O, GÜNƏŞ ÖMRÜDÜR, SÖNMƏYƏCƏKDİR
(Poemadan parçalar)
Azərbayjan xalqının tarixi nailiyyəti olan Azərbayjan Respublikasının dövlət müstəqilliyini qorumağı, möhkəmləndirməyi, inkişaf etdirməyi özüm üçün ən əsas vəzifələrdən biri hesab edirəm. Heç kəsin şübhəsi olmasın ki, ömrümün bundan sonrakı hissəsini harada olursa-olsun, yalnız və yalnız Azərbayjan Respublikasının müstəqil dövlət kimi inkişaf etməsinə həsr edəjəyəm… Azərbayjan Respublikası bundan sonra… müstəqilliyini itirməyəjək, yenidən heç bir dövlətin tərkibinə daxil olmayajaq, heç bir dövlətin əsarəti altına düşməyəjəkdir.
Heydər ƏLİYEV
Ümummilli Lider
ÖN SÖZ
Bir insan ömründən söz açıram mən,
O, GÜNƏŞ ÖMRÜDÜR, sönməyəjəkdir.
Səadət verdiyi milyonlar qəlbən,
Onun haqq yolundan dönməyəjəkdir.
O ömür Tanrının nur payı kimi
Bütöv bir jahana səpələnibdir.
Köksündə döyünən odlu ürəklə.
Elinə məhəbbət bəsləyərdi O.
Hər zaman müdrik siyasətiylə,
Dünyanı birliyə səsləyərdi O.
Onun böyük idi şöhrəti, şanı,
Qəlbində od vardı hələ yanmağa.
Elə ona görə Azərbayjanı,
Qoymadı içindən parçalanmağa.
Dəf etdi ən çətin, qorxunj anları,
Müstəqil bir dövlət qurdu, yaratdı.
Dünyanı titrədən bəyanatları,
Xalqını tanıtdı, azad yaşatdı.
Elə şirin nemət, bəxşiş verib ki,
Hamının arzusu yetişir kama.
Yurdunu o qədər qəlbən sevib ki,
Onu tapşırıbdı oğlu İlhama!
…Bir insan ömründən söz açıram mən,
O, Heydər ömrüdü, sönməyəjəkdir.
Janıtək sevdiyi milyonlar qəlbən,
Onun haqq yolundan dönməyəjəkdir.
* * *
Çaylar, göllər, dənizlər yox,
Kükrəyirdi okeanlar.
Azərbayjan yaşayırdı
Fırtınada qorxunj anlar.
Dalğaların uğultusu
Yayılmışdı çox ellərə.
Okeanın açar-pultu,
Verilmişdi yad əllərə.
Qorxu, hədə harayından
Millət yaman bayılmışdı.
Tam günahsız bir məmləkət
Jinayətkar sayılmışdı.
KİMSƏ…
Kimsə öz xalqının
harayına yetməliydi.
Zil qaranlıq gejələrdə
Ömrü mayak etməliydi.
Dalğaları yara-yara
Azadlığa getməyibdi.
İmperiya buxovunu
Mərd bir oğul qırıb atdı.
Öz xalqının harayına
Ulu Öndər Heydər çatdı.
Gəldi doğma Bakısına,
Yollar, izlər sökülmüşdü.
Sanki qorxunj zəlzələdən,
Hər şey çölə tökülmüşdü.
…Gəldi doğma Bakısına,
Yaşamağa yer istədi --
vermədilər!
Söyləməyə söz istədi --
vermədilər!
Bir şəhəri tikən memar
evsiz qaldı.
Yüz jilidlər yazan yazar
sözsüz qaldı.!
Nadanların nadanlığı
Yaman ağır gəldi ona.
Səmaları yarıb gəldi
Ana yurdu Naxçıvana!
Onun qəfil gəlişindən,
Yer üzünə ələndi zər.
Peyğəmbərtək qarşılandı
Naxçıvanda Ulu Öndər.
Yamanjana sarsılmışdı
İnsanların hallarına.
Onlar tezjə dönməliydi
Öz işıqlı yollarına.
İmdad gəzən dərdli gözlər
Dikilmişdi gözlərinə.
Öndə görüb xilaskarı
Gəlmişdilər özlərinə.
Ən böyük dərd — Naxçıvanı
Etmişdilər yalqız ada.
Yerdən, göydən bu diyarı
Bürümüşdü blokada.
Rəhbər kimi yaşamaq da
Naxçıvanda çətin idi.
