İydəli Pir, qulaqların səsdədir,

Qocalıbsan, ayaqların xəstədir.

"Kalba Nəsrin" görən neçə yaşı var,

Çox qocalıb yerişi ahəstədir.

İydəli Pir, keçmişlərin sədası,

Gedənlərin dərdi-qəmi, cəfası...

İllər keçir xəyalımdan getməyir,

O dağların qarı, çəni, səfası.

İydəli Pir, günlər necə ötüşür?

Çaylar kimi yollar necə görüşür?

Görən bir də görərəmmi mən səni?

Bu xiffətdən ürəyimə xal düşür.

İydəli Pir, gözün yolda qalmasın,

İntizarın, dərdin-qəmin olmasın.

Biz gələndə yolun-izin olacaq,

Biz getsək də çiçəklərin solmasın...

GƏL YUXUMA

Gəl yuxuma, gəl, anacan,

Gəl bircə yol görüm səni.

Göz-qaşına sığal çəkim,

Saçlarını hörüm sənin.

Gəl yuxuma, gəl, anacan,

Yuxuların sahibi yox.

Yeriyənin dərdi olmaz,

Yıxılanın sahibi yox.

Gəl yuxuma söhbət açım,

Sənsizliyin acısından.

Qohumların vəfasından,

Qardaşından-bacısından...

Gəl yuxuma deyim sənə -

Sənsiz qalıb o yurd-yuvan.

Həsrətinlə barışmadım -

Gəl yuxuma, gəl, anacan.

BİR GİLƏ DÜŞDÜ

OVCUMA...

Göz yaşlarımdan

Bir gilə

Düşdü ovcuma.

Buxarlanıb sözə döndü.

"Nə qədər

dərd olarmış

canda?!

Nə qədər

həsrət olarmış"

insanda?!

Bəlkə ona görə

soyumaq bilməyir

nə qədər

küləklər,

yellər əssə də,

Heç azalmaq bilməyir

gözlər

nə qədər

ağlasa da,

gülsə dəg

Haqq sözü...

1-ci şeir

Haqq sözü dildə gəzər,

Nahaq çaşar, üzülər,

İnanmırsan?

Mərc edək

Gəl haqq üçün ataq zər.

Nə qədər fırlatsan da,

qursan da min bir kələk,

Heç nə dəyişməyəcək...

Zərin bəxti belədir:

fırlanıb

"yenə haqqa" düşəcək.

2-ci şeir

Bir oyunçu

zərdən

şeş istəyirdi,

zər yek verdi.

Oyunçu

hirslənib

əhd etdi

öz sözündə,

diləyində-

dünyada

nə qədər

zər varsa,

alıb divar hörəcək

öz ürəyində...

3-cü şeir

Qəm-kədərə

çox ad qoyma,

onda

o da çoxalıb

gecələri

sənlə yatır,

gündüzləri

"ox" atır...

Minməsəm də kəhəri...

Minəmmirəm kəhəri,

Çünki yoxdur yəhəri.

Qazanc dərmana çatmır,

Boğmaq olmur qəhəri.

Minəmmirəm kəhəri,

Yolum hələ öndədir.

Dağlar məndən aralı,

Çaylar məndən gendədir.

Neyləyim ki taleyim,

Bəxtim belə yazılıb,

Yuxum belə yozulub:

Görməsəm də səhəri,

Minməsəm də kəhəri

Yormalıyam illəri...

Çalxanqala qalası

1-ci şeir

Qalxdım dağın zirvəsinə,

Vüqarına baxam mən.

Duman düşmüş qırova,

Baharına baxam mən.

Gördüm dağın bağrını

Palan kimi sökürlər,

Vüqarını daşıyıb

ətrafma tökürlər.

Dözəmmədim bu işə,

Canım düşdü təşvişə,

Dedim enim aşağı

Qorxdum ki, dağ sürüşə...

2-ci şeir

Yaralanmış dağam mən

Çökürəm dizim üstə.

Bu da belə taledir:

Yanıram közüm üstə.

Dərddən dağa çıxanlar,

Daha o dağ qalmayıb.

Qəlbi oda yaxanlar,

Daha ocaq qalmayıb...

Deyirəm görəsən...

Deyirəm görəsən

dünya böyükdür,

yoxsa mənim ürəyim?

Çəkə bilirsə,

çəksin dünya

başımdan keçənləri,

ürəyim çəkənləri.

Budur bircə diləyim.

Dünya böyükdürsə

ürəyimdən

nədəndir

qurtarmır

davası,

qırğını,

savaşı?

