adalet.az header logo
  • Bakı 7°C
20 Mart 2019 16:48
35612
ƏDƏBİYYAT
A- A+

QÜRBƏTDƏ YAŞAYAN SÖZ ADAMI - Vahid NADİROĞLU

Vahid Nadiroğlu 1972-ci ildə fevral ayının 2-də Ordubad rayonunun Aşağı Endemiç kəndində anadan olmuşdur. 1979-1989-cu illərdə Ordubad İnternat məktəbini bitirmişdir. İndi vətəndən uzaqlarda yaşayır. Yaradıcılıqla ortaməktəb illərindən məşğul olub. Özünəməxsus maraqlı, actual şeirləri var. Kitabı yoxudr, amma dəftəri var. Şairdir. Təbii, rəvandilli şair…

Fərqanə MEHDİYEVA









Şehid tural Haşımlının eziz xatiresine.

Titredi yudumun torpağı,daşı,
Döndü izdihama, sel yola saldı.
Bir igid balanı, Şehid qardaşı,
Gelib son menzile el yola saldı.

Belendi bayrağa tabutu ,neşi,
Yandırdı qelbleri odu, ateşi,
Geldi vidasına o yaz güneşi,
Çağladı tebiet ,yel yola saldı.

Ağlatdı Atanı içinden ağrı,
Bu yara götürmez, heç zaman sarğı,
Yarıldı Ananın üreyi,bağrı,
Saçından yolduğu tel yola saldı.

Gőzeldi.

Ordubadım sever gelen qonaģı,
Yayı başqa, hemde qışı gőzeldi.
Bulaqlardan sallanan buz salxımı,
Şaxta salan, her naxışı gőzeldi.


Hiss edersen sen őzûnù behişte,
Izin qalar daģda, daşda, örùşte,
Axşam ,, maş şorbası", ya da ,,erişte",
Seher- seher ,,qazan- xaşı" gözeldi.


Insanların burda geniş ùreyi,
Isti qelbe neyler qışın kùleyi?
Tendirde yapılan isti çöreyi,
Qormasıyla, ye ,,bozbaşı" gözeldi.


Limonları tanînıbdı adınan,
Ye ,,qayqanax", tanış ol bu dadınan,
Mùrebbeyle iç çayınî şadınan,
Temiz balı, dad anaşî gözeldi.

Burda qonaģ, her bir evin ezizi,
,,Alanası" neçe çeşid çerizi,
Peç önùnde, sındır badam- cevizi,
Heyva ile, ye yanaşı gözeldi.

Vahidem ùrekden açılıb sine,
Men vurģunam,
yurdumun her fesline,
Gel gez ORDUBADÎ,
sen özùn dene,
Bu yerlerin, her qarışı gözeldi.

DÖNGENIN

Yadıma dusubdú,yene mehlemiz,
Hem o başı, hem bu başı döngenin.
Körpeliyin ilk addımı, sehnemiz,
Sevgimizin ilk sirdaşı, döngenin.

Uşaqlıqdan bize hemdem, yar olub,
Qış gelende, palçıx olub, zar olub,
Lap ezelden, hem qaranlıq, dar olub,
Bilmeyibdi sirrin našı döngenin.

Yazılıbdı genclik orda yaddaşa,
Çox qalardıq o döngede, baş, başa,
El, ele verib biz gezerdik, hey qoşa,
Qarışardı bize başı, döngenin.
.
Ehdimiz tek, divarları çatdayıb,
Sevgimiz tek, vüsalına çatmayıb,
Gedek soraq, belke heç unutmayıb,
Bizi uçan, kerpuc, daşı döngenin.

Heç bilmirem kime deyim derdimi.

Heç bilmirem, kime deyim derdimi,
Heç bilmirem, men neyneyim bes indi.
Ele bildin, bu üreyim nerdimi ?
Bezdi daha, bu nazınla besindi.

Yanar sevgim, qığılcımı köz eler,
İnanmıram külek qova, düz eler,
Çoxu dedi;- sebir elesen düzeler,
Dolub daşan, sebrim gelir nes indi.

Qelbim yazar, xeyalına deveti,
Vahid onla hey görüşer xelveti,
Ömrümüze bahar geldi nöbeti,
İsti meh ol, gel ruhuma es indi.



Mehebbet.


İsterem insanlar şirin dil ola,
Süzüle bal kimi, dile mehebbet.
Sevgiden, vsevdadan hamı hez ala,
Döne bir daşqına, sele mehebbet.

Könüller xoş ola, diller can deye,
Ayrılıq yan keçe, ne hesret eye,
Yayıla aleme, çalına neye,
Döne bir tufana, yele mehebbet.

Bu dünya sevgiden, yaranıb doğub,
Sevilib, sevdirib, geleni qovub,
Vahidin qelbinde birinci olub,
Tanriya mehebbet, ele mehebbet.

Ağlama can bala.

Ağlama can bala,daha ağlama,
Gizle göz yaşını,düşmen görmesin
Ağlamaq yaraşmaz şehid oğluna,
Her kes feth edenmez,şehid zirvesin.

