6 yaşında evdən gizli qaçasan, yay düşərgəsinin uşaqlarına qoşulub bir avtobusa minəsən, hələ adını eşitmədiyin, üzünü görmədiyin kənd və şəhərləin içindən, dağların qoynundan keçə-keçə dünyanın ən hündür zirvəsinə qalxasan. Mənə hələ də elə gəlir ki, o zirvədə yuxarıda yalnız Tanrı var, başqa heç kim və heç nə. Sonra o zirvədə qulağında qaval səsi gələ, çönüb görəsən ki, yaşlı bir kişidi, Mürsəl adında. Nə gəldi oxuyur - muğam, hətta "Tansor disko"dan bir hind mahnısı belə. Sonra o qaval çalan kişiyə yaxın bir yerdə su içəsən. O dadda, o soyuqluqda suyu həmin gündən sonra bir də heç vaxt içməmişəm. Bir də içəcəmmi bimirəm, ora gedə biləcəmmi onu da bilmirəm.