Ayrılığın üzü dönsün... - Rafiq Əliyevdən o dünyadakı xanımına 8-ci məktub
Ömür-gün yoldaşım Aidə Əliyevanın əziz xatirəsinə…
Hansı çarən sınıq qəlbimi nalan etməz?
Bir gün olmaz ki, sənin möhnatı-eşqin, gözəlim,
ra sənə qovuşana qədər sağalmayacaq. Bu qərinələr qədər uzanan sənsizlik günlərimdə səni bir an olsun belə unutmadım, səni hər dəqiqə içimdə yaşadıram. Dünya səninlə necə də işıqlı və gözəl idi, min günəş qaranlığımı işıqlandıra bilərmi indi. Sənsizliyə alışmaq sular üzərində rəsm çəkmək qədər çətin, yoxluğuna dözmək ölüm qədər acı.Ayrılığın üzü dönsün...
Nə yaxşı bilmisən xəstə halımı
Həqiqət eylədin xoş xəyalımı.
Sənin nəfəsindir, sənin əllərin
Oxşayır ruhumu, ovur alnımı-
Kövrəltdi əlimi isti yaşların...
Var ol, bu istəyə, təmasa görə,
Mənimçin Allaha yalvarışların,
Nə deyim bu nəzir-niyaza görə?..
Mən indi bildim ki, sən mənimləsən...
Sən ey mavi göylər,
Səmavi göylər!
Görəsən göylərin qəfəsi varmı?
Görəsən ruhların nəfəsi varmı?
Üfüqdən-üfüqə uça bilirsə,
Durna qatarında nizam qalacaq.
Bizi o qatara yazan qalacaq.
Qalacaq, məhəbbət təzə qalacaq!
Sədaqət rəmzidir,
Bir yaşam tərzi,
Leylək yuvaları,
Haqq tərəzisi,
Bir gözündə mənəm,
Bir gözündə sən,
Yer üzündə mənəm,
Göy üzündə sən.
Göyün azadlığı saxlayar bizi,
Yerin tarazlığı saxlayar bizi.
Qalarıq yer ilə göy arasında,
Gedərik ələnmiş ələklər ilə,
Gələrik qanadlı mələklər ilə.
Deməli əbədi sən mənimləsən
Şair düz deyir, gördüyünü, eşitdiyini, bildiyini deyir. İstər ailə, istər dostlar çevrəsində elə bir söhbət olmaz ki, orada sən anılmayasan. Bu günlərdə yeni yazdığım 600 səhifəlik bir kitab ABŞ-da çap olundu. Sənsizlik vaxtlarımda yazdığım bütün kitablar kimi bu kitab da sənin unudulmas xatirənə ithaf olunmuşdur. Bir də əziz qardaşım, dünyaca ünlü şairimiz Ramiz Rövşənə və sənin də, mənim də dünya qədər sayğımız olan Lütfi Zadənin xatirəsinə ithaf olunmuşdur. Əzizim, cəmi bir neçə ay öncə bu böyük dostumuzu da itirdik. O, səni doğma balası qədər istəyirdi. Dünyasını dəyişməmişdən bir qədər əvvəl mənə yazdığı bir məktubunda sənin itginin nə qədər acı olduğunu, mənim üçün sənsizliyin necə bir zillət olduğunu necə də doğma hisslərlə göstərmişdi.
Eh, niyə taleyimizə belə tez həsrət qisməti düşdü. Biz necə nağıla dönmüş sevgı ilə yaşayırdıq, amma nağılın bu qədər tez bir sonu olacağını heç düşünməmişdim. Həyat nağıllardakı kimi deyilmiş. Dünyanın üzü çox sərt imiş.