Əbülfət Mədətoğludan yeni şeir: GÖYNƏMƏYƏSƏN...
Yanan ürəyimin közünə bax , gül...
Bu közə sən isin , özünə bax , gül!..
Bir yol ürəyinin sözünə bax gül -
Gözlərin dolanda göynəməyəsən...
Əlimi əlinin izinə hopdur...
Gözümün nurunu gözünə hopdur...
Pərvanə ruhumu özünə hopdur -
Yanağın solanda göynəməyəsən!..
Şam kimi əriyən ömürdü , gündü
Heç yerə çatmayan haraydı , ündü...
İndidən düşün ki ...Əbülfət söndü -
Tək -tənha qalanda göynəməyəsən...