Biz o kitablara görə yaşayırıq
Hər şeyin sürətlə dəyişdiyi, depressiya dövrünün dəbdə olduğu, internetin insanı duyğularından yoxsullaşdırdığı bir dünyada yaşayırıq.
Bu, yeni dünyanın özüdür. Hisslərimizi dupduru, təmiz saxlamağa daha çox ehtiyacımızın olduğu dünya...
Dünya günü-gündən çirklənir. Terrorlar, kütləvi qırğınlar insan həyatını parçalayır. Belə olan halda intiharlar, depressiyalar da birə-beş artır. Buna görə də özümüzü tək bir kitabla tapmaq istəyir, həyatımızı tək bir kitabla tezliklə dəyişdirmək istəyirik.
Bu "fəsd fuud” kitabları sürətlə dünyaya yayılır. Bu keçici toxluq hissi verir, ancaq sağlıqsızdır. Aclıq hissini sürətlə təkrar-təkrar gündəmə gətirməklə məşğuldur. Hətta təklif edilən arqumentlər fərdi inkişafdan çox fərdin gərginliyinə yol açmaqdadı. Ancaq kütlə nə yazıq ki, bu kitabları sevməkdə davam edir...
Halbuki insan ilk öncə öz həyatını, öz düşüncələrini, seçimlərini, həqiqətlərini dərk etməli, ona görə addım atmalıdır. Təbii, çətin məsələdi, lakin insan böyük xəzinədi. Öz içindəkiləri axtarıb taparsa müdrikliyə də yolu açılar. Bizim gənc oxucu kütləsində də "n” qədər fərdi inkişaf kitablarıyla həyatlarını dəyişdirən adamlar var. Dırnaq arası, kimliksiz həyatlar.
Hərdən öz-özümə deyinirəm ki, yaxşı bir rejissor olmadı da bizim ölkədə. Ki, cəmiyyətdən silsilə filmlər çəksin. O qədər maraqlı, təzadlı detallarla zəngin bir cəmiyyətik ki... Heyf! Dünya kinosu bundan xəbərsizdi.
Nəysə, qayıdaq söhbətimizə. Kitablardan danışırdıq. Mən razıyam ki, oxumağa yeni başlayan insanlar fərdi kitablardan, uğurun min bir sirri kitablarından başlasın. Qoy oxusun, ancaq bu kitabları həyatının bir parçası etməsin. Bu kitablar uzaq başı insanda oxuma vərdişi yarada bilər. Kitab oxumağın da insana min bir xeyri olur.
Tarixdə kitabların insan həyatına güclü təsirindən qısa da olsa danışdıq. İndinin özündə də kitablar insanların həyatlarını dəyişir. Elə götürüm özümdən.
Yeniyetməliyimdə avara, sərgərdan həyat yaşayan varlıq idim. İnsan belə demirəm özümə. Sonra nə oldusa əlimə Daniel Defonun "Robinzon Kruzo” əsəri keçdi. O əsər həyatımı başdan ayağa dəyişdi. Əslində daxili dünyamı dəyişdi, düşüncələrimi alt-üst elədi. Elə bil əsər yaxamdan yapışıb silkələdi məni. O gündən kitablar, əsərlər həyatımın dəyişməyən parçaları oldu. Yazının əvvəlində "fəsd fuud” kitablarını tənqid etdim, ancaq istənilən halda kitab oxumaq bir kult, mədəniyyətdir.
Təki, intihar etməsin, kitab oxusun!