Bakı 16°C
Atamın şəkli haqqı yadımdasan...
Adalet.az şair Oğuz Ayvazın şeirlərini təqdim edir.
Uşaqlıq şəhəri
əllərim quş kim uçmuşdu
günəş toplamağa gedərkən
at ayaqlarının tapdalayıb keçdiyi çöldən...
bir uşaq şəhəri salmışdı böyüklər
küçələrinə sevgi adı vermişdilər
1-ci sevgi küçəsində mən qalırdım
7-ci sevgi küçəsində o qız.
ayaqlarımı küçə tutub saxlayırdı
qızın pəncərəsi görünəndə
top aldığım gün qədər sevinmişdim
qızın saçlarına gül hörəndə...
böyüklər kölgə salırdı üstümüzə
topumuzu göydə tutub parçalayırdı
günəşə əlvida deyirdi göz yaşımız…
uşaq əllərimə sığışmırdı atamın ayaqqabıları
qucaqlaya bilmirdim onları
anama tərəf qaçırdım hər günəş batışında
bir də 7-ci sevgi küçəsinə…
hərdən sevdiyim qızın qollarına gecə düşür
ulduzları göstərirəm ona
hərdən təyyarələri göstərir mənə
deyir ki, atam keçib getdi
sonra buludların arasında yoxa çıxır atası...
bircə velosipedim yoxdu mənim
ayaqlarım hələ torpaqdan üzülməyib
əllərim isə havada uçur
günəşə qonur hər səhər
işıqlaşan uşaqlıq şəhərimizdə
yağışlı addımlar eşidilir qızın küçəsindən…
Yaşamağın səsi
kədərli gözlərini
üzündən çıxartmalıyıq dostum,
gözyaşları süzülən yanaqlarını da....
hərdən ay çıxanda,
qaranlıq güllə tək göy üzünə sancılanda,
aramsız yağış kimi başından döyən xatirələri,
bir də, bir də, dostum
şəkillərə baxıb
köks ötürməyini çıxarmalıyıq həyatından,
bir dəfəlik...