Ulu Öndər öz işində
Bütöv idi, mətin idi.
Dünya artıq nəzərini,
Yönəltmişdi Naxçıvana.
O dahinin iradəsi
Son qoyurdu nahaq qana.
Az zamanda el səsini
Gur səslənən səsə qatdı.
Qorxuları, yalanları
Ürəklərdən silib atdı.
Bu azadlıq savaşında
Yol yox idi daha geri.
Naxçıvanda məhv olurdu
İmperiya -- SSRİ.
Dədə Heydər seçimində
Haqq, ədalət yolun seçdi.
Blokada sipərini
Siyasətlə yarıb keçdi.
Tanrımızın duasıyla
Neçə bağlı yollar açdı.
Naxçıvanın səmasında
Günəş oldu, işıq saçdı.
Bəd xəbərlər yayılırdı,
Gözlənirdi qırğın hər an.
Gizli, aşkar bölünürdü
Neçə yerə Azərbayjan.
Sanki, bizə bəs deyildi
Qarabağın qara baxtı.
Bir qardaşın gülləsiylə
Bir qardaşın qanı axdı.
Vətənin hər bölgəsində
Yad tonqallar çatılmışdı.
Hərə bir jür düşüb tora
Döyüşlərə qatılmışdı.
Bakı joşub hayqırırdı:
-- Bunu hamı bilməlidi,
Bu ölkəni yaşatmağa
Yalnız Heydər gəlməlidi!
Ulu Öndər gəlməlidi,
Bütün səddi yıxmalıdı.
Azərbayjan xoş günlərə --
Qurtuluşa çıxmalıdı.
***
Xalqın iradəsi zülməti yardı,
Mavi göylərinə zər taxtı Bakı.
İstiqlal məşəli köksünü sardı,
Müstəqil dövlətin paytaxtı Bakı!
Fərsiz siyasəti rəhbər bəylərin,
Məhvə aparırdı azadlıq ləli.
Elin Xəzər boyda istək səyləri.
Bakıya gətirdi ulu Heydəri.
Bu qəfil gəlişdən qara qüvvələr,
Qara əməllərdən qorxdu,dayandı.
Qəlblərdə buzlaşmış soyuq ürəklər,
Azadlıq eşqiylə alışıb,yandı.
Dəyişdi görkəmi şəhər,kəndlərin,
Yayıldı ellərə şöhrəti,şanı.
Elə ovsunladı incik qəlbləri,
Qoymadı bölünsün Azərbaycanı.
Onun büllur kimi əməllərindən,
Çeşmələr çağladı, çaylar duruldu.
Xalqın vətən sevər igidlərindən,
Yenilməz, əyilməz ordu quruldu.
Mərkəzdə ,ən uzaq dağ kəndlərində
Məktəblər tikdirmək istək-səyidi.
Bir inam var idi, geniş qəlbində.
Təhsil millətinin gələcəyidi.
İdman yarışları,olimpiada,
Bizi qovuşdurdu xoş çağımızla.
Dünyanı titrədən çox yarışlarda
Ucaldı himnimiz, bayrağımızla.
Bütün arzular çin olubdu,çin,
Bir qüdrət var idi imza-qolunda.
Olsa da bir qədər əzablı,gərgin,
Bir həyat başladı, İpək yolunda.
Zəhməti bar verdi Ulu öndərin,
Dünya heyran qaldi "Bakı-Ceyhan”a.
Xəzərdən uzanan qaz kəmərləri
Hərarət bəxş etdi bütöv cahana.
İllərlə həllini tapmayan işlər,
Heydər zəkasıyla tapdı həllini.
Onunla baş tutan rəsmi görüşlər.
Dünyaya tanıtdı doğma elini.
Müstəqil dövlətin mərd prezidenti,
Ali kürsülərdən yaydı səsini.
Öz doğma dilində tam kəskin,qəti,
Bəşərə çatdırdı haqq kəlməsini.
Bu gün son mənzili fəxri xiyaban,
Qərq olub əbədi çiçək ətrinə.
O Günəş ömrünü dünyaya yayan,
Dönübdür şerimin qızıl sətrinə.
...Bir insan ömründən söz açıram mən,
O,mavi göylərdən enməyəcəkdir.
Əbədi bir ömrü alıb Günəşdən-
O,Heydər ömrüdür sönməyəcəkdir.
İbrahim Yusifoğlu.
Şərur şəhəri
29 aprel 2019-cu il