Tarixi şəxsiyyətlərin məşhur dialoqları
Adalet.az sizə tarixi şəxsiyyətlərin həyatından hazırcavablığı ilə seçilən dialoqlarını təqdim edir.
Corc Vaşinqton
- Nə qədər verməliyəm?- dedikdə:
- Yüz dollar!- deyə restoran sahibi cavab verir. Qiymətin bu qədər baha olduğuna təəccüb edən Vaşinqton:
- Görünür, sizin yerlərdə yumurta nadir tapılan şeydir!- deyir
- Xeyr cənab, yumurta nadir tapılan şey deyil. Bu yerlərdə prezident nadir görünən şəxsdir!- deyə cavab verir.
Volfqanq Motsart
Bir gənc bəstəkar məşhur alman bəstəkarı Motsarta (1756-1791) müraciət edərək soruşur:
- Simfoniyanı necə yazmaq lazımdır?
- Siz hələ gəncsiniz, yaxşı olardı ki, əvvəlcə ballada yazmaqdan başlayasınız! - deyə Motsart cavab verir. Gənc bu məsləhətə etiraz edərək deyir:
- Siz özünüz simfoniyanı on yaşına çatmamış yazmağa başlamadınızmı?
- Doğrudur... Ancaq mən simfoniyanı necə yazacağımı başqasından soruşmamışdım! - deyə cavab verir.
Aleksandr Düma
Aleksandr Düma (1802-1870) xəstə olduğu zaman yanına gəlmiş həkim deyir:
- Vəziyyətiniz ciddidir, siz hər bir təsadüfə hazır olmalısınız. Sizin bu çətin günlərinizdə görüşmək istədiyiniz biri varmı?
Düma bu sual qarşısında bir qədər fikirləşib deyir:
- Əlbəttə!
- Kiminlə görüşmək xəyalınız var?
- Başqa həkimlə!- deyə cavab verir.
Albert Eynşteyn
Albert Eynşteyn (1879-1955) səliqəsiz geyinən və dalğın düşüncəli bir insan idi. Bir gün də dərin düşüncəyə daldığı halda gedərkən dostlarından birinə rast gəlib deyir:
- Axşam bizə qonaq gəl, professor Stimson da bizdə olacaqdır.
- Stimson elə mən özüməm də!- deyə dostu cavab verdikdə:
- Heç əhəmiyyəti yoxdur. Hər halda sən gəl!- deyib alim sözündə israr edir.
Makedoniyalı İsgəndər
Makedoniyalı İsgəndər (e.ə.356-323) ölümünün yaxınlaşdığını hiss edib deyir:
- Anama yazın ki, böyük süfrə açıb bütün aclara doyunca yemək versin. Ancaq yaxın adamı, bir əzizi ölməmiş insanları süfrəyə yaxın qoymasın.
Bu vəziyyətin səbəbini soruşduqda o, deyir:
- Anam belə edərsə görəcək ki, Yer üzündə əzizi, yaxını ölməmiş adam yoxdur. Buna görə də təskinlik tapıb az qüssə edər.
Volter
Fransız yazıçısı və filosofu Volter (1694-1778) bir nəfər ruhaninin onun qonaqpərvərliyindən istifadə edərək evinə tez-tez qonaq gəlməsindən bezir. Nəhayət, yazıçı ona deyir:
- Sizinlə Don Kixotun arasındakı fərqin nədən ibarət olduğunu bilirsinizmi? Don Kixot hər bir karvansaranı saray hesab edirdi, siz isə hər bir sarayı karvansara hesab edirsiniz!
***
Bir gün Volter bərk xəstələnir. Onun faciəsində oynayacaq istedadsız bir aktyor müəllifin xəstə olduğunu bilməyib yanına gəlir.
- Mənim vəziyyətim ağırdır. Qorxuram sabaha sağ çıxmayam - deyə Volter şikayət etdikdə aktyor çox təəssüflə deyir:
- Bu qədər bərk xəstəsiniz? Axı mən sabah sizin əsərinizdə oynayacağam?!
Volter bunu eşidib yerindən qalxaraq deyir:
- Elə isə artıq mən sabaha sağ çıxmaram!
Napoleon Bonapart
Napaleon Bonapartın (1769-1821) boyu balaca idi. Bir gün öz kitabxanasında dolabın yuxarı gözündən kitab götürmək istəyərkən boyu çatmır və bunu görən yavəri irəli gələrək deyir:
- Siz zəhmət çəkməyin, mən götürərəm. Mən sizdən ucayam.
Napaleon onun səhvini düzəldərək deyir:
- Uzunam demək istəyirdin.
Sokrat
Qədim yunan filosofu Sokrat (e.ə.469-399) haqqında çıxarılmış ölüm hökmünü soyuqqanlı qarşılayır. Zəhər dolu piyaləni ağzına yaxınlaşdırdıqda arvadı ucadan ağlayaraq:
-Ərim günahsız olaraq məhv edilir!- dediyini eşidib:
-Yoxsa sən istəyirsən ərini müqəssir kimi məhv edəydilər?- deyə ona təskinlik verir.
Conatan Svift
Məşhur İrlandiya satiriki Svift (1667-1745) bir səyahət zamanı mehmanxanada qalmalı olur. O, öz nökərini çağırıb çəkmələrini gətirməyi tapşırdıqda, nökər silinməmiş çəkmələri gətirib ona verir. Svift:
- Tom, bu nədir, mənim çəkmələrim silinməmişdir?- deyə soruşduqda:
- Gəzməyə gedəcəyinizi nəzərə alıb silmədim. Onsuz da toza batacaq yenə.
- Yaxşı-yaxşı... elə isə hazırlaş, sən də mənimlə gəzməyə gedək.
- Axı mən hələ xörək yeməmişəm, acam!- dedikdə
- Nə fərqi var, onsuz da yenə acacaqsan!- deyib Svift nökərini utandırır.
Qasım bəy Zakir
Qasım bəy Zakir (1784-1857) bir gün şair Cəfərqulu xan Vəfanın evinə qonaq gedir. Qayıdarkən başmaqlarının yoxa çıxdığını görüb bu misraları deyir:
Bəylər nə layiqdi xan qulluğuna,
Bir kəs atlı gedib, piyadə gələ?
İldə bir yol düşür mənim güzarım,
Vay onun halına ziyadə gələ!...