzarlıq yolu,

Hər yan qəbirlə dolu

Fanarım işıq salır,

Seçirəm sağı-solu

Yolum məzarlıq yolu,

Dərdimin boldan bolu

Görürəm şəklindəki,

O biləyi, o qolu

Necədə sağlam idin,

O əzələ, o güclə

Ölüm nə tez dayandı,

Boğazında ülgüclə

Sən dünyaya gələndən,

Səni talan etdilər

Bütün həqiqətini,

Tamam yalan etdilər

Puç olduqca diləklər,

Yıxdı səni kələklər

Aldı səni əlimdən,

Şeytan xislət mələklər

Mən çoxdandı özümlə,

Olammıram, qardaşım!

Yanında bunnan artıq,

Qalammıram, qardaşım!

Səndən ötrü darıxıb,

Qayıtmağım bilki var

Hamı səndən öyrənsin,

Nədir həyat, düz ilqar.

Yolum məzarlıq yolu,

Hər yan məzarla dolu

Burda MİRZƏLİ yatır,

Ürəyidə dopdolu.

Qəlbinə, xətrinə dəyməsəm olmaz!

( Xəzangül xanıma )

Sən məni o qədər incitmisənki,

Mən sənin xətrinə dəyəsi oldum.

Yumşaldıb o qədər incəltmisənki,

Bir azda qəddimi əyəsi oldum,

Bu qəddi,qaməti əyməsən olmaz?

Sən mənim xətrimə dəyməsən olmaz?

Nə deyim sözlərim xoş gəlsin sənə,

Həmişə yaxşılar tuş gəlsin sənə,

Yediyin,içdiyin nuş gəlsin sənə,

Bu sevda yolunda,cuş gəlsin sənə,

Demirsən sən məni,öyməsən olmaz?

Qəlbimə,xətrimə dəyməsən olmaz?

Könlümün qismətə etirazı çox

Məəttəl qalmağın bir mənası yox

Mən sevən gözləri görməmişəm tox

Sevdalı baxışlar,həm iti,həm ox

Eh,dikib gözünü,döyməsən olmaz?

Qəlbimə,xətrimə dəyməsən olmaz?

Dünənin səhvləri,bu günə xəta,

Sən mənə bəxşişsən,Tanridan əta,

Bir əldə gül-çiçək,bir əldə buta,

Gəl elə etmə ki,hər bir şey bata

Bu işi bağlayıb,düyməsəm olmaz!

Qəlbinə,xətrinə dəyməsəm olmaz!

Sıxmışam köksümə nimdaş dərdimi

(Qara Əhmədliyə)

Yaradan yaradıb bu cürə məni,

Elə bil bir məsum uşaq kimiyəm

Yandırıb yaxıbdı hər cürə məni,

Qırılmış bir tarın qəmli simiyəm

Elə bil bir məsum uşaq kimiyəm

Atdılar,getdilər tez tərk etdilər,

Hələdə anamın gözləri yaşlı

Həmişə hər şeyi gec dərk etdilər

Olsada yollarım çınqıllı,daşlı

Hələdə anamın gözləri yaşlı

Unudub bir azca tənhalığımı,

Sıxmışam könlümə nimdaş dərdimi

Yığıb-yığışdırıb başa ağlımı,

Tapaydım namərdlə,həm də mərdimi

Sıxmışam köksümə nimdaş dərdimi

Öldükcə doğmalar,bir də tanışlar,

Qırılır qəlbimdə ruhun yarpağı

Vaxt gələr sevdiyim məni bağışlar,

Tökdükcə qəbrimə göz yaşı,ağı

Qırılır qəlbimdə ruhun yarpağı

Yaradan yaradıb bu cürə məni,

Elə bil bir məsum uşaq kimiyəm

Yandırıb yaxıbdı hər cürə məni,

Qırılmış bir tarın qəmli simiyəm

Elə bil bir məsum uşaq kimiyəm

Vaxt artıq düşmənimdir

Vaxt artıq düşmənimdir,

Zamansılıq istəyirəm

Bir azcada bu qəlbimdən,

Amansızlıq İstəyirəm

İstəyirəm qəzəbimlə,

Haqsızlığa mane olum

İstəmirəm əvvəlki tək,

Hər bir şeyə qane olum

Ölüb-itən vaxtım üçün,

Hesabatda aparmıram

Yatıb-batan baxtım üçün,

Vay-şivəndə qoparmıram

Vaxt artıq düşmənimdir,

Baxt artıq düşmənimdir

Bircə onu bilirəmki,

İkisidə mənimkidi

İki qorxu bir ölümdü,

Demə ölüm lap zülümdü

O avara, mənsə veyil,

Ölüm artıq düşmən deyil

Bəs nədən,niyə?

Şirini,acını dadmışam bir az,

Başımı dərdimlə qatmışam bir az

Üstəlik yorulub yatmışam bir az

Dünənim sabaha çıxmadı yiyə,

Baş aça bilmədim,bəs nədən,niyə?

Bu gündə mən buyam,sabahda buyam,

Bir əli odamsa,bir əli suyam

İstərəm keflənib lap tamam uyam,

Nələri görmüşdüm oldu fərziyə,

Baş aça bilmədim,bəs nədən,niyə?

Bu həyat işgəncə,ömür işgəncə,

Oyanıb yuxudan gəlmişəm təngə

Gedirəm beləcə sonuncu zəngə,

Dünyanın özüdə ağlar mərsiyə,

Kişisən baş aç ki,bəs nədən,niyə?

De gəlsənə!

Görünmürsən çoxdandı qız!

De gəlsənə,de gəlsənə

Keçən ömür yoxdandı qız!

De gəlsənə,de gəlsənə

Bu sitəmlər nələr yaxdı,

Olanlarda bizə haxdı

İtib-batdın gör nə vaxtdı,

De gəlsənə, degəlsənə

Əsdiklərim mehin üstə,

Gəzdiklərim şehin üstə

Nə deyirsən,başım üstə,

De gəlsənə,de gəlsənə

Gözdən yaşlar axdırımmı?

Gedib fala baxdırımmı?

Qapı-qapı axdarımmı?

De gəlsənə,de gəlsənə

Ağız dolu varsa sözüm,

Bu hicrana yoxsa dözüm

Öldürərəm səni özüm,

De gəlsənə,de gəlsənə

Hər oyuna fənd olmağa,

Şirin,şəkər,qənd olmağa,

Ağayada bənd olmağa,

De gəlsənə,de gəlsənə!