Ağlama can bala,sıxma gözünü,
Atanda ruhuyla senin yanında.
İntiqam hissini,qisas közünü,
Yandırıb,coşdurdu senin qanında.

Ağlama can bala,şehidler ölmür,
Yaşayır vetenin damarlarında.
Şehidler sevimli meleye dönür,
Daim eziz olur, tanrı yanında.

Ağlama can bala,ağlama besdi,
Üzü qara olsun,görüm zamanın.
Neçe insan ömrün yarıda kesdi,
Çekdi sinelere bu hesret dağın.

Ağlama can bala,Veten sağ olsun,
Meğrur tut başını,döz ayrılığa.
Qoy senin zehmini düşmende duysun,
Qaçsın torpağımdan ermeni dığa.

Ağlama can bala,seninle veten,
Bilirem sağalmır ürek yarası.
Vaxt geler,böyüyüb esger gedersen,
Düşmenden alarsan sen bu qisası.

Hele bu dünyayla, işim var menim.

Zirveli bir dağam, qarlıdı tepem,
Dumanlar içinde qorxuram item,
İsterem, yeniden ekilem, bitem,
Torpağa sepile, toxumum, denim,
Hele bu dünyayla, işim var menim.

Tale meni silkeleyer, yırğalar,
Sakitleşer, içimdeki dalğalar,
Yada salar, belke meni doğmalar,
Belke qoşa verer, bu defe zerim,
Hele bu dünyayla, işim var menim.

Yuxuma giribdi, o heyet baca,
Ata yurdun, gezmeliyem doyunca,
Gedim bir baş çekim, "yalqız ağaca"
Qoymasın yollarda, meni keherim,
Hele bu dünyayla, işim var menim.


Çapsın uşaqlığa xeyal xelveti,
Axtarım, arayım itmiş qismeti,
Gedim haraylayım, ilk mehebbeti,
Dağlara ucalsın harayım, nerim,
Hele bu dünyayla, işim var menim


Felek yazıb ömrüme, şer divanı
Tez sınıbdı, bextimin nerdivanı
Yazmamışam, qalıbdı ner divanı.
Hele içimdedi, sözüm.keserim
Hele bu dünyayla, işim var menim..


Qarışıb bu dünya, bu çerxi felek,
Pozulub terazi, deşilib elek,
İçimde qisas var, tek arzu , dilek,
Alınsın düşmenden torpağım, elim,
Hele bu dünyayla, işim var menim.

Bu hemen döngedi.

Bu hemen döngedi,bu hemen tindi,
Seni xatırlaram ordan geçende.
Senli xatireler mene şirindi,
Meni xatiteler aparar kende.

Bu yeler doğmadı,bu yerler pirdi,
Könlüm o sevdaya daim esirdi,
O sevgi, o sevda bir bağlı sirdi,
Meni bax o sirler aparar kende.


Vahidin qelbinde arzular kesir,
Quş olub bu iller hara telesir,
Könlümde bir eşqin küleyi esir,
Meni bax o yeller aparar kende.

Anamın mezarı önünde hıçqıran qelbimin pıçıltıları.

Otaqda qalıbdı,hissin,nefesin,
Hopub ağaclara,güllere sesin,
Yaman sınıxıbdı indi dağ Atam,
İtirib yaylağın,döşün,deresin

Qul olub hissine,Atam teklenib,
İçinde boğubdu sesin harayın.
Ele hey gözlerin yollara serib,
Biz Ana itirmişik o ise yarın.

Her şey öz yerinde,sen yoxsan Ana,
Qış qışlığında,yaz yazlığında.
Rişeler uzanıb here bir yana,
Atamla ekdiyin sevgi tağında.

Dünya çox coşqun,deniz tek derin,
Ayağın tapmadım,nedeki başın.
Ana bu dünyada xoş gün görmedin,
Mermerden töküldü amma baş daşın.

Senin işığındı her yanan çırax,
Xeyalın canlanır gözüm önünde.
Seni axtarıram men indi ancax,
Tek GÜNTEN balamın o qaş gözünde.

Eh ruhun şad olsun,Ana rahat yat,
Meleksen uçmusan indi göye sen,
Gören o dünyada necedi heyat,
Menden bacımada salam deyersen.

Qalıbdı.

Geldim yene gezdim daģî, aranì,

Yene tezeledim, qelbde yaranı,

Uşaqlıq illerin en gözel çaģî,

Ata-Ana ocaģında qalıbdı.

Burda qelbimin ciyer- parasî,

Uşaq bu ömrùn sınmaz aynası,

O hezin, mehriban ana laylası,

Hekk olubdu, qulaģımda qalîbdî.

Indi tanımışam doģmanı, yadı,

Yene yada dùşdù, qanım qaynadı,

Anam bişirdiyi dolmanın dadı,

Indiyecen damaģımda qalıbdı,

Vahid tamarzîdı indi çox şeye,

Qaytarmaq olarmı,? Vaxtı geriye,

Burda tuş gelmişem, men ilk sevgiye,

Ópùşleri yanaģîmda qalîbdî.