Əbülfət MƏDƏTOĞLU: ALLAHIM
Yazmısan bəxti - sildirmə ,
Heç yerdə demə - bildirmə.
Dərdi üstümə güldürmə -
Qoy özüm -özümə gülüm ,-
Allahım...
Kirpiyim hörülüb bir - bir
"Hörükdən " süzülən sir -bir.
Sirrimi dediyim pir - bir -
Qoy özüm sözümə gülüm, -
Allahım...
Çiynimdə oturub mələk ,
Ruhumdu dərdimə bələk...
Məni karıxdırma , fələk !
Qoy özüm dözümə gülüm, -
Allahım...
İçimdə bir iç öldürdüm ,
Dərdin ilxısın böldürdüm...
Özüm özümü söndürdüm -
Özüm də közümə gülüm,
Allahım!