İSMAYIL İMANZADƏ: DÜNYADI DA...
Dünya bir köhnə fırfıra,
Həyat qarışıq yuxudur.
Heç kimdən yan keçmir ölüm,
Hamını bir-bir "oxudur”.
Biri girləyir başını,
Öləndə qınında ölür.
Adam var, artıb-törəmir,
Çiçəyi burnunda ölür.
Kimisi söykənib vara,
Dünyadan "beşəlli” tutur.
Kasıbın qolundan ancaq
Quruca "təsəlli” tutur.
Dəyişir eşqin "avazı”,
Sevgi "gül açır” daldada.
İllər başımızı qatıb
Keçir,aldada-aldada...
Qalxırıq ömrün yoxuşun,
Əldən-ayaqdan qan çıxır.
Bəxtin üzü dönən kimi
Sivişib ortadan çıxır.
Əcəlfərq qoymur heç kimə,
İtir hər şeyin dadı da.
Gedənin dalınca baxıb,
Deyirik, ehh, dünyadı da...
26.03. 2019
GECƏNİN BU VAXTI
Bu yaz da əritmədi
Həsrətimin buzunu.
Bilirəm nə boydadır
Dərdin "eni-uzunu”.
Bir qaranlıq nöqtədə
Fikrim ilişib qalıb.
Ciliklənən ümidim
Hardasa düşüb qalıb.
Arxasınca qaçıram
Ötüb keçən anların.
Qar yağır gözlərimdən
Üstünə gümanların.
Əl atıb yapışmışam
Bəxtimin yaxasından.
Sızlasam da oyanmır
Gecə div yuxusundan.
GÖZLƏ, ŞƏKLİNİ ÇƏKİM
Səslə, yaxına gəlim,
Boşa çıxmasın əlim.
Dönsün fırçaya dilim –
Sözlə şəklini çəkim.
Hərdən sus, hərdən danış,
Eşqin odunda alış.
Geriyə qayıt tanış –
İzlə, şəklini çəkim.
Bir az başımı tovla,
Sonra qəlbimi ovla.
Qızınım od-alovla –
Közlə şəklini çəkim.
Həyat bir zülmət kaha,
Ümid varmı sabaha?
Qəfil qaçıb getmə ha –
Gözlə, şəklini çəkim.
02.12.2018
YALANDANMI DEYİM...
Məndən uzaq düşdü köçün,
Bilinmədi "tezin”, "gecin”.
Hey sızladım için-için,
Heç doyunca gülmədim ha!
Ürək nə daşdı, nə dəmir,
Yaşadım batdı səs-səmir.
Sənsiz gəlib keçdi ömür,
Sevinc nədir bilmədim ha!
Nalə çəkdi yerim-göyüm,
Dönük bəxti necə öyüm?
Yalandanmı durub deyim,
Həsrətindən ölmədim ha!..
14.12.2018
VAXT
Yalan bir anlıq tufandı,
Üzülən ürəkdi-candı.
İşin də tərsi-avandı –
Yükün də əyən vaxtı var.
Kölgəsi nə gəzir külün,
"Xəncəri” itidir dilin.
Möhlət bitəndə əcəlin –
Qapını döyən vaxtı var.
Rəngi dəyişəndə səsin,
Qar yağır üstə həvəsin.
Bələkdən sonra hər kəsin –
Kəfəni geyən vaxtı var.
Məqam var ki, susmaq ayıb,
Qorxağı kim ərən sayıb?
Böhtanın qana susayıb –
Kimisə yeyən vaxtı var.
Hər kəlmədə bal olmur ha,
Sevgidə sağ, sol olmur ha...
Vaxt həmişə kal olmur ha –
Vaxtın da dəyən vaxtı var.
10.12.2018
OLMAYIB
Göz açmışam köhnə damda,
Közərti gəzmişəm şamda.
Bəxtimlə "nərd” oynasam da,
Heç udan vaxtım olmayıb.
Bağlananda qapım-bacam,
Üzə durdu ehtiyacım.
Haqdan gəlsə də söz tacım,
Sarayım-taxtım olmayıb.
yanvar, 2019
DEMƏ
Hoppanıb yuxarı çıxanda yaman,
Düz olan kəslərə verməyir aman.
Ən adil hakimdir deyirlər zaman,
Hər şeyin məlhəmi səbirmiş demə!
Damı-dirəyi var əzəldən göyün,
Sirli bir aləmə bənzəyir beyin.
İşlər nəhs gələndə açılmır düyün,
Dərd-bəla nə iki, nə birmiş, demə!
Saflıq zülmətində itib səslərin,
Savaşı bitməyir bəhsə-bəhslərin.
Qəlp çıxıb "qızılı” susan kəslərin,
Sükutun özü də qəbirmiş demə!
fevral, 2019
YOL
Hecəsən, ay köhnə dost,
Mənim canım-gözüm yol.
Tanış gəlirmi sənə
Ağlar qalan izim, yol?
Yadımdadır, hardasa
Eniş-yoxuşlu idin.
Qışda qarlı-şaxtalı,
Yazda yağışlı idin.
Hərdən duman-çən sənin
"Qamətini” bükürdü.
Hərdən də qızmar günəş
Üstünə od tökürdü.
Nağılları "bəzəyən”
Şirin yalan deyildin.
Gəlib-gedəni yorub,
Əldən salan deyildin.
Yadlar çökdü sinənə,
Əzilib tapdalandın.
Qovrulub için-için
Öz varlığını dandın.
Yağmalandı el-obam,
Sızladı bəndin-bərən.
Yoxdur keçib gəlməyə
Açıq "qapın”, "pəncərən”...
Ay bükülən qamətim,
Ay "enim-uzunum” yol.
Axı, mən necə gəlib
Oduna qızınım, yol?..
11.01. 2019
NƏ OLASIYDI
Oğrun-oğrun baxanda
Düymələdin yaxanı.
Köks ötürdüm astaca:
"Eh, məndə o bəxt hanı...”
Gileylənib bir az da,
Söylədim öz-özümə:
"Zalım qızı, "qapını”
Niyə çırpdın üzümə?..”
Baxışımla "içəri”
Girsəm, nə olasıydı?
Xəlvətcə "güllərini”
Dərsəm, nə olasıydı?..
Nə deyim, o vaxt məni
Deyəsən suçlu sandın.
Elə bil yuxudaydın,
Səs eşitcək oyandın...
19.12.2018
Bəstə boylu misralar
Deyirlər ki, adamın-
adamı olsa yaxşıdır.
Qoy kim nə deyir desin,
ancaq bunun əvəzinə
Hər kəsin başının üstə
göy çətiri-
Allaha yaxın
damı olsa yaxşıdır...
* * *
Hər addımın
tozanaq qoparır,
Deyirəm, bəlkə heç
adam balası deyilsən.
Gec-tez onsuz da
axırın-sonun çatacaq-
Axı, Allah olası deyilsən...
* * *
Bəzən xəstəyə
heç kimin canı yanmır-
dərddən-azardan savayı.
Adamın üstünə
ölüm kölgəsi düşəndə
daldalanmağa yer tapılmır-
Bircə qaranlıq
məzardan savayı...
Mingəçevir şəhəri