Nədən

bölünüb qurtarmır

pendiri,

əti,

yuxası,

lavaşı?

Niyə bu qədər azdı

dovğası?

Niyə belə çoxdur

yekəsi,

yekəxanası,

lovğası?

Yox,

ürəyimlə

bacarmaz

bu dünya

nə qədər

çalışa-vuruşa...

Qar yağdıqca...

Qar yağdıqca

Qara yağar,

Düşünürəm bayaqdan

Bu dünyada əvvəldən

Bilirsənmi

Qar hara yağmaz,

Hara yağar?

Dünyanın işləri

belədir, balalar,

Nə qədər

Qarı var,

Bir o qədər də

Ahu-zarı var...

Zəvvar kimi...

Mən yollarda yüyürən

Bir qocaman zəvvaram.

Yolum haqdan gəlibdir,

İstərəm haqqa varam.

Yapışdım həqiqətin

ətəyindən sarvan tək.

Gecə-gündüz bilmədim-

Gözüm ulduz axtardı,

Əllərimsə bir çiçək.

Bilirəm bu yolların

İntiqamı yamandır.

Dayanmaram bir an da,

Söyləmərəm: amandır!

Üstümə gecə gəlsə,

Səhralar çəksə haray,

Yol verməsə biyaban-

Nə karvanım dayanar,

Nə yorular bu sarvan.

Mən yollarda yüyürən

Bir qocaman zəvvaram.

Yolum haqdan gəlibdir,

İstərəm haqqa varam...

Başım belə qarışır...

Həm də zarafatyana

Uşaqlığım hardadır?

Axtarıb tapa bilsəm,

Anamın əllərindən

bir dəfə tuta bilsəm...

Cavanlığım hardadır?

Üz-üzə gələ bilsəm,

O gözəli soruşam...

O sözə gələ bilsəm...

Qocalığım hardadır?

Oturmuşuq yanaşı...

İndi mənəm dinləyən,

O durmadan danışır...

Danışar gecələrin

Bitməyən həsrətindən,

Danışar ürəyimin

Uzaq məhəbbətindən.

Qaytarar keçmişimi,

Axşam, səhər soruşar.

Sanki müttəhim kimi,

Nələr, nələr soruşar?...

Ayı ilə calayır,

Hər anımla savaşır.

Gah çarmıxa çəkir o,

Gah xəlvətcə barışır...

Gah da gedir harasa,

Bir gecəyə qarışıb...

İndi günüm belədir:

Gedir-gəlir danışır,

İşim çıxıb yadımdan,

Başım belə qarışır...

Nəfsinə sahib olan...

Nəfsinə sahib olan

Bəxtinə sahib olar,

Olmasa da Nəsimi,

Balaca Sabir olar.

Davası-haqq davası,

Savaşı bayraq olar-

Qılıncı söz tək kəsər,

Andı "ənəlhaqq" olar.

Yapışar zəmanənin

Yaxasından-buraxmaz.

Dağlar haraya gələr,

Şahə qalxar Xan Araz.

Quşlar da qanad salar

Bu söhbət bitməyincə,

Nəfsin-qəlbin davası-

Müsibət bitməyincə.

Yetməyincə o haqqa

Yatmayınca insanın

Qəlbindəki fırtına,

O dünyanın əlində

Bir ağılsız fırfıra...

Nəfsinə sahib olan

Bəxtinə sahib olar,

Olmasa da Nəsimi,

Balaca Sabir olar.

Görəydim...

Sevgisi dərya olan,

Nifrətini görəydim...

Ağrısı kitab olan,

Söhbətini görəydim...

Sakitcə baxan oğlan,

Şöhrətini görəydim...

Haqq söyləyən, qovrulan,

Qeyrətini görəydim...

Saçlarıyla oynayan,

Həsrətini görəydim...

Yeyən-içən, doymayan,

Qismətini görəydim...

Bu sevda dənizində

Bu sevda dənizində

Avar çəkən çoxdu, çox

Dalğaya sinə gərən

Aşiqlərsə yoxdu, yox...

Ədalətdən dəm vuran

Minlərlədir insanlar.

Qismətiylə oynayan

Divanələr nə arar...

Tufan mənə neyləyər,

O xəyalı görsəydim...

Həqiqətdən doymayan

Bir sevdalı görsəydim.

Bu sevda dənizində

Avar çəkən çoxdu, çox

Dalğaya sinə gərən

Aşiqlərsə yoxdu, yox...