Sevə bilmək qorxusu
Sevə bilmək qorxusu
elə sevə bilməməkdi...
Su bildiyin o yollar
su deyil, işartıdı.
Sağ əli qaşının üstünə qoyub,
O uzaq yollara baxmaq həvəsi
Yox ee, yox !
O sən deyən həvəs deyil,
O gözündən gələn yaş da
yaş deyil, yaşartıdı...
Və bir az da öz yarana duz səpməyin
ağrısıdı əslində.
Müqəddəs bildiyin nə varsa
hardasa qırılıb qalmış...
Həm də müqəddəs olmayan
Bir az da kirə bələnmiş
bir arzunun, bir diləyin
sarğısıdı əslində.
Sadiq qala bilmədiyin
ölüm kağızın əlində.
Lakin ölə bilmədiyin,
İçindən hey gəlir deyən
Amma gələ bilmədiyin,
O sevdalar, o sevgilər,
Dünyanın ən möhtəşəm
qorxusudu əslində...
***
Eyni sabahlara oyanmaq...
...eyni günahlara yorulmaq.
Adını sorsan bilməm ki,
Məncə bir az durulmaq gərəkir...
...bir az da hənirti gərəkir
bu bumbuz odalarda.
Nəfəs qədər yaxın olmaq dilərsən
amma olmaz ki...
Eləcə adın misalı,
Yadlaşıb gedər hamı.
Hər şeyin adı tapılar,
Adlaşıb gedər hamı.
Yaxınlar uzaqlaşar...
...havalar sazaqlaşar.
Eləcə odun misalı,
Yanarsan sobalarda.
Bircə nəydi, İlahi
onun adı tapılmaz...
Bircə səni yandıran
odun adı tapılmaz.
***
İndi bircə yolumuz qaldı-
Unutmaq !
İndi, bir- birini ən uzaq keçmiş kimi
xatırlamaq vaxtıdı-
Xatirələrin üstün tozlamaq...
Nimdaş gözlərlə baxmaq
ən uzaqlara,
Qırış əllərlə toxunmaq,
Ələ həsrət qucaqlara...
Bir az da,
bir az da yalan danışmaq,
Külə dönmüş ocaqlara...