Allah, sən özün saxla bizi

Gördüklərimizi görməyimizdən,

Çəkdiklərimizi çəkməyimizdən.

Allah, sən özün saxla bizi

Bəd əməllərimizdən.

Yoxsa yenə qara kostyum geyib,

Qara eynək taxıb,

Qara maşınlara minib,

Qaranlıq gecələrdə döyərik

lal qapıları.

Hıçqırtıyla oyadarıq

anaları, uşaqları.

Allah, sən özün saxla bizi

Ürəyimizdə, beynimizdə

Ədavət, kin-küdurət toxumunu

cücərtməyimizdən.

Özümüzün özümüzə qənim

kəsilməyimizdən.

Allah, sən özün saxla bizi

Hüseyn Cavid,

Əhməd Cavad,

Mikayıl Müşfiq ... taleyini,

Ölümünü diriltməyimizdən.

Metro ömrü

Böyük şəhərlərin

metrosu da

Elə bu dünya kimidir.

Enişli, yoxuşlu.

İşıqlı, zülmətli,

Gedimli, gəlimli...

Qaranlıq tunellər

onun gecələri.

Çilçıraqlı dayanacaqlar

işıqlı gündüzləri.

Sürətlə irəli şığıyan

Qatarlar ömrünün

günləri,

ayları,

illəri.

Hər dəfə nə qədər

adam minir,

Adam düşür

dayanacaqlarda,

Onu bir Allah bilir.

Hər gün bu dünyaya nə qədər

insan gəldiyi,

Bu dünyadan nə qədər

insan getdiyi kimi.

Kompüter

Özünü öymə,

lovğalanma

Başına qoyulan başla.

Maqnit kimi

hafizənlə, yaddaşınla.

Qürrələnmə nəslinizdən olan

böyüklü-kiçikli

qohum-qardaşınla.

Unutma ki, işlək

qulsan.

İnsan ağlının, zəkasının

məhsulusan.